Σοβαρές ενδείξεις για παραβάσεις της νομοθεσίας περί χρηματοδότησης των κομμάτων από την τριγωνική σχέση της κυβέρνησης με την εταιρεία Blue Skies και τον «γαλάζιο» προπαγανδιστικό μηχανισμό ● Ερωτήματα και για τον ρόλο των στελεχών της Ν.Δ. που αμείβονταν από τις εταιρείες των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολυμπίου
Το θέμα πλέον δεν αφορά τόσο τηνπερίφημη «Ομάδα Αλήθειας» και τις αναρτήσεις της αλλά βασικά και κύρια τη χρηματοδότηση της Νέας Δημοκρατίας. Διότι, ως γνωστόν, οι κανόνες στην εκλογική νομοθεσία περί κρατικής και ιδιωτικής χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων είναι πολύ αυστηροί.
Κι εδώ, τώρα, με όλες αυτές τις αποκαλύψεις των τελευταίων εβδομάδων για εταιρείες όπως η Blue Skies, που είχε στο μισθολόγιό της ακόμα και τωρινούς υπουργούς, το πράγμα περιπλέκεται. Τι συμβαίνει αλήθεια; Τι σκέφτονται και πώς νιώθουν στη V+O των Βαρβιτσιώτη-Ολυμπίου, τη μητρική εταιρεία της Blue Skies; Υπάρχει διάχυτος φόβος μήπως επέμβει εισαγγελέας ή είναι όλα καθαρά (όπως λένε και οι ίδιοι) και δεν τους ενδιαφέρει το παραμικρό;
Το γεγονός, πάντως, είναι ένα. Εδώ και 20 μέρες, έχουμε απίστευτες αποκαλύψεις που δεν διαψεύδονται και ουδείς εισαγγελέας έχει επέμβει. «Η ρέκτης εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν θεωρεί ότι είναι ζήτημα δικαιολογημένου δημοσίου ενδιαφέροντος και μείζον ζήτημα λειτουργίας της Δημοκρατίας αν υπάρχει περίπτωση να παραβιάζονται συστηματικά οι διατάξεις για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, ώστε να δώσει μια παραγγελιά;», έγραφε στα ΝΕΑ, το Σάββατο, ο Αντύπας Καρίπογλου. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ξενοφώντας Κοντιάδης: «Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή δημοκρατία, η υπόθεση της χρηματοδότησης της Ομάδας Αλήθειας θα είχε προκαλέσει κινητοποίηση των (ανεξάρτητων) εισαγγελικών και φορολογικών αρχών».
Και συνεχίζει ο κ. Κοντιάδης, θέτοντας εύλογα ερωτήματα: «Η “Ομάδα Αλήθειας” δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα επικοινωνιακό εργαλείο του κυβερνώντος κόμματος, κοινώς ένας προπαγανδιστικός μηχανισμός. Ποιος τον χρηματοδότησε αδρά; Με ποιον τρόπο; Υπάρχουν εικονικά τιμολόγια, άρα παραβάσεις της φορολογικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας για τις οποίες πρέπει να επιληφθούν εισαγγελέας, η ΑΑΔΕ και ο ΕΦΚΑ; Τηρήθηκαν οι εξαιρετικά αυστηροί κανόνες περί κρατικής και ιδιωτικής χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων; Ποια ήταν η σχέση μεταξύ των επιχειρήσεων που λειτουργούν-χρηματοδοτούν την “Ομάδα Αλήθειας”, του κυβερνώντος κόμματος και της κυβέρνησης; Υπάρχει κάτι θεσμικά μεμπτό, κάποια “τριγωνική σχέση” ή πρόκειται μόνο για αντικυβερνητική προπαγάνδα; Εχουν επιληφθεί του θέματος τα κρατικά όργανα που προβλέπονται στο Σύνταγμα και τον νόμο; Τηρούνται επί της ουσίας από το κυβερνών κόμμα (και τα άλλα κόμματα) τα προβλεπόμενα βιβλία εσόδων-εξόδων, οι ισολογισμοί, οι επιβαλλόμενοι τραπεζικοί λογαριασμοί για κάθε έσοδο και οι διατυπώσεις ελέγχου, όπως οι καταστάσεις εκλογικών εσόδων και δαπανών, ή όλα αυτά είναι εικονικά;».
Σε αυτά τα ερωτήματα δεν δίνονται απαντήσεις από τη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση. Αντιθέτως, μέχρι τώρα, βουλευτές και υπουργοί έπαιρναν σειρά ποιος θα εκφράσει πρώτος και καλύτερος τον θαυμασμό του για την «Ομάδα Αλήθειας». Στην αρχή, βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, γιατί τώρα τελευταία που ξετυλίγεται το κουβάρι δείχνουν να έχουν μαζευτεί κάπως.
