Από την επιταγή Αλαφούζου ως την ομολογία Τσουκάτου και τα σκάνδαλα Siemens και Novartis. Πολλές οι καταγγελίες, οι ελλιπείς έρευνες και οι παραγραφές
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τα μαύρα χρήματα στα ταμεία των κομμάτων με αφορμή τις δηλώσεις του Στέφανου Κασσελάκη, τις οποίες η ΝΔ φρόντισε να κατευθύνει στην περίοδο Τσίπρα παρότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το διέψευσε κατηγορηματικά. Από την άλλη, το κυβερνών κόμμα δεν αποτολμά έλεγχο των οικονομικών του από ορκωτούς λογιστές ούτε να γίνει πιο αυστηρή η δήλωση πόθεν έσχες για κόμματα και πολιτικούς.
Πάντως από το –όχι και πολύ μακρινό– παρελθόν το γαλάζιο και το πράσινο στρατόπεδο κρύβουν σκελετούς στην ντουλάπα τους…
«Ο κ. Μητσοτάκης ζητούσε διαρκώς χρήματα»
Το όνομα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος προσπάθησε να βάλει φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά για το οποίο αθωώθηκε, είχε καταγγελθεί για εμπλοκή σε σοβαρότατη υπόθεση διαπλοκής και βρόμικου χρήματος.
Ηταν Φεβρουάριος του 1991 όταν ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ του τότε πρωθυπουργού και της οικογένειας Αλαφούζου, η οποία δύο χρόνια νωρίτερα είχε αγοράσει την εφημερίδα «Καθημερινή» και τον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι, Μέσα τα οποία ασκούσαν σκληρή αντιπολίτευση στη ΝΔ. Ο Κων. Μητσοτάκης κατηγόρησε τον Αριστείδη Αλαφούζο για λαθρεμπόριο πετρελαίου και δύο χρόνια αργότερα κατηγόρησε την οικογένεια ότι βρισκόταν πίσω από «συνωμοσία ανατροπής της κυβέρνησης».
Σύμφωνα με ηχητικά που αποκαλύφθηκαν αρκετά χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 1993 ο Αρ. Αλαφούζος σε συνέντευξή του στα «Νέα» ισχυρίστηκε ότι το πρόβλημα μεταξύ των δύο πλευρών ήταν ότι ο Μητσοτάκης ζητούσε συνεχώς –μαύρα– χρήματα.
«Τον Οκτώβριο του 1988 γνώρισα τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Του είπα ότι θα πάρω την “Καθημερινή” και χάρηκε. Από τότε διατηρούσαμε κάποιες σχέσεις. Με καλούσε στο σπίτι του για δείπνο. Αυτά έως το τέλος του 1989. Οι σχέσεις άρχισαν να χαλάνε για τα χρηματοδοτικά. Ο κ. Μητσοτάκης ζητούσε διαρκώς χρήματα και κάποια στιγμή σταμάτησα. Κι έτσι επήλθε ψυχρότης. Τις παραμονές των εκλογών του Ιουνίου του 1989 μου ζήτησε να ενισχύσω το κόμμα. Το έκανα ευχαρίστως και με σημαντικό ποσό. Εστειλα στο Λονδίνο 600.000 δολάρια. Το έκανα με μεγάλη χαρά» είπε και συμπλήρωσε: «Μετά από λίγο καιρό άρχισε να ζητάει χρήματα. Μου ζητούσε μικρά ποσά. Και επειδή του κ. Μητσοτάκη του ξεφεύγουν κουβέντες, κατάλαβα ότι αυτά τα μικροποσά τα διέθετε όχι για τόσο θεμιτούς σκοπούς. Δυσφόρησα κι αναρωτήθηκα πού πάει το πράγμα. Είπαμε να βοηθήσουμε στις εκλογές, αλλά όχι κι έτσι. Την προτελευταία φορά που τον συνάντησα του είπα πως θα του δώσω ένα ποσό μεγάλο κι εδώ τελειώνουμε. Τελεία και παύλα. Πράγματι, στις 12 Οκτωβρίου τού έδωσα μια επιταγή 1.000.000. δολαρίων».
