Με την ρήτρα «εξωτερικού κινδύνου» που προβλέπει η νέα συμφωνία Ελλάδος-Κύπρου η Αθήνα φορτώνει στην Λευκωσία πολιτικά και οικονομικά το κόστος της εγκατάλειψης μετά από νέα τουρκική πρόκληση - Μειοδοτούμε ενταφιάζοντας δύο ΑΟΖ την ελληνο-κυπριακή και την ελληνο-αιγυπτιακή
Το έγγραφο την αναφέρει ως «ρήτρα εξωτερικού κινδύνου»! Θα μπορούσε άραγε να ονομασθεί και «ρήτρα μειοδοσίας»;
εφημερίδα «Εστία»
Η ειδησεογραφία επικεντρώνεται στις οικονομικές λεπτομέρειες της κυοφορουμένης συμφωνίας Αθηνών – Λευκωσίας, για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδος- Κύπρου –Ισραήλ, αλλά το σημείο-κλειδί είναι οι λίγες λέξεις που αναφέρουν τις οικονομικές υποχρεώσεις των συμβαλλομένων σε περίπτωση εξωτερικού κινδύνου που θα διακόψει ή θα αποτρέψει την ολοκλήρωση του έργου, χωρίς άμεση ευθύνη των ρυθμιστικών αρχών των δύο χωρών.
Πολύ φοβούμεθα ότι πρόκειται για τέχνασμα, το οποίο θα επιτρέψει στην Αθήνα να αποσυρθεί από το έργο, προκειμένου να αποφύγει νέα εμπλοκή με την Τουρκία, όσον αφορά στις θαλάσσιες δικαιοδοσίες και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή μεταξύ Κρήτης και Κύπρου. Εν ολίγοις θα της επιτρέψει να εγκαταλείψει την Κάσο.
Αυτό είναι ξεκάθαρο για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις υπό το πρίσμα της γεωπολιτικής θεωρήσεως των πραγμάτων. Ήδη μάλιστα σημαντικοί αναλυτές έχουν προβεί στην επισήμανση, ότι κάποτε μιλούσαμε για τον αγωγό East Med και τώρα έχουμε «κολλήσει» στην πόντιση ενός ηλεκτρικού καλωδίου…
Η αναφορά είναι σαφής. Επιτρέπει την εγκατάλειψη του έργου εάν υπάρξει «εξωτερικός κίνδυνος». Και αυτός ο εξωτερικός κίνδυνος μόνον από την πλευρά της Τουρκίας μπορεί να προέρχεται.
Προς την οποία Τουρκία έχει ήδη δώσει μήνυμα (το λάθος μήνυμα) ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης εκφράζοντας τον φόβο ότι «σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν είχαμε έρθει στα όρια της πολεμικής σύγκρουσης» και σημειώνοντας ότι στην Κάσο «δεν ήρθαν κοντά τα πλοία που επιτηρούσαν»! Μήπως δεν ήρθαν κοντά διότι στα ελληνικά πλοία εδόθη εντολή να κρατηθούν μακρυά;
Οι εξελίξεις που προδιαγράφονται έχουν ιδιαίτερη γεωπολιτική βαρύτητα. Η Ελλάς απεμπολεί την οριοθέτηση ΑΟΖ, τόσο με την Αίγυπτο (που υπάρχει) όσο και με την Κύπρο (με την οποία έχει αδικαιολογήτως καθυστερήσει). Παραιτείται δηλαδή σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της και απεμπολεί την δυνατότητα να διαδραματίσει κάποιον ρόλο στα δρώμενα της ανατολικής Μεσογείου.
Διόλου περίεργο κατόπιν τούτου που η Αίγυπτος συσφίγγει τις σχέσεις της με την Τουρκία και δέχεται τουρκικά πολεμικά στα λιμάνι της Αλεξανδρείας και μαχητικά αεροπλάνα στο αεροδρόμιο του Ελ Αλαμέιν (ιδέ σχετική είδηση σε άλλη στήλη).
Διαφαίνεται κατόπιν των κινήσεων αυτών η πρόθεσις εγκαταλείψεως της Κύπρου.
Στην Κύπρο μάλιστα, στους Κυπρίους καταναλωτές, θα χρεωθεί, συμφώνως προς όσα έχουν γίνει γνωστά για την κυοφορουμένη συμφωνία, το οικονομικό κόστος που έχει αναληφθεί μέχρι στιγμής.
Εφ’ όσον δηλαδή ο «εξωτερικός κίνδυνος» υποχρεώσει σε διακοπή του έργου, η ΡΑΕΚ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κύπρου) θα μετακυλήσει στους πολίτες την ανάκτηση των δαπανών που θα έχουν γίνει μέχρι εκείνη την στιγμή.
Οι πληροφορίες ομιλούν για συμφωνία που θα βασίζεται σε δύο αποφάσεις, μία του ΑΔΜΗΕ και μία της ΡΑΕΚ, κάτι που αναμένεται να γίνει την Παρασκευή. Όπως και να έχει όμως το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό.
Και η Αθήνα δεν δείχνει πρόθυμη να επιδείξει την απαιτούμενη αποφασιστικότητα, ώστε να προχωρήσει το έργο.
Φοβάται μάλλον, τους «εξωτερικούς κινδύνους»…