«Φωτιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε, είναι κι αυτό ένα από τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης την οποία βιώνουμε με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση.
Το στοίχημα μας είναι πώς θα μπορέσουμε να τις περιορίσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα έτσι ώστε οι ζημιές που θα προκύψουν να είναι όσο το δυνατόν μικρότερες¨».
Τα ανωτέρω συμπεριλαμβάνονται στις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη από τις Βρυξέλες με αφορμή την πύρινη λαίλαπα που ενέσκηψε πρόσφατα στη χώρα .
Ο ίδιος συνέχισε διαβεβαιώνοντας ότι ο κρατικός μηχανισμός κάνει το καλύτερο δυνατό, ότι οι πυρόπληκτοι θα αποζημιωθούν το ταχύτερο δυνατό κ.λ.π.
Ανακάλυψε λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης την κλιματική κρίση σαν το καλύτερο άλλοθι για όλα τα δεινά και τις φυσικές καταστροφές, λες και προήλθε από παρθενογένεση. .
Άλλωστε η κλιματική κρίση μόνη ήταν που έφταιξε και τα τελευταία Καλοκαίρια με τις φοβερές πυρκαγιές και τους προηγούμενους δύσκολους Χειμώνες με τις καταστροφικές πλημμύρες και τα χιόνια.
Έτσι δεν είναι κύριε Πρωθυπουργέ;
Όμως μαζί με όλα τα ακραία καιρικά φαινόμενα και την οδυνηρή επιβάρυνση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος του τόπου που όλο έρχονται και επανέρχονται ακολουθεί κατά πόδας και η κυβερνητική υποκρισία απέναντι στην κλιματική κρίση και τα παρεπόμενά της:
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα η Νέα Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα μαζί με την Ακροδεξιά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισαν το Νόμο για την αποκατάσταση της Φύσης.
Ο Νόμος πέρασε από μια μεγάλη πλειοψηφία των Πράσινων, των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων.
Η Νέα Δημοκρατία και οι ευρωβουλευτές της που συντάχθηκαν σ’ αυτήν την επιλογή με τον Όρμπαν, τη Μελόνι, τη Λεπέν, τον Κατσίνσκι , τον Σαλβίνι , την Ελληνική Λύση και τη Χρυσή Αυγή απέναντι στο Νόμο 5037/2023 που οι ίδιοι ψήφισαν απέναντι στη θέση της χώρας μας στο Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε., απέναντι στην άποψη των επιστημονικών οργάνων της Ε. Ε. , των επιχειρηματικών συνδέσμων και της Κοινωνίας των Πολιτών, πρέπει να βγάλουν το πράσινο προσωπείο και να λάβουν το μήνυμα ότι αυτή η μετάβαση θα πρέπει να είναι δίκαιη, συμπεριληπτική και αναδιανεμητική.
Ο νόμος αυτός προβλέπει τον καθορισμό δεσμευτικού στόχου σε επίπεδο Ε.Ε. που απαιτεί από τα κράτη- μέλη τη θέσπιση αποτελεσματικών μέτρων αποκατάστασης της Φύσης που να καλύπτουν τουλάχιστο το 20% των χερσαίων και των θαλάσσιων περιοχών της Ε. Ε. έως το 2030.
Το νέο νομοθετικό αυτό πλαίσιο αφορά υποβαθμισμένους χερσαίους και θαλάσσιους οικοτόπους, επικονιαστές, γεωργικά οικοσυστήματα, αστικές περιοχές, ποταμούς και πλημμυρικές περιοχές και δάση.
Η μεγάλη νίκη στην ψηφοφορία για το Νόμο για την αποκατάσταση της Φύσης σηματοδοτεί την αποχώρηση της Δεξιάς του Μάνφρεντ Βέμπερ και της Ν. Δ . από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία .
Αποδείχτηκε ότι η δίκαιη μετάβαση σε έναν κόσμο φιλικό για τον άνθρωπο αποτελεί την κοινή συνισταμένη του μεγάλου προοδευτικού τόξου που κέρδισε τη νέα ανίερη, αντιεπιστημονική και αντιδημοκρατική συμμαχία με τη Δεξιά και την Ακροδεξιά που στήνουν ο Βέμπερ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εν όψει των προσεχών Ευρωεκλογών του 2024.
Πέρα από τα εκατέρωθεν αναθέματα , τις εύκοπες και κατά σύστημα κενές μεγαλοστομίες και τα διάφορα συμφέροντα-μικρά, μεγάλα ή και τεράστια που διακυβεύονται, το περιβάλλον είναι υπέρτατο κοινωνικό αγαθό και η προστασία και διαχείριση του προτεραιότητα ζωής βάσει αρχών και κανόνων δικαίου, της επιστήμης και της τέχνης...
Στις μέρες μας που η κλιματική κρίση συγκλονίζει την καθημερινότητα μας επιβάλλεται να το προσεγγίζουμε με ιδιαίτερο σεβασμό.
Ο άνθρωπος και οι βασικές του ανάγκες μέσα στο δοσμένο φυσικό και δομημένο περιβάλλον σε διαρκή, ευσταθή και γόνιμη κίνηση και δράση.
Η ισορροπία αυτή ένα συνεχές πολιτικό και κοινωνικό ζητούμενο- πρόκληση στο Παρόν και στο Μέλλον μας.
Από την πρόληψη στην αειφορία εδώ και τώρα, σήμερα και πάντα.
Μανώλης Νικ. Κάρλας
Περιφερειακός Σύμβουλος
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