Οι δηλώσεις Γεραπετρίτη δεν ήταν χωρίς ενδιαφέρον αλλά ούτε και χωρίς κόστος εθνικό. Όλη μας η υποχωρητικότητα αποτυπώθηκε – εμμέσως ή αμέσως – και δείχνουν πολλά, άσχετα με την τουρκική απάντηση. Ο Έλληνας ΥΠΕΞ μίλησε για απτά αποτελέσματα στο παρελθόν 16μηνο: «οι επαφές μας αποκτούν πλέον μία κανονικότητα, την κανονικότητα που πρέπει να έχουν οι επαφές μεταξύ δύο γειτόνων» αναφερόμενος στην επιτόπια βίζα που χορηγούμε πλέον για τα ελληνικά νησιά.
Εντάξει, ενδώσαμε στο χρόνιο τουρκικό αίτημα προσδοκώντας την αύξηση του εξ ανατολών τουριστικού ρεύματος, κάτι που επετεύχθη. Όμως μήπως πέρα από τα προφανή βραχυπρόθεσμα κέρδη υπάρχουν και νεόκοποι κίνδυνοι; Έχει λ.χ. σημασία η εξάρτηση της τοπικής οικονομίας στο ανατολικό Αιγαίο από την τουρκική πλευρά; Έχουμε τρόπο να αποτρέψουμε την εξαγορά ακινήτων περιουσιών στα νησιά από Τούρκους που δεν έρχονται πάντα καλοπροαίρετα; Το ίδιο ερώτημα βεβαίως ισχύει και για τη Θράκη και μετά την κατάργηση της σχετικής αποτρεπτικής νομοθεσίας του παρελθόντος δεν έχει υιοθετηθεί κανένα μέτρο. Πάμε κι όπου βγει.
Μιλώντας για το διμερές εμπόριο ο κ. Γεραπετρίτης διατύπωσε την αμοιβαία ευχή για άνοδο στα 10 δις. ευρώ. Το νούμερο αυτό δεν λέει τίποτε αφού το μεν έλλειμμά μας διευρύνεται (στο Α΄ εξάμηνο του 2024 οι εισαγωγές μας από την Τουρκία αγγίζουν το τριπλάσιο των εξαγωγών μας εκεί!), οι δε εξαγωγές μας προς την γείτονα έχουν ελάχιστη προστιθέμενη αξία, ακολουθώντας τον γενικό κανόνα.
Ανέφερε την κοινή μας υποβολή υποψηφιότητας για τον ΟΑΣΕ, όπου χωρίς ντροπή προωθούμε τον (εμπλεκόμενο σε διάφορες σκοτεινές υποθέσεις) Τούρκο διπλωμάτη Σινιρλίογλου για Γενικό Γραμματέα, με αντάλλαγμα την κ. Τελαλιάν στο Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Βάζουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα, χωρίς καμμία προοπτική εθνικού οφέλους – πόσο μάλλον που θα μας εκπροσωπεί το συγκεκριμένο πρόσωπο. Και πρόσθεσε και την άλλη διεθνή μας συνεργασία, όταν η Τουρκία ψήφισε υπέρ της Ελλάδος για τη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δεν είπε βέβαια ότι δεν την χρειαζόμασταν την ψήφο της, ούτε ότι εκεί δεν θα κάνουμε τίποτε πέρα από το να εκτελούμε υπερατλαντικές εντολές.
Χαιρέτησε την επανεκκίνηση των ευρωτουρκικών σχέσεων, όπου ΠΟΤΕ δεν τολμήσαμε να πούμε ένα όχι στις χρηματοδοτήσεις που κερδίζει η Τουρκία (που κατέχει την Κύπρο, μάς απειλεί με casus belli και υπογράφει τουρκολιβυκά μνημόνια), ούτε κι όταν τις αξιοποιεί στην πολεμική της βιομηχανία!
Για το θέμα της Θράκης που το έφερε μέσα στα μούτρα μας ο Φιντάν τι είπε ο ομόλογός του; Ότι συζητήσαμε για τις μειονότητες που πρέπει να είναι γέφυρες φιλίας. Ποια είναι κ. Γεραπετρίτη η …δεύτερη μειονότητα; Μήπως λέτε για τους 2-3 χιλιάδες ηλικιωμένους που μείνανε στην Πόλη μετά από τους διωγμούς που υπέστησαν από το τουρκικό κράτος; Σταματήστε αυτή την γελοία προσέγγιση περί δήθεν αμοιβαιότητας, πάψτε να προσβάλλετε με την δειλία σας τη νοημοσύνη μας!
