.jpg)
Με την τοξικότητα στην πολιτική κανένας πολίτης με κοινή λογική δεν μπορεί να συμβιβαστεί ή να συμφιλιωθεί. Ωστόσο μάλλον θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μια βύθιση της προεκλογικής περιόδου σε αυτό το κλίμα για τους δύο μήνες που απέμειναν μέχρι να στηθούν οι ευρωκάλπες.
Η κορύφωση της αντιπαράθεσης για τα Τέμπη με εκφράσεις πεζοδρομίου, οι προσωπικές επιθέσεις, η διαδικτυακή χυδαιότητα ακόμη και από πολιτικά στελέχη, οι χύμα κατηγορίες και επιθέσεις ακόμη και σε συγγενείς πολιτικών, όπως αυτή κατά της Μαρέβας Γκραμπόφσκι, η τρομακτική ένταση ανάμεσα σε κυβέρνηση και ΜΜΕ είναι στοιχεία που διαμορφώνουν μια βαριά ατμόσφαιρα.
Είναι όμως η τοξικότητα μονόδρομος; Και γιατί να είναι όταν υπάρχει τόσο μεγάλη πολιτική ατζέντα, η οποία προσφέρεται για πολιτική αντιπαράθεση εντός των ορίων του «πολιτικού πολιτισμού»;
Η ακρίβεια, η διαρκής υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, η απλησίαστη στέγη, το δημογραφικό, η αδυναμία των νέων ζευγαριών να κάνουν οικογένεια, η κάκιστης ποιότητας δημόσια υγεία, η παιδική βία, η πλήρης ανασφάλεια των πολιτών σε θέματα δημόσιας τάξης είναι μερικά μόνο από τα θέματα που κάνουν κόλαση την καθημερινότητα των πολιτών της χώρας και μπορούν να προκαλέσουν πολιτικές συγκρούσεις με κάποιο νόημα για τη ζωή τους. Γιατί λοιπόν τόση ένταση και τοξικότητα;
Τα Τέμπη, η κυβέρνηση και η οργή
Ένας πολύ σημαντικός λόγος είναι το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών και οι παρενέργειές του στο πεδίο της κοινής γνώμης. Όπως έχουμε επισημάνει κι άλλες φορές, πρόκειται για μια υπόθεση η οποία, επειδή δικαιολογημένα προκαλεί τεράστια συναισθηματική φόρτιση, δίνει διέξοδο στα παράπονα, την απογοήτευση και την οργή μεγάλης μερίδας των πολιτών για τη ραγδαία υποβάθμιση της ζωής τους.
Η κάκιστη διαχείριση της υπόθεσης των Τεμπών από την κυβέρνηση – εκ νέου βουλευτής ο Κώστας Καραμανλής το 2023, η αλαζονεία, η περιφρόνηση της αντιπολίτευσης, η κραυγαλέα μεροληψία στην Εξεταστική Επιτροπή από την πλειοψηφία της Ν.Δ., το πόρισμα με συμπέρασμα «όλα καλά κι όλα ωραία» – δημιούργησε μια γενική αίσθηση στην κοινωνία περί συγκάλυψης των ευθυνών σε ποσοστά που φτάνουν και ξεπερνούν το 80%.
Μέσα σε ελάχιστους μήνες, στις δημοσκοπήσεις άρχισε να αποτυπώνεται μια έντονη οργή, η οποία αποκάλυψε μια δεξαμενή δυσαρεστημένων και «αγανακτισμένων» ψηφοφόρων, διατεθειμένων να προσέλθουν στην κάλπη όχι για να… υπερψηφίσουν προτάσεις, πράγμα έτσι κι αλλιώς σπάνιο τα τελευταία χρόνια, αλλά για να τιμωρήσουν την κυβέρνηση. Όχι μόνο για τα Τέμπη, αλλά και για τους γάμους ομοφύλων, την ακρίβεια κ.λπ.
Και βέβαια να μην ξεχνάμε ότι τέτοιες υποθέσεις τραβούν πάντα, μεταξύ όλων των άλλων, και βγάζουν στον αφρό αυτούς που τοποθετούνται μονίμως κατά πάντων επί τη βάσει θεωριών συνωμοσίας: τους αποκαλούμενους και «ψεκασμένους».
