26 Σεπτεμβρίου 2024

«Ο Ερντογάν καθορίζει την ατζέντα των ελληνοτουρκικών»! Σωτήρης Σιδέρης

 

Του Σωτήρη Σιδέρη

από το Omegapress.gr

Ο Ερντογάν είναι ο απόλυτος ενορχηστρωτής των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Κύκλοι ύφεσης και εντάσεων διαδέχονται ο ένας τον άλλον. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει μια ακλόνητη ατζέντα που προβάλλει κατά βούληση και διατηρεί στο ακέραιο την πρωτοβουλία των κινήσεων, ενώ επί πέντε χρόνια δεν έχουμε  μια σαφή εικόνα από την ελληνική κυβέρνηση τι συζητά . Τι συνέβη στην συνάντηση των δύο ηγετών στη Νέα Υόρκη δεν είναι δύσκολο να διακριβωθεί, τουλάχιστον με βάση το γράμμα και το πνεύμα των δηλώσεων.

Όσα ήθελε να πει ο Ερντογάν τα είπε  από το βήμα του  ΟΗΕ . Αναγνώριση του ψευδοκράτους και επανάληψη θέσεων στην ήπια εκδοχή τους για Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο με κάποιες νέες περίεργες προσθήκες που απαιτούν διερεύνηση. Καμία αναφορά από τον Έλληνα πρωθυπουργό σαν να εκπροσωπούσε άλλη χώρα. Το δόγμα της ακινησίας είναι κυρίαρχο στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν θέλει να ανοίξει άλλο μέτωπο καθώς τα εσωκομματικά προβλήματα τον περικυκλώνουν. Δουλεύει πυρετωδώς μόνο για τα δις των εξοπλισμών.  Ενώ το βήμα του ΟΗΕ είναι το πλέον κατάλληλο για την Ελλάδα να καταγγείλει τον τουρκικό αναθεωρητισμό και να απαιτήσει τερματισμό της κατοχής του 37% της Κύπρου  και να ανακληθεί το πρωτοφανές casus belli , ο Μητσοτάκης σιώπησε  στα όρια της μακαριότητας.

Παιχνίδια με τις λέξεις ή νέα διεκδίκηση της Τουρκίας;
Ο Τούρκος πρόεδρος κινήθηκε εντός του συμφωνημένου πλαισίου στη συνάντηση με τον Μητσοτάκη, αλλά εκτός, παρουσίασε την αναθεωρητική του ατζέντα προσαρμοσμένη στις περιστάσεις. Είπε συγκεκριμένα: «Θέλουμε να δούμε το Αιγαίο Πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο ως μια περιοχή σταθερότητας και ευημερίας στην οποία γίνονται σεβαστά τα νόμιμα δικαιώματα όλων των πλευρών. Είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών της περιοχής ο καθορισμός των θαλάσσιων περιοχών ευθύνης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η ελευθερία και η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας όπως και το θαλάσσιο εμπόριο και η ανάπτυξη της συνεργασίας».

Δεν είναι σαφές αν η αναφορά του Ερντογάν στις περιοχές ευθύνης αφορά την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας ή αναφέρεται  στο FIR. Είναι γνωστό ότι εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία ζητά τον επανακαθορισμό και του FIR και των  περιοχών ευθύνης για την έρευνα και διάσωση. Με απόλυτη βεβαιότητα, η αναφορά στην ελευθερία και την ασφάλεια της ναυσιπλοϊας αφορά και το θαλάσσιο πάρκο του Αιγαίου, που έχει πλέον παγώσει η κυβέρνηση και το καλώδιο για την ηλεκτρική σύνδεση Κρήτης -Κύπρου. Εννοείται ότι η κυβέρνηση προσποιήθηκε ότι δεν άκουσε τίποτα. Αλλά το επιπλέον ζήτημα είναι αν όλα αυτά τα έθεσε ο Ερντογάν στην 30λεπτη συνάντηση. Γιατί αν τα έθεσε έχουμε νέα ατζέντα και νέα επίσημη διεκδίκηση εκ μέρους της Τουρκίας που έχει μείνει αναπάντητη.

Είναι μια ιδιαίτερα σοβαρή εξέλιξη που κατά την προσφιλή της τακτική η κυβέρνηση αποφεύγει να συζητήσει. Αλλά και στην συνάντηση να μην τέθηκαν, η κυβέρνηση όφειλε να απαντήσει. Αλλά δεν απάντησε. Οπότε κάποιοι στο πολιτικό σύστημα, οφείλουν να ζητήσουν εξηγήσεις. Αν πρόκειται για λάθος ή απλά γενικές διατυπώσεις του Ερντογάν, αυτό διορθώνεται με διευκρινίσεις. Αν πρόκειται όμως για νέες προσθήκες, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου άφαντη από τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν συζητά, δεν ενημερώνει κανέναν, αποφεύγει να δίνει συνεντεύξεις, αλλά το θέμα δεν είναι οι προσωπικές της αδυναμίες, αλλά το πως υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας. Όλα αυτά φυσικά αφορούν και τον ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη, ο οποίος αντίθετα, μιλάει συνεχώς χωρίς να λέει τίποτα, όπως γίνεται αντιληπτό στην συνέχεια.

Η δήλωση του ΥΠΕΞ Γιώργου Γεραπετρίτη σχετικά με την συνάντηση των δύο ηγετών αποτελεί προσβολή της λογικής.  Είπε ότι : “Οι δύο ηγέτες έδωσαν την εντολή στους υπουργούς Εξωτερικών να διερευνήσουν το έδαφος για το κατά πόσον υπάρχουν πρόσφορες συνθήκες για να εκκινήσουν οι συζητήσεις σχετικά με την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Επιβεβαιώθηκε το καλό κλίμα. Είναι αναγκαίο σήμερα, περισσότερο από ποτέ, όταν βρισκόμαστε σε μια περιοχή, η οποία βάλλεται από διαρκείς γεωπολιτικούς κινδύνους και εν μέσω δύο πολέμων, να υπάρχουν σχέσεις κατανόησης και καλής γειτονίας”.

Δηλαδή επί πέντε χρόνια τι εντολή έχουν οι υπουργοί Εξωτερικών;. Τι συζητά η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου που έχει αναλάβει υποτίθεται τον φάκελο και τι συζητά ο ίδιος στις πολλές συναντήσεις που έχει με τον Φιντάν;. Τι εντολή είχαν αμφότεροι όταν καταργούσαν τις Διερευνητικές Συνομιλίες για να αναβαθμίσουν υποτίθεται τον πολιτικό διάλογο και να δρομολογήσουν την επίλυση των διαφορών ακόμη και με προσφυγή στη Χάγη;
Δυστυχώς τα ερωτήματα πληθαίνουν και οι απαντήσεις όλο και λιγοστεύουν. Μέχρι τον επόμενο κύκλο έντασης…