Ο Αντύπας Καρίπογλου τα έκανε «ταλιράκια» στα ΝΕΑ το Σάββατο: «Το ζήτημα είναι ότι μια ιδιωτική εταιρεία χωρίς κανένα σημαντικό αποτύπωμα της δράσης της στον χώρο στον οποίο υποτίθεται δραστηριοποιείται, με ύψος μισθοδοσίας πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ και κύκλο εργασιών δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τέτοιου ύψους μισθοδοσία, φέρεται να μισθοδοτεί ή να μισθοδότησε μερικές δεκάδες (!) ανθρώπους οι οποίοι κατά το διάστημα της μισθοδοσίας τους αποδεδειγμένα είχαν ή έχουν δουλειές ή καθήκοντα πλήρους απασχόλησης στο κόμμα της Ν.Δ. ή, στην περίπτωση της ΟΑ, τρώνε όλη τη μέρα τους, κατά δική τους δήλωση, σε μια δραστηριότητα για την οποία ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος της Ν.Δ. εξέφρασε τις ευχαριστίες του και ο ίδιος ο πρωθυπουργός επαίνεσε, στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της συζήτησης, γιατί “αποκαλύπτει τον χαρακτήρα” των πολιτικών του αντιπάλων».
Ακόμα και αν δεχτούμε ότι όλα τα παραπάνω είναι συμπτωματικά και τυχαία, ακόμα και αν δεχτούμε ότι όλοι αυτοί οι δεκάδες που δούλευαν στην Blue Skies της V+O των Βαρβιτσιώτη-Ολυμπίου ήταν ταυτόχρονα και στελέχη του μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας, που δίνονταν ψυχή τε και σώματι στο κόμμα, προσφέροντας αμισθί και εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, ακόμα και αν όλα αυτά είναι όντως αλήθεια, δεν θα έπρεπε ένας εισαγγελέας να το ψάξει; «Υπάρχει σοβαρός νομικός σ’ αυτήν τη χώρα που θα υποστηρίξει ότι δεν υπάρχουν σήμερα οι απλές ενδείξεις που επιβάλλουν τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, για να διαπιστωθεί αν τελικά έχουν διαπραχθεί;», ρωτά ο κ. Καρίπογλου. Και «θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να βοά ο Τύπος ότι μια ιδιωτική επιχείρηση πιθανώς απασχολεί και μισθοδοτεί εικονικά δεκάδες υπαλλήλους και να μην ασχοληθεί έστω μία ελεγκτική αρχή ή θα είχαν μπουκάρει οι ελεγκτές και θα είχαν κάνει φύλλο και φτερό τον ιδιώτη;».
«Ισως όλα να είναι νόμιμα, αυτό πρέπει να κριθεί από νομικούς, δύσκολα όμως ηθικά αποδεκτά, ειδικά όταν πρόκειται για στελέχη που είναι τοις πάσι γνωστό ότι δουλεύουν μέσα στη Ν.Δ., κινούνται κοντά ή μέσα στα κέντρα αποφάσεων», γράφει το in.gr
Τι περισσότερο χρειάζεται ένας εισαγγελέας προκειμένου να εξετάσει αν παραβιάστηκε η νομοθεσία, από τη στιγμή που ΜΜΕ και κόμματα αφήνουν υπόνοιες για έμμεση κομματική χρηματοδότηση; Δεν θα έπρεπε, επίσης, να βγουν ο κ. Κυρανάκης και η κ. Μιχαηλίδου, που ήταν υπάλληλοι στην Blue Skies, να πουν ευθέως και ξεκάθαρα τι δουλειά ακριβώς έκαναν εκεί; Ηταν κλητήρες, διευθυντές, θυρωροί, τι;
Ο Θωµάς Βαρβιτσιώτης, πάντως, όταν ρωτήθηκε από το Documento, απάντησε ότι «όσοι αποδεδειγμένα εργάζονταν στην εταιρεία, δεν είχαν εικονική απασχόληση, εργάζονταν πραγματικά για εκείνα τα διαστήματα». Τα ίδια και ο Γιάννης Ολύµπιος, «προφανέστατα δεν ήταν εικονικές οι προσλήψεις». Δημιουργεί απορία, ωστόσο, που κανένα από όλα αυτά τα γαλάζια στελέχη του μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας, τα οποία δούλευαν στην Blue Skies, δεν ανέφεραν στο βιογραφικό τους τη συγκεκριμένη ενασχόληση. Γιατί, άραγε;
Οταν «Ιδιώτες πληρώνουν ιδιώτες»
Δείτε, λοιπόν, σε τέσσερα απλά βήματα πώς όλα ξεκινούν και όλα τελειώνουν σε μία κυβέρνηση. Ενας κύκλος είναι στην ουσία.
1) Η κυβέρνηση δίνει δημόσιο χρήμα σε έναν μεγαλοεργολάβο, για να κάνει μεγάλα δημόσια έργα.
2) Ο εργολάβος, μετά, δίνει χρήματα σε μία διαφημιστική εταιρεία και σε ΜΜΕ, για να διαφημιστεί.
3) Η διαφημιστική εταιρεία φτιάχνει μία θυγατρική και πληρώνει συγκεκριμένους υπαλλήλους, δεκάδες εκ των οποίων είναι στελέχη του μηχανισμού του κυβερνώντος κόμματος.
4) Οι υπάλληλοι αυτοί στον... ελεύθερο χρόνο τους κάνουν επικοινωνιακή δουλειά της κυβέρνησης και υμνούν στα social media αλλά και σε δικά τους media την κυβέρνηση.
ΠΗΓΗ ΕΦΣΥΝ
