Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών
Από παντού πλέον ακούγονται φωνές υπέρ της ειρήνευσης στην Ουκρανία, την στιγμή που η Ουκρανία έχει χάσει το 25% των εδαφών της και έχει μειωθεί ο πληθυσμός της από 42 εκατομμύρια σε 27 εκατομμύρια πολίτες (στην χώρα σήμερα).
Κύριες υποδομές έχουν καταστραφεί, πολλές πόλεις και χωριά επίσης, εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι νεκροί και από τις δύο πλευρές, εκατοντάδες χιλιάδες και οι τραυματίες (ένα βάρος δυσβάσταχτο για την κοινωνία), η ένταξη στην ΕΕ ήταν ευκολότερη πριν τις πολεμικές επιχειρήσεις (τότε η ΕΕ καθυστερούσε), η ένταξη στο ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι το διακύβευμα για την οιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία.
Και αυτά για την Ουκρανία μόνο, γιατί εάν δούμε τις επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο, ηλιθιοδέστερη επιλογή για τις ΗΠΑ δεν μπορούσε να υπάρξει.
Έχει χάσει την πρωτοκαθεδρία στον παγκόσμιο ανταγωνισμό ισχύος, νέες γεωπολιτικές συμμαχίες δημιουργούνται, νέες κρίσεις αναδύονται σε πολλές περιοχές του κόσμου τις οποίες αδυνατεί να τις διαχειριστεί χωρίς την βοήθεια των συμμάχων της.
Η δε ΕΕ βρίσκεται σε σοβαρή εσωτερική κρίση (όπως φάνηκε και από τις ευρωεκλογές και την αδυναμία συμφωνίας στον οργάνωσή της) και έχει χάσει τα διεθνή της ερείσματα.
Η πυρηνική απειλή ξαναβγήκε στο προσκήνιο, συνθήκες ελέγχου όπλων και διασποράς πυρηνικών όπλων (που με τόσο κόπο της διεθνούς κοινότητας είχαν συμφωνηθεί) πετάχτηκαν στα σκουπίδια.
Οι ενέργειες που είχαν γίνει για την κλιματική αλλαγή επιβραδύνθηκαν σημαντικά, αντί τα χρήματα να πηγαίνουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και στα τεράστια κοινωνικά και διατροφικά προβλήματα σε όλο το κόσμο πάνε σε εξοπλισμούς (600 δις είναι το σχέδιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τους εξοπλισμούς που προωθούν), και η μαύρη τρύπα της Ουκρανίας συνεχίζει να ρουφάει ανθρώπους και χρήμα με μοναδικούς ρυθμούς στην ιστορία του πλανήτη.
Και ολόκληρος ο πλανήτης αισθάνεται ότι όλα εξαρτώνται από το εάν ανεπαρκείς ηγέτες (αυταρχικοί, μωροφιλόδοξοι, ανεπαρκείς, υπόδικοι και 82χρονοι στα πρόθυρα της άνοιας) θα μας οδηγήσουν για μία ακόμη φορά σε παγκόσμια πολεμική σύγκρουση.
Η σπειροειδής θεωρία του πολέμου παρέχει ένα από τα πιο επιτακτικά επιχειρήματα, σχετικά με τα αναδυόμενα φαινόμενα στην παγκόσμια πολιτική σε όλους του μεγάλους πολέμους.
Οι μικρο-αποφάσεις παρήγαγαν μακρο-συμπεριφορές και τάσεις, που κανένας από τους πολιτικούς παράγοντες είχε προβλέψει, σχεδιάσει ή είχε λάβει υπ΄ όψη του εξ αρχής και οπωσδήποτε δεν επιθυμούσε να συμβούν.
Δεν μπορεί κανείς απλώς να αναγάγει τον πόλεμο στις προτιμήσεις του τσάρου, του Κάιζερ, του αυτοκράτορα, του Πούτιν ή του Μπαϊντεν. Ας αναλογισθούμε ότι 50-66 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν στον Α’ΠΠ και 50-85 εκατ. στον Β’ΠΠ και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν πυρηνικά (Α’ΠΠ) ή να τα έχουν πολλές χώρες όπως σήμερα.
Τα στοιχεία σε μία πολεμική αντιπαράθεση αυτής της μορφής και κλίμακας, η οποία μπορεί να εμπλέξει όλο τον κόσμο, αυτο-οργανώνονται και δημιουργούν πολυπλοκότητα, απροβλεπτότητα και τυχαιότητα.
Η αυτο-οργάνωση των αντιπαρατιθέμενων πλευρών για κλιμάκωση του πολέμου είναι σε μεγάλο βαθμό η αγνοημένη πραγματικότητα της παγκόσμιας πολιτικής στις πολεμικές συγκρούσεις.
Δημιουργείται μία τάση συνεχούς οργάνωσης κα προετοιμασίας για ικανότητα αντιμετώπισης της πιθανής κλιμάκωσης των πολεμικών επιχειρήσεων και άρα ένα συνεχής κύκλος ανταγωνιστικής αυτοοργάνωσης.
Σε αυτό συνεισφέρει και ο εντεινόμενος σπειροειδής κύκλος απειλής, εγγενούς απαισιόδοξης εκτίμησης, ανάγκης για προετοιμασία για το χειρότερο σενάριο, με συνεχή αύξηση των εξοπλισμών και ενεργοποίηση των δυνατοτήτων παραγωγής νέων οπλικών συστημάτων και στρατηγικών αποθεμάτων για κάθε πλευρά, και προληπτικών ενεργειών ώστε να μπορεί ο κάθε αντίπαλος να μην αιφνιδιαστεί από τον άλλο.
Η Clausewitzian αντίληψη για την αρχέγονη βία, την αντιπαλότητα/εχθρότητα και την τυχαιότητα (με τις συγκυρίες), λόγω της μη γραμμικής φύσης του πολέμου, δημιουργούν μία αναδυόμενη πολυπλοκότητα, που μας αιτιολογεί γιατί μπορεί από ένα παζλ ορθολογικών και απαισιόδοξων αποφάσεων να δημιουργείται μία δυναμική απροβλεπτότητας, αυτοοργάνωσης και τάσης για κλιμάκωση του πολέμου.
Και προκειμένου να αναστραφεί η τάση αυτή, ο κόσμος χρειάζεται επειγόντως σήμερα, αυτούς που θέλουν πασχίζουν κι ενεργούν για την ειρήνη.
ΠΗΓΗ https://www.militaire.gr/
