Ισότιμη μεταχείριση με τις νομίμως λειτουργούσες επιχειρήσεις στον Τουρισμό, ζητά η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων για τις επιχειρήσεις στη βραχυχρόνια μίσθωση σε επιστολή που απέστειλε προς την υπουργό Τουρισμό Όλγα Κεφαλογιάννη, με την οποία ζητά να ξεκαθαρίσει η Πολιτεία αν η βραχυχρόνια μίσθωση είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα ή μια μορφή της οικονομίας του διαμοιρασμού.
Εάν δεν είναι επιχειρηματική δραστηριότητα, η ΠΟΞ ζητά οι προβλεπόμενες στο σχέδιο νόμου βασικές προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας, να συνδυαστούν με συγκεκριμένους χρονικούς και ποσοτικούς περιορισμούς στις μισθώσεις. Η επιστολή δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό τόπο “Χρήμα και Τουρισμός”
Στην “αυστηρή” τοποθέτηση της ΠΟΞ, στην δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Τουρισμού με τίτλο: «Θέσπιση προδιαγραφών ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, περιβαλλοντική κατάταξη καταλυμάτων, απλούστευση διαδικασίας ίδρυσης τουριστικών επιχειρήσεων και ειδικότερες διατάξεις ελέγχου και ενίσχυσης πλαισίου τουριστικών υποδομών», που δημοσιεύει αποκλειστικά το ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ζητείται η επαναφορά σε ισχύ της πρόβλεψης που υπήρχε στην παράγραφο 2 του άρθρου 111 του ν.4446/2016 που είχε ως εξής: «Η μίσθωση εκάστου ακινήτου δεν υπερβαίνει τις ενενήντα (90) ημέρες ανά ημερολογιακό έτος. Για νησιά κάτω των δέκα χιλιάδων (10.000) κατοίκων η μίσθωση εκάστου ακινήτου δεν υπερβαίνει τις εξήντα (60) ημέρες ανά ημερολογιακό έτος. Υπέρβαση της διάρκειας του προηγούμενου εδαφίου, των ενενήντα (90) και εξήντα (60) ημερών αντίστοιχα, επιτρέπεται εφόσον το συνολικό εισόδημα του εκμισθωτή ή υπεκμισθωτή, από το σύνολο των ακινήτων που διαθέτει προς εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος περί οικονομίας διαμοιρασμού, δεν ξεπερνά τις δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ κατά το οικείο φορολογικό έτος».
Ακόμη η ΠΟΞ ζητεί να παρέχεται το δικαίωμα στους ΟΤΑ Α’ βαθμού να ορίζουν, μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου τους, το μέγιστο αριθμό ακινήτων που μπορούν να εγγράφονται στο Μητρώο Ακινήτων για την Βραχυχρόνια Μίσθωση ανά δημοτικό διαμέρισμα. Η απόφαση αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται κατόπιν προηγούμενης δημόσιας διαβούλευσης και να αιτιολογείται με βάση σχετική επιστημονική μελέτη (λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες, όπως τα προβλήματα στέγασης κ.λπ.).
Αναφορικά με την χρήση θαλασσινού νερού στις πισίνες, η ΠΟΞ θεωρεί ότι είναι μέτρο στη σωστή κατεύθυνση, ενώ για την «Δυνατότητα εποχικής μίσθωσης δωματίων προσωπικού κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων – Προσθήκη παρ. 3α και 4α στο άρθρο 1Α ν. 4276/2014», η Ομοσπονδία θεωρεί ότι μπορεί να λειτουργήσει μόνο επικουρικά, σε άλλα κύρια μέτρα.
Η επιστολή
Η επιστολή της ΠΟΞ που αποκαλύπτει το ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, έχει ως ακολούθως:
Θέμα: Παρατηρήσεις της Π.Ο.Ξ. επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Τουρισμού με τίτλο «Θέσπιση προδιαγραφών ακινήτων βραχυχρόνια μίσθωσης, περιβαλλοντική κατάταξη καταλυμάτων, απλούστευση διαδικασίας ίδρυσης τουριστικών επιχειρήσεων και ειδικότερες διατάξεις ελέγχου και ενίσχυσης πλαισίου τουριστικών υποδομών», που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Σας παραθέτουμε τις παρατηρήσεις μας επί των επιμέρους άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου σας, με τίτλο «Θέσπιση προδιαγραφών ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, περιβαλλοντική κατάταξη καταλυμάτων, απλούστευση διαδικασίας ίδρυσης τουριστικών επιχειρήσεων και ειδικότερες διατάξεις ελέγχου και ενίσχυσης πλαισίου τουριστικών υποδομών».
