Του Μανώλη Κοττάκη
Τo βράδυ των εκλογών της 9ης Ιουνίου οι άμεσοι συνεργάτες του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου ετοίμασαν μία δήλωση που απείχε πάρα πολύ από την επικρατούσα πολιτική ατμόσφαιρα στη χώρα.
Η δήλωση αυτή ήταν κομμένη και ραμμένη στην προσωπική ατζέντα των ενοίκων του Μεγάρου, οι οποίοι πανηγύριζαν από νωρίς στα κανάλια για το «double score» της Ν.Δ. απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και διατύπωναν ισχυρογνωμόνως την άποψη ότι η αποχή δεν περιείχε πολιτικό μήνυμα για την κυβέρνηση.
Λίγο πριν από την ανάγνωσή της ο μόλις εκλεγείς ευρωβουλευτής και πρώην υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του Μεγάρου Μαξίμου Δημήτρης Τσιόδρας μπήκε στο γραφείο του κυρίου Μητσοτάκη, νομίζω στην οδό Πειραιώς, και του είπε το εξής: «Αν απόψε δεν πείτε ότι λάβατε το μήνυμα, κύριε πρόεδρε, αύριο θα πέσετε άλλες 4 μονάδες κάτω στις δημοσκοπήσεις!»
Ήταν ο μόνος προφανώς επηρεασμένος από το κλίμα που συνάντησε κατά τις περιοδείες του σε όλη τη χώρα, ο οποίος δεν έπασχε από τον ιδρυματισμό των υπουργών Επικρατείας και άλλων αστέρων του Μεγάρου.
Η εκ των υστέρων πληροφόρηση του περιστατικού αυτού δικαιώνει δυστυχώς μια εκτίμηση που διατυπώσαμε από αυτήν εδώ τη θέση από τις πρώτες μέρες της δραματικής υποχώρησης των ποσοστών της Ν.Δ.
Η κλειστή παρέα του Μαξίμου παρασύρει ή επιχειρεί να παρασύρει τον πρωθυπουργό σε λανθασμένες εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα. Και ευτυχώς ο κύριος Μητσοτάκης με καθυστέρηση άρχισε σιγά σιγά να το συνειδητοποιεί.
Χθες με τη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου στο ραδιόφωνο άνοιξε μια χαραμάδα αισιοδοξίας. Όχι μεγάλη, θα εξηγήσω γιατί, αλλά άνοιξε. Άνοιξε καταρχάς γιατί ο πρωθυπουργός αναγνώρισε πρώτη φορά έπειτα από μιάμιση εβδομάδα ότι «και η αποχή είναι μήνυμα». Όλη την πρώτη εβδομάδα οι ιπποκόμοι του Μεγάρου Μαξίμου υποστήριζαν ότι η αποχή σημαίνει «εσάς θέλουμε».
Είναι πολύ λεπτή η απόχρωση στη διαφορά των διατυπώσεων, αλλά όσοι παρακολουθούμε γραμμή γραμμή τι λέει ο πρωθυπουργός καθημερινά αντιλαμβανόμαστε ότι ο κύριος Μητσοτάκης έκανε μεγάλη υπέρβαση στον εγωισμό του για να το παραδεχθεί.
Βεβαίως η επίδραση του «ιδρύματος» παραμένει ισχυρή στη σκέψη του. Για να υποβαθμίσει την άνοδο των κομμάτων της ταυτοτικής Δεξιάς ο κύριος Μητσοτάκης δεν συνέκρινε ποσοστό με ποσοστό κομμάτων (+5%) αλλά τον απόλυτο αριθμό ψήφων μεταξύ 2023 και 2024.
Ωραία μέθοδος ο απόλυτος αριθμός ψήφων για τη μέτρηση της δύναμης των μικρών δεξιών κομμάτων, αρκεί να τον χρησιμοποιούσε και για το κόμμα του, τη Ν.Δ., από τις τάξεις της οποίας βρέθηκαν να λείπουν στο μέτρημα 1.000.000 πολίτες.
Ο πρωθυπουργός άνοιξε επίσης μια μικρή χαραμάδα που δείχνει ότι άρχισε να λαμβάνει το μήνυμα των εκλογών με τη φορολόγηση των κερδών διυλιστηρίων, 300 εκατ. ευρώ θα είναι το έσοδο, το οποίο θα μοιραστεί τον Δεκέμβριο ως επίδομα σε μικρό αριθμό συνταξιούχων.
