Ο Άδωνις Γεωργιάδης με την εξωφρενική, σχεδόν καρτουνίστικη συμπεριφορά του, δεν είναι το αίτιο της νόσου που τρώει τα σωθικά της κυβέρνησης, αλλά μια από τις ύστατες εκδηλώσεις της.
Χθες εμφανίστηκε στον -παραδοσιακά φιλήκοο των κυβερνητικών λόγων- Σκάι και είπε ότι θα ζητήσει από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να επιβάλει την πρόσκλησή του σε εκπομπές του Mega, επειδή δεν τον καλούν!
Τέτοιου είδους δηλώσεις από ένα πολιτικό πρόσωπο που ξημεροβραδιάζεται στα κανάλια, στα ραδιόφωνα και στο διαδίκτυο μπορεί να ηχούν γελοίες, αλλά στην πραγματικότητα είναι επικίνδυνες και δηλωτικές δομικού πολιτικού προβλήματος.
Αν ο τηλεμαϊντανός υπουργός αξιώσει από το ΕΣΡ να εμφανιστεί σε τηλεοπτικό σταθμό, τι θα έπρεπε να έχουν κάνει οι αντισυστημικοί πολιτικοί σχηματισμοί, που σπανίως ή ουδέποτε καλούνται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, την ίδια στιγμή που καθυβρίζονται ως «ακροδεξιοί» και «σκοταδιστές» οι επικεφαλής, τα στελέχη και οι ψηφοφόροι τους;
Τι θα έπρεπε να κάνει η «δημοκρατία» που φιμώνεται συστηματικά από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ; Πώς θα μπορούσε η εφημερίδα μας να αντιδράσει σε σταθμούς όπως ο Σκάι και το Mega που δεν διαβάζουν καν τα πρωτοσέλιδά μας στις πρωινές εκπομπές; Ή μήπως είναι… δίκαιη και δημοκρατική η ντιρεκτίβα της διοίκησης της ΕΡΤ που απαγορεύει στους παρουσιαστές εκπομπών να καλούν δημοσιογράφους της εφημερίδας μας;
Τα καθεστώτα όταν φτάνουν στο σημείο να αντιλαμβάνονται τη ραγδαία απώλεια λαϊκών ερεισμάτων είθισται να μην κάνουν προσπάθειες να συμβαδίσουν με την κοινή λογική, με τις ανάγκες και τις επιδιώξεις των πολιτών. Αντί για τα παραπάνω εντείνουν τις απόπειρες ωραιοποίησης της πραγματικότητας με τα «μαγικά φίλτρα» της προπαγάνδας.
Επίσης, η συνειδητοποίηση της έναρξης της απονομιμοποίησής τους, αντί να αμβλύνει την επιθετικότητα και το αυταρχικό πνεύμα τους, τα οξύνει – και κάπως έτσι φτάνουμε σε περιπτώσεις όπως εκείνη του Άδωνη Γεωργιάδη, που θέλει να εμφανίζεται με το στανιό και… διά νόμου σε εκπομπές και σταθμούς που δεν τον προσκαλούν να μιλήσει.
Αυτή η κατηφόρα δεν θα έχει τελειωμό…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»