Ο Αρ. Αλαφούζος κατήγγειλε ότι δεν έλαβε καμιά απόδειξη, παρά μόνο ληγμένα κουπόνια της ΝΔ, και ότι όλα αυτά τα χρήματα δεν πέρασαν στα ταμεία του κόμματος.
Ο Ακης και ο χορός εκατομμυρίων
«Ξέπλυμα μαύρου χρήματος κατ’ επάγγελμα και από κοινού». Αυτή ήταν η ετυμηγορία της Δικαιοσύνης για τον πάλαι ποτέ ισχυρό υπουργό (και παραλίγο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό) Ακη Τσοχατζόπουλο, τη σύζυγό του Βίκυ Σταμάτη και τον ξάδερφό του Νίκο Ζήγρα.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, το αδίκημα αφορά ασφαλιστήριο συμβόλαιο του 1998 που συνάφθηκε στην Ελβετία από τον Ν. Ζήγρα και στο οποίο καταβλήθηκαν 500.000 ελβετικά φράγκα. Χρήματα που προέρχονταν από το συγκεκριμένο ασφαλιστήριο συμβόλαιο κατέληξαν σε λογαριασμούς της Β. Σταμάτη και του Ν. Ζήγρα. Τα χρήματα αυτά φέρεται ότι προήλθαν από μίζες στον πρώην υπουργό.
Στις 8 Ιουλίου 2011 ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του Τσοχατζόπουλου, καθώς βρέθηκαν μεγάλα ποσά σε καταθέσεις υφισταμένων στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς δημοσιεύματα υποστήριζαν ότι δέχτηκε καταθέσεις μεγάλων ποσών σε προσωπικό του λογαριασμό από εκπρόσωπο εταιρείας εξοπλιστικών. Τη Μεγάλη Τετάρτη 11 Απριλίου 2012 συλλαμβάνεται και οδηγείται στη ΓΑΔΑ.
Ο Τσοχατζόπουλος καταδικάζεται για δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος για την προμήθεια των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων Tor-M1 και για τα γερμανικά υποβρύχια… που έγερναν. Αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας το 2018, κάνοντας λόγο για πολιτική δίωξη από τους Σημίτη και Παπανδρέου.
Η κατάθεση-φωτιά του Ζήγρα
Ο Ν. Ζήγρας το 2016 υποστήριξε πως ο Τσοχατζόπουλος χρησιμοποιούσε το διαβατήριό του για να ταξιδεύει στο εξωτερικό ακόμη και την περίοδο που ήταν υπουργός. «Οταν του ζήτησα το διαβατήριο, μου είπε ότι το έχει χάσει. Επίσης, άνοιξε λογαριασμό στη UBS στην Ελβετία στο όνομά μου» είχε πει στο δικαστήριο.
Ανέφερε πως ο Ακης Τσοχατζόπουλος ξόδεψε περίπου 2,5 εκατ. ευρώ στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2004 και του 2007.
«Πώς πλήρωνε τις διακοπές στη Σαρδηνία με ιδιωτικό αεροπλάνο; Πώς πλήρωσε τον γάμο του στο Παρίσι; Τα βαφτίσια του παιδιού του στο πατριαρχείο; Πώς αγοράστηκαν ακίνητα της λεωφόρου Νίκης στη Θεσσαλονίκη, στο Παλαιό Ψυχικό, στη Δεινοκράτους, το διαμέρισμα και το υπόγειο στην οδό Κεφαλληνίας, το διαμέρισμα στην Ευελπίδων, στους Αμπελόκηπους, στην Αρεοπαγίτου, στο φαληρικό δέλτα, το ποσοστό σε κέντρο διασκέδασης στην Πατησίων, το διαμέρισμα της πρώην συζύγου του στο Βερολίνο;» αναρωτήθηκε στην κατάθεσή του.