Είπε και για το Κυπριακό, βέβαια. Τις γνωστές αερολογίες που έχουν θάψει το ζήτημα περί ΟΗΕ, ΔΔΟ κτλ. Πρόσφατα μάς είχε ξεφουρνίσει και το απίθανο επίτευγμα της κυβερνητικής μας πολιτικής, να φέρουν τον Τατάρ στο …τραπέζι του διαλόγου! Τώρα περιορίστηκε σε 2-3 ευχολόγια κι ώς εκεί, μη χαλάμε το τόσο καλό κλίμα…
Σχετικά με το Μεσανατολικό ξεστόμισε ορισμένες αθλιότητες, ξεκινώντας με το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα (έ-λε-ος!) και είπε ότι «ανησυχούμε ιδιαίτερα με την ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα» (σώπα!). Μνημόνευσε την ισραηλινή απαγόρευση λειτουργίας της UNRWA λέγοντας για «τις τελευταίες εξελίξεις με την Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ», μη τολμώντας να ονομάσει ως δράστη τον γενοκτόνο, ήξερε όμως να πει για «συνεχιζόμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία»… Και να η συνεργασία μας στο Μεταναστευτικό, να και η ανάγκη καταπολέμησης της «τρομοκρατίας»…
Για την …ταμπακιέρα όμως τίποτε! Σε σχέση με την ΑΟΖ «θα συνομιλήσουμε για το θέμα αυτό σε επόμενη συνάντησή μας στο εγγύς μέλλον» αφού «οι θέσεις μας όσον αφορά το εύρος της συζήτησης αφίστανται». Δηλαδή εμείς λέμε πως αυτή είναι η μόνη μας διαφορά στο Αιγαίο και οι Τούρκοι θέτουν ένα κατεβατό «προβλημάτων» που συν τω χρόνω εμπλουτίζεται.
Κάπου εδώ κανείς θα έλεγε με ανακούφιση «πάλι καλά, δεν δώσαμε προς το παρόν τίποτε και κερδίσαμε χρόνο». Είναι όμως οι Τούρκοι τόσο ανόητοι που να μην αντιλαμβάνονται την παρελκυστική μας τακτική; Συμφωνούν να μετέχουν σε ένα θέατρο, που αυτή τη φορά είχε και σφιχταγκαλιάσματα, από το οποίο δεν θα αποκομίσουν όσα προσδοκούν; Όχι, φυσικά! Από τη μια αποκομίζουν ό,τι τους προσφέρει η Αθήνα σε διμερές επίπεδο και από την άλλη δείχνουν σε όλο τον κόσμο πόσο καλοί γείτονες έχουμε γίνει, δεν δικαιούνται λοιπόν λίγα F-35, Eurofighter, F-16; Και ό,τι τελικά δεν προλάβει να εκχωρήσει ο Μητσοτάκης, θα προστεθεί στη λίστα που άνοιξε εδώ και μισόν αιώνα, ιδίως δε από τον Σημίτη και μετά. Είχαμε μειονότητα στη Θράκη, τώρα μιλούν και για ομογενείς σε Δωδεκάνησα και Μακεδονία. Είχαμε θαλάσσιες ζώνες, τώρα έχουμε και γκριζαρισμένα νησιά. Είχαμε αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας σε βραχονησίδες, τώρα την έχουμε και σε όλα τα νησιά μας που φιλοξενούν Ένοπλες Δυνάμεις μας. Είχαμε «εθνικούς όρκους», τώρα έχουμε και «γαλάζιες πατρίδες».
Το τενεκεδάκι όσο και να το κλωτσάς παρακάτω, δεν θα εξαφανιστεί. Χώρια τη ζημιά που θα σου κάνει στο πόδι, ειδικά τώρα που είσαι ξυπόλητος…
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΙΣΚΟΣ
ΠΗΓΗ https://www.militaire.gr/
