Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Μπορεί για τους «απέξω» να ακούγεται εντελώς πρόωρο, αλλά για τους παροικούντες τη Χαριλάου Τρικούπη η ενότητα στο ΠΑΣΟΚ -ακόμη και μετά την ολοκλήρωση των εσωκομματικών διαδικασιών- παραμένει επίπλαστη. Η χθεσινή πρώτη δημόσια επίθεση, με το «καλημέρα», από τον Δούκα, δεν αποτελεί παρά μόνο την αρχή μιας ασταθούς πορείας, που περιέχει το σπέρμα της διάσπασης…
Τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά, εάν δεν βρισκόταν σε περιδίνηση όχι μόνο η υπόλοιπη Κεντροαριστερά αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, οδηγώντας σε γενικότερες ανακατατάξεις.
Πίσω από τον Χάρη Δούκα βρίσκεται, καταρχάς, ο Γιώργος Παπανδρέου καθώς επίσης και εκείνες οι δυνάμεις που προωθούν τη δημιουργία, είτε με τη μορφή συγκόλλησης είτε όχι, μιας νέας «προοδευτικής παράταξης», με… καινούργια μαρκίζα, βιολιά και άλλα όργανα.
Είναι κοινό μυστικό, άλλωστε, ότι αυτοί που «έτρεξαν» μαζί με τους παπανδρεϊκούς υπέρ της υποψηφιότητας του δημάρχου της Αθήνας για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν πρωτίστως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενα από τους «87» κ.λπ., που, αφενός, αντιμάχονται σφόδρα τον Κασσελάκη και, αφετέρου, βλέπουν -ούτως ή άλλως- συρρικνωμένο και άδηλο το μέλλον της Κουμουνδούρου. Από κοντά είχε κινητοποιηθεί ως τσόντα και η Νέα Αριστερά…
ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, όπως και να ‘χει, παραμένουν και υπό τις νέες συνθήκες συγκοινωνούντα δοχεία. Καθώς, λοιπόν, όποιος κι αν κρατήσει τελικά το -έστω και απαξιωμένο- brandname «ΣΥΡΙΖΑ», η διάσπαση εκεί είναι δεδομένη, που μοιραία θα συμπαρασύρει τις εξελίξεις και στη Χαριλάου Τρικούπη.
Εάν στην «πράσινη» μάχη είχε επικρατήσει ο δήμαρχος, το σενάριο της «προοδευτικής συνεργασίας» θα εξελισσόταν (με επικεφαλής τον ίδιο και υποβολείς τον ΓΑΠ και τον Τσίπρα) πολύ πιο εύκολα. Τώρα όμως μαζί με την επανεκλογή του Ανδρουλάκη προέκυψε και η… Διαμαντοπούλου, με τον Μητσοτάκη να έχει ξεκινήσει την… προθέρμανση για το επικείμενο «φλερτ».
Ούτε είναι τυχαίο ότι τα χθεσινά «βέλη» του Δούκα στρέφονται προσωπικά προς την πλευρά της πρώην επιτρόπου. Και παρά τα μεγάλα λόγια που θα εξακολουθήσουμε να ακούμε, το ζήτημα των πολιτικών συνεργασιών θα παραμείνει στρατηγικής σημασίας και θεμελιωδών αντιθέσεων μέσα στο ΠΑΣΟΚ, με φόντο τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ήδη ως νέα υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού η Διαμαντοπούλου θα κληθεί άμεσα να απαντήσει εάν διατηρεί, επί παραδείγματι, τη θέση που διατύπωνε και πριν από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, δηλώνοντας στη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» ότι θα ήταν «επικίνδυνη» μια διακυβέρνηση από έναν συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλων κεντροαριστερών δυνάμεων. Υιοθετούσε, ανοιχτά, δηλαδή την προεκλογική γραμμή του Κυριάκου Μητσοτάκη…
Τα χθεσινά «μερεμέτια» από τον Ν. Ανδρουλάκη συγκαλύπτουν προς το παρόν, αλλά δεν απαντούν στο καίριο ερώτημα, με ποιον θα συμπορευτεί -και κυρίως με ποιον ΔΕΝ θα συμπορευτεί- το ΠΑΣΟΚ, καθώς ο «μικρομεγαλισμός» ακόμη και του 15-16% δεν οδηγεί πουθενά…