Ένας ακόμη λόγος είναι ότι, για να αντλήσει κάποιος ψηφοφόρους από τη Ν.Δ. ή για να αναβαθμιστεί σε υπολογίσιμο αντίπαλό της, πρέπει με κάποιον τρόπο να αποδομήσει τον Μητσοτάκη. Επειδή (για λόγους που δεν είναι της παρούσης) αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί μέσω μιας αντιπαράθεσης με πολιτικούς όρους, επιχειρείται μέσω των προσωπικών επιθέσεων σε δικαίους και αδίκους – με τα τραγικά αποτελέσματα που βλέπουμε αυτές τις μέρες.
Κερδίζουν μόνο οι μικροί
Ωστόσο – κι εδώ υπάρχει ένα παράδοξο – η τάση απόρριψης της Ν.Δ., εκτός του ότι δεν είναι πολύ μεγάλη σε ποσοστά, δεν βρίσκει καν μια οργανωμένη έκφραση, αλλά διαχέεται άναρχα, με συνέπεια να ευνοούνται κάμποσα κόμματα από λίγο, ιδίως αυτά που προσπαθούν να «πάρουν πάνω τους» τα Τέμπη, αλλά κανένα με τρόπο που να αναδεικνύεται σε αντίπαλον δέος της Ν.Δ.
● Μέχρι στιγμής βλέπουμε να ενισχύονται από το θέμα των Τεμπών κυρίως η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας.
● Η Νίκη ενισχύεται, αλλά αυτό μάλλον οφείλεται κυρίως στη στήριξη εκκλησιαστικών παραγόντων λόγω του γάμου ομοφύλων. Επιπλέον μαζί με την Ελληνική Λύση πιθανότατα λεηλατεί και τους καταρρέοντες Σπαρτιάτες.
● Σε κάποιες δημοσκοπήσεις ξεπετάγεται το κόμμα της Λατινοπούλου, άγνωστο γιατί.
● Οι Δημοκράτες του Λοβέρδου διεκδικούν την καταγραφή τους, αλλά χωρίς ιδιαίτερη δυναμική προς το παρόν.
● Η Νέα Αριστερά εισπράττει κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ και έχει δυναμική εισόδου στην εθνική Βουλή.
● Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι εισπράττει λόγω των Τεμπών, αλλά όχι ακόμη σε βαθμό που να αναπληρώνει τις απώλειες της δικής του κρίσης.
● Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, που λόγω νοοτροπίας αδυνατούν να λαϊκίσουν και να πλειοδοτήσουν σε κραυγές, είναι οι μη κερδισμένοι σε αυτό το πάρτι.
Από την άλλη, η Ν.Δ. φαίνεται να κρατιέται άνω του 30%, αλλά με το ζόρι.
Συμπέρασμα
Οι πιθανότητες ανατροπής του σημερινού πολιτικού σκηνικού δεν είναι πολλές. Κυρίως έχει νόημα να μιλάμε για περαιτέρω κατακερματισμό του και ανάδειξη ακόμη περισσότερων μικρών παικτών. Επίσης η δημοσκοπική τάση δείχνει ενδεχόμενο μείωσης του αθροίσματος των κομμάτων εξουσίας (Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), το οποίο ήταν 70,23% τον περασμένο Ιούνιο και 64,59% στις ευρωεκλογές του 2019.
Σε ό,τι αφορά τον μεταξύ τους συσχετισμό δυνάμεων, η Ν.Δ. παραμένει σαφώς σε θέση ισχύος και τα άλλα δύο με άθροισμα πιθανότατα μικρότερο από αυτό των εθνικών εκλογών του Ιουνίου του 2023 (29,67%) και ακόμα μικρότερο από αυτό των ευρωεκλογών του 2019 (31,47%).
Προς τι λοιπόν η τοξικότητα; Ίσα για να πειστούν ακόμη περισσότερο οι πολίτες ότι «αυτό που ονομάζεται δημόσιος βίος» στη χώρα μας ευκολότερα γίνεται ένας βούρκος χυδαιότητας και ανορθολογισμού παρά πεδίο επίλυσης προβλημάτων. Μπράβο, βρε. Κάνατε πάλι το θαύμα σας…
ΠΗΓΗ https://www.topontiki.gr/
