Τον δρόμο άνοιξε η Γερμανία. Πολύ σύντομα αναμένεται να ακολουθήσει η Γαλλία, με τον Μπαρνιέ να δηλώνει πως θέλει να ελέγξει τη μετανάστευση
Της Μαρίας Δεναξά
Πλέον όσοι ζουν μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν εμπεδώσει πως τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, με την κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη.
Εξαιρούνται οι κρατικοδίκαιοι ένθερμοι υπερασπιστές της (βλέπε Μακρόν), που έχουν καταχραστεί την εξουσία, λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα και λαμβάνουν καταστροφικές αποφάσεις ενάντια στους λαούς τους και στα συμφέροντα των χωρών τους. Στη συνέχεια καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες, νιώθοντας πως απειλούνται να μπουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Όταν λοιπόν τα πράγματα δυσκολεύουν και η γενικευμένη αγανάκτηση πρέπει να εξημερωθεί, οι ηγέτες λομπίστες της Ε.Ε. ενεργούν για πάρτη τους, εις βάρος των υπόλοιπων κρατών-μελών, όπως είναι ο Όλαφ Σολτς, ο οποίος μετά τον σεισμό που προκλήθηκε από τη νίκη του AfD στη Θουριγκία και τη Σαξονία μετατράπηκε σε μοναχικό καβαλάρη, αποφασίζοντας να καθιερώσει νέους συνοριακούς ελέγχους, που καταργούν μονομερώς τη Συνθήκη Σένγκεν και θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής και να προκαλέσουν ρήγμα στο σαθρό μόρφωμα στο οποίο έχει μεταλλαχθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η απόφαση της Γερμανίας, εκτός του ότι αντιβαίνει τις διεθνείς συνθήκες, όπως είναι η Σύμβαση της Γενεύης, για το δικαίωμα στο άσυλο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του 1950, αποκαλύπτει άλλη μια φορά την αντιπαράθεση μεταξύ των Βρυξελλών και των κυβερνήσεων που εσωτερικά πιέζονται ασφυκτικά. Μια κατάσταση που αργά ή γρήγορα θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκκωφαντική κατάρρευση της Ε.Ε. για πολλούς και διάφορους λόγους, οι οποίοι συνοπτικά αναφέρονται παρακάτω:
– Εξαιτίας της επιστροφής των εσωτερικών συνόρων, την οποία ζητά αρχικά η Γερμανία, πολύ σύντομα αναμένεται να ακολουθήσει η Γαλλία, με τον νεοορισθέντα πρωθυπουργό Μισέλ Μπαρνιέ να δηλώνει πως θέλει να ελέγξει «τη μετανάστευση, καθώς υπάρχει η αίσθηση ότι τα σύνορα της Γαλλίας έχουν καταντήσει κόσκινο και οι μεταναστευτικές ροές δεν είναι υπό έλεγχο». Στη συνέχεια την ίδια επιθυμία αναμένεται να εκφράσουν ολοένα περισσότερα κράτη-μέλη. Κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή, κι αυτός ήταν ο Όλαφ Σολτς, εκτός κι αν ήταν καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους εν όψει των ομοσπονδιακών εκλογών του 2025.
– Λόγω της αυστηρής νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δεν επιτρέπει καμία ευελιξία και συμβάλλει στον πληθωρισμό, τις πτωχεύσεις και την καταστροφή χιλιάδων θέσεων εργασίας.
– Ένας άλλος λόγος είναι η κατάρρευση της ουτοπίας που λέγεται ανάπτυξη στην ευρωζώνη, σε σύγκριση με τις ΗΠΑ και τώρα απέναντι στους BRICS.
– Οι αποσταθεροποιητικοί χειρισμοί στο ζήτημα της Ουκρανίας σε σχέση με τη Ρωσία, η αντιμετώπιση και οι προκλήσεις της Τουρκίας, αλλά και η σχεδιαζόμενη διεύρυνση και η σχέση με το ΝΑΤΟ.
– Η καταστροφική δημογραφική κατάσταση στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Πολωνία, στην Ελλάδα, στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία, στην Πορτογαλία και αλλού.
– Η συνεχιζόμενη υποχώρηση του κράτους δικαίου, η πολιτική αστάθεια και η έξαρση του κυβερνητικού αυταρχισμού.
Αυτοί είναι μερικοί από τους παράγοντες-προκλήσεις που αργά ή γρήγορα θα μπορούσαν να κάνουν αυτό το υπερεθνικό αλλόκοτο κατασκεύασμα να καταρρεύσει. Οι χώρες που θα το έχουν προβλέψει και προετοιμαστεί θα είναι προφανώς εκείνες που θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη χαώδη κατάσταση που πρόσκαιρα θα δημιουργηθεί…
Όλαφ Σολτς
Η βιομηχανική κατάρρευση και οι ανισότητες
Μια άλλη αιτία που μπορεί να οδηγήσει στην εκκωφαντική αποσύνθεση της Ε.Ε. είναι η βιομηχανική κατάρρευση και η καταστροφή υπέρ του τομέα των υπηρεσιών και η οφθαλμαπάτη των νεοφυών επιχειρήσεων. Γενικότερα η απουσία οικονομικού, πνευματικού και βιομηχανικού ορίζοντα, όπως επισημαίνεται από τον Μάριο Ντράγκι στην τελευταία του έκθεση. Όπως επίσης και οι οικονομικές ανισότητες μεταξύ των κρατών-μελών, αλλά και οι διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις όσον αφορά τα δημοσιονομικά και τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
