Η θλιβερή επέτειος των 50 ετών εισβολής, κατοχής κι εποικισμού της Κύπρου μας, βρίσκει σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό σε μία άνευ όρων λεκτική υποχώρηση από τις ελληνικές θέσεις για το Κυπριακό. Καμία αναφορά κανενός, στις λέξεις, ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΉ, ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ, ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ.
Ο επικυρίαρχος Τούρκος, μετά τον τεμενά Γεραπετρίτη, δις, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2023, απαιτεί ο σκλάβος του να είναι ευγενής και διακριτικός. Να μην μιλά καν για την σκλαβιά του!
Εντύπωση προκαλεί η παντελής απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας της Κύπρου μας, ενώ ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε την προσήλωσή του στην διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, που απέρριψε ο κυπριακός Ελληνισμός τον Απρίλιο του 2004 σε δημοψήφισμα, με κείνο το ηχηρό κι αξέχαστο «Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα», του αείμνηστου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.
Ενώ ακόμα ηχούν οι παράτες και τα θεάματα που προσέφερε ο Ερντογάν στην διεθνή κοινότητα, για τον εορτασμό των 50 ετών εισβολής και κατοχής της Κύπρου μας, με F 16, πολεμικό στόλο, μουτζαχεντίν και τούρκους μάρτυρες, σε επιστέγασμα των μνημοσύνων που κυριάρχησαν αποκλειστικά, στην ελεύθερη Κύπρο, ο σημερινός πρόεδρός της κ. Χριστοδουλίδης, δήλωσε ανερυθρίαστα ότι «κακώς απερρίφθη το σχέδιο Ανάν» και ότι «ο ίδιος, δεν θα θέσει το νέο σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού σε δημοψήφισμα και πολλοί θα δυσαρεστηθούν». Βλέπει να «έρχονται δύσκολες αποφάσεις, που είναι μοναχικές, και αυτός είναι έτοιμος να τις πάρει».
Την ίδια στιγμή, η τουρκική εθνοσυνέλευση με ψήφισμά της, απαίτησε την διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους, το οποίο η Τουρκία συνεχίζει να στηρίζει στρατιωτικά, έναντι της τραγικά απούσης Ελλάδας. Αλλά τι να πει κανείς για την δουλική στάση των κυβερνώντων μας, μετά την αποκάλυψη, ότι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έλεγξαν το Προεδρικό Μέγαρο, πριν την επίσκεψη Ερντογάν, αντί να τον στείλουν από κει πού ‘ρθε!
Ο κ. Χριστοδουλίδης συνέχισε ότι «Δίκαιη λύση δεν μπορεί να υπάρξει, διότι δεν μπορούμε να πάμε στην πριν το 1974, κατάσταση. Πρέπει να ληφθούν τολμηρές πολιτικές αποφάσεις»…. Δεν περνάει καν από το εγκλωβισμένο μυαλό του, η ανάγκη ν’απελευθερώσει την σκλαβωμένη πατρίδα του!
Στον αντίποδα, Ελλάδα και Κύπρος, στηρίζουν την εθνική ανεξαρτησία της Ουκρανίας με όλα τα μέσα, δηλαδή όχι μόνο με δηλώσεις και οικονομικές κυρώσεις, αλλά ακόμα και με αποστολή σημαντικού σε ποσότητα και ποιότητα, πολεμικού υλικού, τόσο, ώστε να δηλώσει ο κ. Μητσοτάκης σε αμερικανικό μέσο ενημέρωσης, ότι «αντιμετωπίζουμε αμυντικά κενά»…
Εντύπωση κι έκπληξη, προκαλεί το γεγονός, ότι για την μεν Ουκρανία το ελληνικό κράτος, (σε πλήρη αντίθεση με την βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού), πρωτοστατεί στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, ώστε να αναταχθεί η χαρακτηριζόμενη επισήμως σε κάθε ευκαιρία, «ρωσική εισβολή και κατοχή».
Ενώ για την Κύπρο μας, την σπουδαία γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και της ανέκαθεν ύπαρξης σημαντικού κομματιού ελληνισμού σε αυτήν, κανείς σε Ελλάδα και Κύπρο, δεν λέει κουβέντα για ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των κατεχομένων εδαφών. Με τον μόνο τρόπο που μπορεί κι επιβάλλεται να γίνει. Με στρατιωτικά μέσα.
Ζούμε το απολύτως παράλογο! Να μας επιβάλλουν άνωθεν να πιστέψουμε ότι η Ρωσία είναι εχθρός της Ελλάδας, αλλά η Τουρκία φίλη!
Διάβασα εκατοντάδες σελίδες αναλύσεων, σχεδίων, ιστορικών αναφορών, μνημοσύνων κι ευχολογίων, αυτές τις ημέρες, οι οποίες συνοψίζονται στο «η μάνα (Ελλάδα) πρόδωσε», που είπε ο βουλευτής της ΝΔ, κ. Άγγελος Συρίγος, σε μπόλικο κλάμα, αναρίθμητα μνημόσυνα, ατελείωτους θρήνους, οιμωγές και αναφορές σε περασμένα μεγαλεία ηρώων Ελλήνων, Ελλαδιτών και Κυπρίων.
Αυτά μόνο. Θρήνος, μιζέρια και μοιρολατρία, άντε και κάποιες αναφορές σε κανένα νέο, χειρότερο εννοείται, σχέδιο Ανάν. Αλλά προς Θεού! Πάντα διπλωματικά, κομψά και υποχωρητικά σκέφτεται το κρατούν σε Ελλάδα και Κύπρο, πολιτικό προσωπικό, να λύσει το Κυπριακό. Για την ακρίβεια να ξεφορτωθεί το Κυπριακό, αλλά και την ίδια την Κύπρο, λέω εγώ!
Το είπε ο κ. Χριστοδουλίδης. Η πρώτη διαπραγμάτευση στο πλαίσιο του ΟΗΕ, το 1981, σε σχέση με το 1990, το 2004, και ως σήμερα ήταν πολύ ευνοϊκότερη για τις ελληνικές θέσεις. Εξ ου και οι ανακοινώσεις του για δυσάρεστες, τολμηρές αποφάσεις, που θα πάρει μόνος του…
Ούτε ένας όμως, πολιτικός, στρατιωτικός, καθηγητής, ειδικός, δεν βρέθηκε να πει, με τρόπο καθαρό και ξάστερο, το αυτονόητο: Όσα με πόλεμο σου πήραν, ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ, ΥΠΟΧΡΕΟΥΣΑΙ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣΑΙ, ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ. Διαφορετικά, δεν αξίζεις κρατική υπόσταση, εθνική ανεξαρτησία, ούτε τον σεβασμό και τα δικαιώματα που αυτές συνεπάγονται στο διεθνές σύστημα.
Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΡΟΥΠΑ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΠΗΓΗ https://www.militaire.gr/
