Του Σωτήρη Σιδέρη
Αλλάζει σταδιακά η ρητορική και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, σαν να προετοιμάζουν το τέλος του μορατόριουμ. Η διαφαινόμενη αποτυχία να υπάρξει κάποιας μορφής συμφωνία, σε συνδυασμό με την αλλαγή σκηνικού στο εσωτερικό των δύο χωρών και για τον Μητσοτάκη και για τον Ερντογάν, προκαλεί παρενέργειες. Με αφορμή δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας Γκιουλέρ στις οποίες μεταξύ άλλων έκανε μια εντελώς άστοχη και άσχετη τοποθέτηση για το Πρακτικό της Βέρνης του 1976, ξεσηκώθηκε θύελλα στην Αθήνα, αντί να εξηγηθεί η υπεροχή των ελληνικών θέσεων με βάση του διεθνές δίκαιο, αλλά και το ίδιο το Πρακτικό της Βέρνης.
Η Άγκυρα με την απειλή χρήσης βίας οδηγεί συνεχώς σε άτακτες κινήσεις την Ελλάδα, όπως έγινε με το Ουρούτς Ρέις και στην Κάσο . Το Ουρούτς Ρέις , αν υιοθετήσουμε την λογική της Τουρκίας, παραβίασε κατάφωρα τη Βέρνη και με βάση ίδια λογική ,έπρεπε να βυθιστεί ή τουλάχιστον να ζητήσει άδεια από την Ελλάδα…. Πέρα από το γεγονός ότι το εν λόγω Πρακτικό έχει εκπνεύσει μετά την αποτυχία των διμερών συνομιλιών το 1981, η ουσία είναι ότι αυτό αφορούσε σεισμικές έρευνες για εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου και όχι πόντιση καλωδίων, που είναι ελεύθερη.
Διπλωματική παράλυση
Ο Τούρκος υπουργός είπε ότι τουρκικό ΥΠΕΞ « προχώρησε στις απαραίτητες διπλωματικές πρωτοβουλίες προς τις ελληνικές αρχές σχετικά με τις ερευνητικές δραστηριότητες που η ελληνική πλευρά προσπάθησε να πραγματοποιήσει χωρίς άδεια στη δυνητική μας υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, κατά παράβαση του Πρακτικού της Βέρνης του 1976 και του διεθνούς δικαίου…”. Η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα να εμποδίσει την πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου, πόσο μάλλον να κάνει λόγο για “δυνητική υφαλοκρηπίδα” για να προσδώσει υποτίθεται νομιμοφάνεια στις θέσεις της. Με απλά λόγια κανένα Πρακτικό, καμία χώρα δεν μπορεί να εμποδίσει την Ελλάδα να ποντίσει ηλεκτρικά καλώδια, ούτε η Τουρκία μπορεί να απαιτεί άδεια από τη χώρα μας. Πρόκειται για διπλωματική παρωδία υπό την απειλή όπλων…
Σύμφωνα με τα γεγονότα που εξελίχθηκαν από το 1976 μέχρι το 1981, η Ελλάδα και η Τουρκία ξεκίνησαν διμερείς συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας τον Νοέμβριο του 1976, συνυπογράφοντας το γνωστό ως Πρακτικό της Βέρνης, το οποίο έθετε το πλαίσιο του διαλόγου. Ο διάλογος, όμως, τερματίσθηκε άπρακτος το 1981, λόγω των συνεχών παλινδρομήσεων και της αδιάλλακτης στάσης της Τουρκίας, οπότε εξέπνευσε παράλληλα και το Πρακτικό της Βέρνης, το οποίο αφορούσε τις συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις και επομένως η ισχύς και η διάρκειά του τελούσαν σε άμεση συνάρτηση με εκείνες.
Η ελληνική κυβέρνηση ενώ βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση σχετικά με το ζήτημα των καλωδίων, δεν έχει κάνει την παραμικρή διεθνή κινητοποίηση, προκειμένου να καταγγείλει την Τουρκία στους διεθνείς οργανισμούς, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον ΟΗΕ. Η απαίτηση των ΗΠΑ, να μην συμβεί τίποτα, όσο διαρκεί ο πόλεμος της Ουκρανίας καθώς το ΝΑΤΟ είναι προσανατολισμένο σε αυτόν έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην αυτονόητη ευθύνη της Αθήνας, να υπερασπίζεται με κάθε τρόπο και μέσο τα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα. Πέραν αυτών, δεν έχει ζητήσει από καμία κυβέρνηση, ούτε των ΗΠΑ, ούτε της Ευρώπης να στρέψει το ενδιαφέρον της στο Αιγαίο. Αυτό προσφέρει κάποιας μορφής ασυλία στην Τουρκία η οποία συνεχίζει να ασκεί πιέσεις . Ανάλογη πίεση είχε ασκήσει και μάλιστα πολύ αποτελεσματικά, όταν με προχειρότητα το δίδυμο Μητσοτάκης -Γεραπετρίτης, είχαν ανακοινώσει πομπωδώς την δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στο Αιγαίο, το οποίο είναι στα αζήτητα.
Το δίμηνο Δεκεμβρίου -Ιανουαρίου θα συμβούν πολλά στην περιοχή μας και στον κόσμο. Ο Τραμπ αναλαμβάνει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου και μέχρι τότε η ένταση στην Ουκρανία θα αυξάνεται. Το μορατόριουμ στο Αιγαίο διατηρείται με δυσκολία πλέον καθώς και οι εμπρηστικές δηλώσεις παίζουν εξίσου αρνητικό ρόλο. Στο τέλος Ιανουαρίου αναμένεται να διεξαχθεί το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας -Τουρκίας και στο στο πλαίσιο αυτό, αναμένονται και ανακοινώσεις για την πορεία των διμερών συνομιλιών για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Ταυτόχρονα οξύνεται και το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ο Ερντογάν αναζητά στηρίγματα στους Κούρδους για να αλλάξει και πάλι το Σύνταγμα και να διεκδικήσει και νέα θητεία, ενώ οι αντίπαλοί του ακονίζουν τα μαχαίρια, εμπλέκοντας και τα ελληνοτουρκικά. Το κουρδικό είναι το κορυφαίο πρόβλημα της Τουρκίας και οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή την αφορούν άμεσα .
Στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται υπό πίεση από την δεξιά αντιπολίτευση, από την οικονομική κρίση, από τα σκάνδαλα , οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μη αναστρέψιμη πτώση , ενώ σε όλα τα διπλωματικά μέτωπα δεν έχει να παρουσιάσει την παραμικρή θετική ενέργεια.
Η φρενίτιδα εξοπλισμών που διακατέχει τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, δεν είναι ούτε θετική, ούτε διπλωματική ατζέντα, ούτε θα αλλάξει το σκηνικό. Μπίζνες είναι όλα. Οπότε ο ελληνικός λαός δικαίως αναμένει αποτελέσματα στην πολιτική για την ακρίβεια , για το ΕΣΥ, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος. Το αντιΣΥΡΙΖΑ αφήγημα είναι πλέον νεκρό, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ. Άρα οι δικαιολογίες τελείωσαν.
ΠΗΓΗ https://omegapress.gr/3
