Τις τελευταίες ημέρες, οι ομιλίες Σαμαρά και Καραμανλή πυροδότησαν πολλές συζητήσεις στα ΜΜΕ.
Αν και το ζήτημα που προβάλλεται στα ΜΜΕ είναι η ευθεία σύγκρουση με το Μητσοτάκη, ελάχιστη σημασία δόθηκε για την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση επί των πολιτικών επιλογών στα κύρια θέματα που προβλήθηκαν και αποτέλεσαν την βάση της σύγκρουσης (ή το πρόσχημα για την σύγκρουση).
Σε κάποια από τις συνεντεύξεις σε ΜΜΕ ετέθη το ερώτημα εάν συγκεκριμένα θέματα που εθίγησαν, αποτελούν ακραίες δεξιές θέσεις.
Δυστυχώς η συζήτηση δεν πήγε σε βάθος σε αυτό το ερώτημα, που το θεωρώ θεμελιώδες, αλλά έμεινε σε επιφανειακές ατάκες για το ποιος είναι πιο ετοιμόλογος επικοινωνιακά.
Στην συγκεκριμένη συνέντευξη π.χ., απάντησε η καλεσμένη σε ερώτηση των δημοσιογράφων για το μεταναστευτικό, ότι ένα από τα μέτρα που θα επιβάλλει θα είναι η απέλαση όλων των παράνομα εισελθόντων στην χώρα.
Μία χαρά ακούγεται ως σύνθημα στα αυτιά πολλών.
Εάν όμως πάμε πιο βαθιά (που δεν πήγαν), το σύνθημα δεν μπορεί να αποτελέσει γενικευμένη πολιτική διαχείρισης του προβλήματος και με αμεσότητα για πολλούς λόγους, νομικούς (του εσωτερικού μας δικαίου), Διεθνούς Δικαίου και Συνθηκών που έχει υπογράψει η χώρα, Ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου (που αποτελεί και νομική δέσμευση εφαρμογής του από την χώρα), ανυπαρξίας συμφωνίας υποδοχής από τις χώρες προέλευσης, αδυναμίας εντοπισμού της χώρας προέλευσης και ανυπαρξίας στοιχείων ταυτότητας (ώστε να μπορείς να απελάσεις κάποιον στην χώρα προέλευσης), απαγόρευσης ομαδικών απελάσεων (που σημαίνει ότι με ατομικές απελάσεις δεν δίνεις καμία λύση στο πρόβλημα). Επίσης υπάρχουν πολλά σημαντικά προβλήματα δικαστικής φύσης (η παρανομία και η απόφαση απέλασης δεν είναι μία απλή διοικητική πράξη αλλά δικαστικού χαρακτήρα με όλα τα δικαστικά στάδια, όπως συνταγματικά προστατεύονται και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που βρίσκονται στην χώρα μας) κλπ κλπ.
Συνεπώς όταν λές με απόλυτο τρόπο θα απελάσω όλους τους παράνομα εισελθόντες στην χώρα, αφενός αγνοείς το συνταγματικό, νομικό και δικαστικό ζήτημα, αγνοείς το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, αγνοείς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εφαρμόζεις αλά καρτ κατά πως εσύ θεωρείς ότι είναι εθνικό συμφέρον.
Όλα αυτά ακυρώνουν τον Δημοκρατικό χαρακτήρα της χώρας (η δικαιοσύνη είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας), αγνοείς τις Διεθνείς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της χώρας έναντι των συνθηκών που έχει υπογράψει και οδηγείς την χώρα σε αυταρχισμό και απομόνωση.
Όλα αυτά συνιστούν ακραία ιδεολογία, ο αυταρχισμός, η συνταγματική παραβίαση, η μη τήρηση των νόμων και η απαξίωση του δικαστικού συστήματος, η μη τήρηση των προβλέψεων του Διεθνούς Δικαίου και των συνθηκών που έχει επικυρώσει και αποτελούν κι εθνικό δίκαιο, η αδιαφορία για τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων ως προς τον νόμο και την δικαιοσύνη και πολλά άλλα ακόμη.
Δυστυχώς η συνθηματολογία κυριαρχεί, οι ερωτήσεις δεν πάνε σε βάθος και δεν αποκαλύπτουν τις πομφόλυγες, τις αδυναμίες εφαρμογής και τις αντιφάσεις, και ο απλός πολίτης παραπλανείται καθημερινά και υποκύπτει στις σειρήνες των συνθηματολόγων που προβάλλουν εύκολες λύσεις, μαγικά βγαλμένες από το τσεπάκι τους.
Στο όνομα δε του εθνικού συμφέροντος κατά το πως το αντιλαμβάνονται (με στοιχεία φυλετικά και μόνο προφανώς) ακυρώνουν οτιδήποτε άλλο εθνικό που χαρακτηρίζει την χώρα και την Δημοκρατία μας, όπως το Σύνταγμα, την δικαιοσύνη της χώρας, την Διεθνή μας υπόσταση, τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ κλπ.
Και προσωπικά ως Έλλην θεωρώ εθνικό συμφέρον να μπορώ να ζήσω σε μία Δημοκρατία που έχει μέτρο και ισονομία και θεωρεί ως εθνικό συμφέρον ότι οφείλει να τα σέβεται όλα αυτά και όχι σε μία χώρα που τα γράφει στα παλιά της τα παπούτσια.
Γιατί μετά ο αυταρχισμός θα έχει ως θύμα κι εμένα.