1.Επί του άρθρου 3 «Προδιαγραφές ακίνητων που μισθώνονται βραχυχρόνια».
Στη χώρα μας ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει αν η βραχυχρόνια μίσθωση είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα ή μια μορφή της οικονομίας του διαμοιρασμού, ώστε βάσει της απόφασής μας αυτής να θεσπίσουμε το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργίας της.
Αν η πολιτεία προτίθεται να εντάξει τη βραχυχρόνια μίσθωση στην επίσημη τουριστική δραστηριότητα, τότε προς τούτο θα πρέπει να προβλεφθούν συγκεκριμένες αυστηρές προδιαγραφές, ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τις νόμιμες επιχειρήσεις τουριστικών καταλυμάτων, προκειμένου να προστατεύεται η ποιότητα του τουριστικού προϊόντος της χώρας και να διασφαλίζεται ο υγιής ανταγωνισμός. Και αυτές οι προδιαγραφές σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι οι αναγραφόμενες στο συγκεκριμένο άρθρο.
Αν πάλι η απόφαση είναι να διαχειριστεί τη βραχυχρόνια μίσθωση ως μια μορφή της οικονομίας του διαμοιρασμού που δεν εντάσσεται στο επίσημο τουριστικό προϊόν της χώρας, τότε οι προβλεπόμενες στο σχέδιο νόμου βασικές προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας θα πρέπει να συνδυαστούν με συγκεκριμένους χρονικούς και ποσοτικούς περιορισμούς. Ειδικότερα:
α. Σε σχέση με τους χρονικούς περιορισμούς επισημαίνουμε πως σύμφωνα με την αρχική διατύπωση της περίπτωσης ε της παραγράφου 2 του άρθρου 111 του ν.4446/2016 προβλεπόταν πως: «Η μίσθωση εκάστου ακινήτου δεν υπερβαίνει τις ενενήντα (90) ημέρες ανά ημερολογιακό έτος. Για νησιά κάτω των δέκα χιλιάδων (10.000) κατοίκων η μίσθωση εκάστου ακινήτου δεν υπερβαίνει τις εξήντα (60) ημέρες ανά ημερολογιακό έτος. Υπέρβαση της διάρκειας του προηγούμενου εδαφίου, των ενενήντα (90) και εξήντα (60) ημερών αντίστοιχα, επιτρέπεται εφόσον το συνολικό εισόδημα του εκμισθωτή ή υπεκμισθωτή, από το σύνολο των ακινήτων που διαθέτει προς εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος περί οικονομίας διαμοιρασμού, δεν ξεπερνά τις δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ κατά το οικείο φορολογικό έτος.», ρύθμιση η οποία προτείνουμε να επανέλθει σε ισχύ και
β. Σε σχέση με τους ποσοτικούς περιορισμούς προτείνουμε να παρέχεται το δικαίωμα στους ΟΤΑ Α’ βαθμού να ορίζουν, μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου τους, το μέγιστο αριθμό ακινήτων που μπορούν να εγγράφονται στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Μίσθωσης ανά δημοτικό διαμέρισμα. Η απόφαση αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται κατόπιν προηγούμενης δημόσιας διαβούλευσης και να αιτιολογείται με βάση σχετική επιστημονική μελέτη (λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες, όπως τα προβλήματα στέγασης κ.λπ.).
Σε κάθε περίπτωση, το μόνο βέβαιο είναι πως το «επαμφοτερίζον» μοντέλο που ακολουθείται μέχρι σήμερα όχι απλώς δεν είναι σε θέση να δώσει λύση, αλλά εντείνει τη σύγχυση του καταναλωτικού κοινού και δεν αποκλιμακώνει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη λειτουργία της συγκεκριμένης δραστηριότητας. Και όσο δεν θεσπίζεται ένα συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε την ανεξέλεγκτη λειτουργία της βραχυχρόνιας μίσθωσης να αυξάνει τις τιμές των ενοικίων, καθιστώντας δύσκολη την πρόσβαση σε προσιτή στέγαση τόσο για τους μόνιμους κατοίκους και τους φοιτητές, όσο και για κρίσιμες κοινωνικές ομάδες, όπως δάσκαλοι, γιατροί, πυροσβέστες κ.λπ., να υποβαθμίζει τις γειτονιές, διαταράσσοντας την κοινωνική συνοχή και αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα τους και να αυξάνει την πίεση στις τοπικές υποδομές, όπως οι μεταφορές και η καθαριότητα.
