Σάμος: Το νοσοκομείο καταρρέει, αλλά οι κυβερνητικοί βλέπουν… πρόοδο

 

Στη Σάμο, μια απλή επίσκεψη στον χώρο του Γενικού Νοσοκομείου αρκεί για να διαψεύσει τις δηλώσεις των τοπικών κυβερνητικών παραγόντων. Παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του βουλευτή και του διορισμένου διοικητή για την «εύρυθμη λειτουργία» του ιδρύματος, η πραγματικότητα παραμένει πεισματικά ωμή – και εξαιρετικά ανησυχητική.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, την οποία ο διοικητής παρουσιάζει ως «πρότυπο λειτουργίας», έμεινε χωρίς ενεργή εφημερία γιατρού την Τρίτη 27 προς Τετάρτη 28 Μαΐου. Μια νύχτα χωρίς γιατρό στη ΜΕΘ, στο μοναδικό νοσοκομείο ενός νησιού με δεκάδες χιλιάδες κατοίκους και χιλιάδες τουρίστες.
Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Οι ελλείψεις είναι γενικευμένες και χρόνιες. Η παιδιατρική κλινική συνεχίζει να λειτουργεί με έναν μόνο γιατρό. Η παθολογική υπολειτουργεί. Το ακτινοδιαγνωστικό τμήμα, τα ΤΕΠ, το τηλεφωνικό κέντρο, ακόμα και η καθαριότητα και η σίτιση, στηρίζονται στην υπεράνθρωπη προσπάθεια λιγοστών εργαζομένων. Οι άδειες και τα ρεπό μένουν απλήρωτα – εκατοντάδες ημέρες οφείλονται, ιδιαίτερα στο νοσηλευτικό προσωπικό.

Κι όμως, μπροστά στην πολιτική πίεση που προκάλεσε η πρόσφατη επίσκεψη του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο νησί, οι τοπικοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης προτίμησαν να επιτεθούν… στους εργαζόμενους. Έκαναν λόγο για «ελλιπή ενημέρωση», προσπαθώντας να απαξιώσουν τις επισημάνσεις των ανθρώπων που βιώνουν από μέσα την κατάρρευση του ΕΣΥ.
Η αποστροφή της κοινωνίας δεν αφορά πια μόνο την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας. Αφορά και την αλαζονεία με την οποία αντιμετωπίζονται όσοι την αναδεικνύουν. Όταν οι εργαζόμενοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, η απάντηση δεν μπορεί να είναι η σιωπή ή οι επιθέσεις. Η απάντηση πρέπει να είναι λύσεις.

Το γεγονός ότι οι ιδιωτικές κινητές μονάδες που καταφθάνουν στο νησί «ξεπουλάνε» ραντεβού σε λίγες ώρες, είναι μια ακόμα κραυγαλέα απόδειξη της αποτυχίας του δημοσίου συστήματος να ανταποκριθεί στις ανάγκες του πληθυσμού. Ο κόσμος αναζητά γιατρό, όχι επικοινωνιακή διαχείριση.

Κι όμως, η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλά για ανακαινίσεις, για βαμμένους τοίχους και για πρόοδο. Όμως η υγεία δεν είναι ζήτημα αισθητικής. Είναι ζήτημα ζωής. Και στη Σάμο, η δημόσια υγεία ασθενεί βαριά.
Το ερώτημα που μένει είναι απλό:
Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε την αποσύνθεση με σταυρωμένα χέρια ή θα υπάρξει πολιτική βούληση για πραγματική ενίσχυση του ΕΣΥ – πριν είναι αργά;