Τα μαύρα ταμεία της Siemens
Επειτα από πολλά χρόνια δημοσιευμάτων, καταγγελιών και ερευνών το 2021 η Δικαιοσύνη επιβεβαιώνει τις αμαρτωλές σχέσεις μεταξύ της Siemens, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ουσιαστικά επιβεβαιώθηκαν όσα είχε παραδεχτεί σε καταθέσεις του ο πρώην ισχυρός άνδρας της Siemens –και φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη– Μιχάλης Χριστοφοράκος, ότι δηλαδή ο γερμανικός κολοσσός διέθετε μαύρα ταμεία από τα οποία χρημάτιζε τα δύο κόμματα.
Το 2009 ο Μιχ. Χριστοφοράκος πέρασε την είσοδο των γραφείων της Εισαγγελίας του Μονάχου. Μέσα σε λίγες μέρες απολογήθηκε έξι φορές. Το τότε μεγαλοστέλεχος της Siemens είχε διαφύγει από την Ελλάδα προκειμένου να αποφύγει τις δικαστικές περιπέτειες και πιθανή προφυλάκιση. Στις απολογίες του αποκάλυψε ότι το 2% του ετήσιου τζίρου της εταιρείας στην Ελλάδα κατέληγε σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μέχρι και το 2006. Μέσα σε ένα μήνα οδηγήθηκε σε δίκη και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλακή με αναστολή.
Οπως αποκάλυψε το Documento στις 14 Μαΐου 2017, ο διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής εταιρείας Thales Μισέλ Ζοσεράν σε ανάκρισή του στο Παρίσι είχε βάλει στο κάδρο τον Κ. Σημίτη για μια μεγάλη δουλειά που η εταιρεία του είχε χάσει: την προμήθεια του συστήματος ασφάλειας C4I των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Η έρευνα για την προμήθεια του συγκεκριμένου συστήματος αποκαλύπτει ότι η Siemens που ανέλαβε την κατασκευή του ως υπεργολάβος χρημάτισε με 2% του συνολικού ποσού της εργολαβίας το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τόσο για να πάρει τη δουλειά όσο και για να παραληφθεί τελικά το σύστημα, που αποδείχθηκε μη λειτουργικό.
Οι χρηματισμοί αφορούσαν τα μέλη των επιτροπών που σχετίζονταν με την προμήθεια και τον έλεγχο του συστήματος, αλλά και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ο Κώστας Γείτονας από το ΠΑΣΟΚ και ο Γιάννης Βαρθολομαίος από τη ΝΔ ήταν οι πολιτικοί που συμφώνησαν για τις κομματικές μίζες με τον Χριστοφοράκο, όπως αναφέρει η απόφαση του δικαστηρίου του Μονάχου.
Την επίβλεψη του έργου του C4I είχε και το στέλεχος της Siemens Διονύσης Δενδρινός. Οπως και ο Χριστοφοράκος, ήταν φίλος του Κυριάκου και της Μαρέβας Μητσοτάκη. Η σύζυγος του Δενδρινού, φίλη και συνάδελφος της Μαρ. Γκραμπόφσκι, αγόρασε την ίδια περίοδο με τον Χριστοφοράκο και την Γκραμπόφσκι έκταση στην Τήνο…
Ο Τσουκάτος ομολόγησε αλλά… παραγράφηκε
Ο ίδιος ο Θόδωρος Τσουκάτος το 2008 είχε παραδεχτεί ότι το 1999, ως ταμίας του ΠΑΣΟΚ τότε, έλαβε 1 εκατ. μάρκα από τα μαύρα ταμεία της Siemens, χρήματα τα οποία υποστήριξε ότι παρέδωσε στα ταμεία του κόμματος για την ενίσχυση της προεκλογικής του εκστρατείας. Το ΠΑΣΟΚ τότε τον διέψευσε και τον διέγραψε αμέσως. Το 2019 το δικαστήριο αποδέχτηκε την απαλλακτική εισαγγελική πρόταση ως προς τον πρώην βουλευτή Θεόδ. Τσουκάτο, τον οποίο κήρυξε αθώο λόγω παραγραφής.
ΠΗΓΗ https://www.documentonews.gr/