Αλλά και εδώ, μόλις έκανε ένα βήμα μπροστά, πήγε δύο πίσω. Λίγη ώρα μετά τη φορολόγηση των διυλιστηρίων που ήταν, υποτίθεται, ένα μήνυμα κοινωνικής δικαιοσύνης, το υπουργείο Οικονομικών κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή με την οποία αναθέτει τον έλεγχο για την ασυλία τραπεζικών στελεχών που «κουρεύουν» ασυστόλως και σκανδαλωδώς δάνεια ή πωλούν μετοχές εταιριών του Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος!
Ουσιαστικώς θεσπίζει ακαταδίωκτο για τους επιλέκτους του συστήματος που κάνουν τις βρομοδουλειές προς όφελος επιχειρηματιών! Και βεβαίως εις βάρος των καταθετών και της αγοράς. Τι δάνεια να χορηγήσει μια τράπεζα, όταν «κουρεύει» τις απαιτήσεις από τα παλαιά; Τι επιτόκιο να δώσει στους καταθέτες της όταν τα δάνειά της γίνονται αέρας; Περίπατος η κοινωνική δικαιοσύνη.
Υπάρχει ένα τελευταίο σημείο. Η αντίδραση του κυρίου Μητσοτάκη όταν του ζητείται επιστροφή στις ρίζες. Τη θεωρεί ιδεολογική περιχαράκωση και ας αποτελεί η παράδοση το σύνολο των καινοτομιών του παρελθόντος που αντέχουν μέχρι τις μέρες μας. Ακόμα κι αν οι αριθμοί τού το υποδεικνύουν, αναγνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο στον κύριο Μητσοτάκη να αναγνωρίσει ότι η κεντρώα στρατηγική του τον σακάτεψε στις ευρωεκλογές.
Τυχόν παραδοχή αναιρεί την αρχηγία του και καταστρέφει το ιμπέριούμ του. Για να παρακαμφθεί ο σκόπελος υιοθετείται το επιχείρημα ότι αυτή η στρατηγική οδήγησε σε δύο αυτοδυναμίες και ότι εν πάση περιπτώσει την αποϊδεολογικοποίηση την υιοθέτησε πρώτος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Ως προς το πρώτο: Ναι, αλλά ο απολογισμός άλλαξε. Οδήγησε σε δύο αυτοδυναμίες και σε μία πανωλεθρία. Οι ευρωεκλογές μάς έδειξαν ότι το Κέντρο συρρικνώνει και δεν διευρύνει τις παρατάξεις όταν αποκόπτεται από τις ρίζες κάθε παράταξης. Συρρίκνωσε το ΠΑΣΟΚ που πασχίζει 12 χρόνια να σηκώσει κεφάλι και δεν μπορεί, τώρα άρχισε να συρρικνώνει τη Ν.Δ.
Όσο για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ποτέ δεν αποϊδεολογικοποίησε τη Ν.Δ. Όταν η δεξιά Ν.Δ. έβαλε το 1980 την Ελλάδα στην Ευρώπη, το Κέντρο και η Αριστερά της εποχής, του Σημίτη περιλαμβανομένου, έβλεπαν δαίμονες. Και όταν η κεντρώα Ν.Δ. νομοθετεί τον γάμο το 2024, ξεπηδά από τα δεξιά της η διάσπαρτος ταυτοτική Δεξιά τού 18%. Ποιος είπε ότι οι ιδέες έχασαν το νόημά τους;
Αν υπάρχει ένα μήνυμα που προέκυψε από αυτές τις εκλογές, αυτό είναι ότι οι ιδέες εξακολουθούν να έχουν δύναμη. Αλλά αυτά στο «ίδρυμα» θα τα μάθουν στις φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις. Μέχρι τότε έχουμε καιρό.
Σε κάθε περίπτωση, αν με τον χαρακτηρισμό «καλοπροαίρετοι σχολιαστές» εννοούσατε και εμάς, ευχαριστούμε, κύριε πρωθυπουργέ. Είναι ένα πρώτο βήμα.