2.Επί του άρθρου 23 «Παραχώρηση χρήσης για την εκτέλεση έργων – Προσθήκη περ. ιβ) στην παρ. 2 και τροποποίηση παρ. 3 του άρθρου 14 ν. 2971/2001».
Θεωρούμε θετική τη συγκεκριμένη ρύθμιση με την οποία διευκολύνεται η χρήση θαλασσινού νερού στις πισίνες των ξενοδοχείων. Άλλωστε πρόκειται για ένα διαχρονικό αίτημα του ξενοδοχειακού κλάδου.
3.Επί του άρθρου 26: «Δυνατότητα εποχικής μίσθωσης δωματίων προσωπικού κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων – Προσθήκη παρ. 3α και 4α στο άρθρο 1Α ν. 4276/2014». Ο ξενοδοχειακός κλάδος έχει κατ΄επανάληψη αποδείξει την κοινωνική του ευαισθησία και αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις ανάγκες που καλείται η συγκεκριμένη ρύθμιση να αντιμετωπίσει. Ωστόσο είναι σημαντικό να επισημανθεί πως τα ξενοδοχειακά καταλύματα σχεδιάζονται και λειτουργούν με σκοπό τη κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών. Όπως προβλέπεται και στο άρθρο 1 του ν.4276/2014 τα ξενοδοχειακά καταλύματα είναι τουριστικές επιχειρήσεις που «υποδέχονται τουρίστες και παρέχουν σε αυτούς διαμονή και άλλες συναφείς προς τη διαμονή υπηρεσίες, όπως εστίαση, ψυχαγωγία, αναψυχή, άθληση». Για τους λόγους αυτούς η προωθούμενη ρύθμιση μπορεί να λειτουργεί μόνο επικουρικά προς τις άλλες πρωτοβουλίες που έχουν ήδη δρομολογηθεί προκειμένου να αντιμετωπιστεί μεσομακροπρόθεσμα η στεγαστική κρίση”.
Τα άρθρα
Τα άρθρα στα οποία η ΠΟΞ, τοποθετήθηκε, έχουν ως εξής:
Άρθρο 3 Προδιαγραφές ακίνητων που μισθώνονται βραχυχρόνια
Τα ακίνητα που μισθώνονται βραχυχρόνια, σύμφωνα με το άρθρο 111 του ν. 4446/2016 (Α’ 240) πληρούν τις κάτωθι προδιαγραφές:
α) αποτελούν χώρους κύριας χρήσης κατοικίας της παρ. 95 του άρθρου 2 του ν. 4067/2012 (Α’ 79) και διαθέτουν φυσικό φωτισμό, αερισμό και κλιματισμό,
β) διαθέτουν ασφάλιση έναντι αστικής ευθύνης για ζημιές ή ατυχήματα που μπορεί να προκληθούν,
γ) διαθέτουν υπεύθυνη δήλωση ηλεκτρολόγου εγκαταστάτη, πυροσβεστήρες και ανιχνευτές καπνού, ρελέ διακοπής ή ρελέ αντιηλεκτροπληξιακό και ενδείξεις σήμανσης διαφυγής και
δ) διαθέτουν πιστοποιητικό μυοκτονίας και απεντόμωσης, φαρμακείο με είδη πρώτων βοηθειών, καθώς και οδηγό με τηλέφωνα πρώτης ανάγκης.
Για τη διαπίστωση της συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές της παρ. 1, διενεργούνται επιτόπιοι έλεγχοι στην οικία που μισθώνεται και έχει δηλωθεί στην ειδική πλατφόρμα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσιών Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) από υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού και από μικτά συνεργεία ελέγχου με υπαλλήλους της Α.Α.Δ.Ε. και υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού. Τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν από τον έλεγχο, προηγείται ενημέρωση με κάθε πρόσφορο τρόπο προς τον διαχειριστή του ακινήτου, για να προσκομίσει κάθε στοιχείο που επιβεβαιώνει τη συνδρομή των προδιαγραφών της παρ. 1.
Πηγή: money-tourism.gr
