Η ακύρωση, με προσωπική απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, της επέκτασης του κέντρου υποδοχής ταυτοποίησης (ΚΥΤ) φυλακίου στον Εβρο, που είχε προκαλέσει ξεσηκωμό του τοπικού πληθυσμού, ήταν επιβεβλημένη. Πέρυσι τέτοιες μέρες, η τοπική κοινωνία ξεσηκώθηκε στο πλευρό των φρουρών των συνόρων για να αποτραπεί η κατευθυνόμενη από τους Τούρκους βίαιη επιχείρηση εισβολής χιλιάδων παράτυπων μεταναστών στην Ελλάδα.
Ακριβώς ένα χρόνο μετά, οι ίδιοι άνθρωποι, που εκείνες τις δύσκολες ώρες έτρεχαν στον φράχτη στην όχθη και στο Δέλτα του ποταμού για να βοηθήσουν τη συντεταγμένη πολιτεία να αμυνθεί, τώρα βρέθηκαν στους δρόμους και απέναντί της.
Η επιλογή της μεταφοράς και εγκατάστασης στο υφιστάμενο κέντρο υποδοχής ταυτοποίησης (ΚΥΤ) στο φυλάκιο Ορεστιάδας, μια δρασκελιά από τα σύνορα, μερικών χιλιάδων ακόμη παράτυπων μεταναστών ήταν ατυχής. Ο Εβρος δεν είναι Τρίκαλα, Θεσσαλονίκη, Κιλκίς ή, πολύ περισσότερο, Πελοπόννησος. Είναι το πιο ευαίσθητο εθνικά κομμάτι των χερσαίων συνόρων μας και, εκτός από τα στρατιωτικά και αστυνομικά μέτρα, η ενότητα και εθνική ομοψυχία σε επίπεδο κοινωνίας αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα στην αμυντική θωράκισή του. Μια μάτια στα στρατιωτικά εγχειρίδια και θα δούμε τον ρόλο των τοπικών κοινωνιών σε περίπτωση κατάρρευσης της άμυνας και κατοχής φίλιων εδαφών από τον εχθρό.
Οι άνθρωποι στη χερσαία ελληνοτουρκική μεθόριο ταλαιπωρούνται, χρόνια τώρα, από τις προσφυγικές/μεταναστευτικές ροές και, παρά ταύτα, έχουν να επιδείξουν αναρίθμητες περιπτώσεις που περιέθαλψαν κατατρεγμένους. Τα γεγονότα του περασμένου Μαρτίου, όμως, άλλαξαν το σκηνικό. Ολοι εκείνοι που ανέχονταν ή και καλοδέχονταν τις μεταναστευτικές ομάδες, τις βλέπουν πλέον ως εθνική απειλή μετά την εργαλειοποίησή τους σε ρόλο «στρατού» από τον Ερντογάν.
Η απόφαση για παραμονή στο διηνεκές ενός υπερφορτωμένου ΚΥΤ σε αυτό το από κάθε άποψη άκρως ευαίσθητο σημείο της ελληνικής επικράτειας δεν ήταν αποδεκτή – και όχι μόνο από τους πολίτες. Πολίτες και ένστολοι, ο κάθε ένας με τον τρόπο του, βρέθηκαν στα κάγκελα. Ολοι αυτοί που διαμαρτύρονταν προφανώς και δεν ήταν ούτε ακροδεξιοί ούτε χρυσαυγίτες, αν και μπορεί να υπήρχαν και τέτοιοι. Η κυβέρνηση, έχοντας περάσει με άριστα την περυσινή κρίση του τελωνείου των Καστανιών, κινδύνευσε, με την επιλογή του αρμόδιου υπουργού της, να γκρεμίσει ό,τι έχτισε.
Η παρέμβαση του πρωθυπουργού το αποσόβησε. Τα πνεύματα δείχνουν να ηρέμησαν κάπως, αν και κάποιοι τοπικοί παράγοντες με προσωπικές ατζέντες προσπαθούν να συντηρήσουν το θέμα προβάλλοντας… απώλεια εμπιστοσύνης, για να κεφαλαιοποιήσουν τη συσσωρευμένη αγανάκτηση της κοινωνίας. Χρειάζεται προσοχή, ο Εβρος δεν σηκώνει πειραματισμούς.
Σταύρος Τζίμας
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
