Έχουν περάσει 10 μήνες από τότε που ανέλαβαν οι νέες αυτοδιοικητικές αρχές, αρκετό χρονικό διάστημα για να βγάλει κανείς τα πρώτα συμπεράσματα από την μέχρι τώρα λειτουργία τους και την αποτελεσματικότητά τους στην διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, που κάθε άλλο παρά λίγες και ασήμαντες είναι.
Στην δε πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση στο νησί μας, μόνο το γεγονός της διάσπασης του ενιαίου δήμου αποτελούσε μια τεράστια ανατροπή, που έτσι όπως έγινε προεξοφλούσε ότι ο πρώτος καιρός των νεοσύστατων δήμων θα ήταν γεμάτος εμπόδια και δυσκολίες που θα απαιτούσαν χειρισμούς και ισορροπίες μεταξύ των δυο δήμων, αλλά και εντός των «τειχών» του κάθε δήμου ξεχωριστά. Η διάσπαση του ενιαίου δήμου και ο «Κλεισθένης» άλλαξαν εντελώς τα μέχρι πρότινος ισχύοντα και η προσαρμογή στα νέα δεδομένα επιβαλλόταν να γίνει άμεσα για να εξασφαλιστεί επί της ουσίας η αποτελεσματική λειτουργία των νέων αρχών. Δεν ήταν μόνο θέμα συσχετισμού δυνάμεων και εξασφάλισης πλειοψηφίας, αλλά και επαρκούς λειτουργίας των δημοτικών αρχών προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα και εκκρεμότητες που πάντα υπάρχουν και που ζητούν άμεση λύση για να μη καρκινοβατούν και χρονίζουν. Ο «Κλεισθένης» εκ των πραγμάτων, έτσι και αλλιώς, έθετε θέμα συνεργασιών μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες πλειοψηφίες, αλλά και τα πρόσωπα που θα αναλάμβαναν να διαχειριστούν και να προωθήσουν τις τοπικές υποθέσεις. Κάποιες αυτοδιοικητικές αρχές και αναφερόμαστε σε πανελλαδικό επίπεδο έσπευσαν από την αρχή να προχωρήσουν σε συνεργασίες, ενώ άλλες εκτιμώντας αφελώς ότι αρκούν οι διορθωτικές παρεμβάσεις Θεοδωρικάκου, που εξασφάλιζαν «τεχνητή» πλειοψηφία σε κρίσιμα όργανα διοίκησης, στην παράταξη του εκλεγμένου δημάρχου ή περιφερειάρχη, θεώρησαν ότι δεν επείγει η όποια συνεργασία, προφανώς γιατί δεν ήθελαν να «μοιραστούν» θέσεις και εξουσία, γεγονός που από μια πρώτη ανάγνωση είναι αναμενόμενη αντίδραση.
Σε ό,τι αφορά τη Λέσβο είχαμε και από τις δυο εκδοχές στη διαμόρφωση του μετεκλογικού «σκηνικού». Στον μεν Δήμο Δυτικής Λέσβου η δημοτική αρχή Βέρρου φρόντισε με τη συνεργασία της παράταξης Ζαφείρη, έγκαιρα να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, διευρύνοντας την εμβέλεια της και αξιοποιώντας και πρόσωπα πέραν της παράταξης του δημάρχου, στον δε Δήμο Μυτιλήνης αν και από την πρώτη στιγμή υπήρξε η σχετική φιλολογία, τελικά η διεύρυνση της δημοτικής αρχής περιορίστηκε στην παράταξη Ζαφειρίου, προκειμένου να εξασφαλιστεί οριακά η πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο και πέραν τούτου ουδέν! Ανάλογη εικόνα υπήρχε και στην Περιφέρεια, όπου τα σενάρια μιλούσαν, πολύ πριν την ανάληψη της περιφερειακής αρχής Μουτζούρη, για συνεργασία της παράταξης του με εκείνες των Χριστόφα και Σπιλάνη προκειμένου να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη πλειοψηφία στο περιφερειακό συμβούλιο. Σενάρια όμως που δεν επιβεβαιώθηκαν από τις εξελίξεις για διάφορους λόγους και κυρίως γιατί ενδεχομένως επικράτησε η λογική των αντιδρώντων στην σύγκλιση, που δεν ήθελαν και άλλους διεκδικητές θέσεων εξουσίας. Προφανώς έπαιξε και το ρόλο του το γεγονός ότι δεν υπήρξε κουλτούρα συνεργασίας το προηγούμενο διάστημα στην αυτοδιοίκηση, αν και η απλή αναλογική του «Κλεισθένη» υπαγόρευε με το… στανιό τη σύγκλιση και τη συνεργασία διαφορετικών παρατάξεων προκειμένου να διοικηθούν οι δήμοι και οι περιφέρειες. Ίσως να χρειαζόταν και ο αναγκαίος χρόνος για να «ωριμάσει» η διαφορετική προσέγγιση στην αλλαγή σκηνικού που διαμορφώθηκε στην μετά-«Κλεισθένη» εποχή!
Η εικόνα των πραγμάτων και η οξύτητα των προβλημάτων, «βοηθούντος» και του χρόνου -των 10 αυτών μηνών που λειτουργούν οι αυτοδιοικητικές αρχές- υποχρεώνει όλους να προσγειωθούν στην πραγματικότητα και να προσεγγίσουν την κατάσταση με ρεαλισμό και με μεγαλύτερη υπευθυνότητα και για το θέμα της συνεργασίας και της σύγκλισης μεταξύ των παρατάξεων και της αξιοποίησης των προσώπων που συμμετέχουν σε αυτές. Τουλάχιστον αυτών που στις παρεμβάσεις τους το κυρίαρχο δεν είναι η ανάδειξη της αντιπολιτευτικής λογικής, αλλά η εποικοδομητική κριτική και οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των τοπικών υποθέσεων, που απαιτεί πνεύμα συνεννόησης για να δρομολογηθούν λύσεις. Και το διάστημα αυτό διαφάνηκε ότι υπάρχει η πρόθεση και η διάθεση από διάφορες πλευρές, τόσο σε επίπεδο Περιφέρειας, όσο και Δήμου Μυτιλήνης να υπάρξει διεύρυνση της περιφερειακής και δημοτικής αρχής αντίστοιχα, με τις ανάλογες συνεργασίες, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα συμβάλει στην ενίσχυσή τους και κατ’ επέκταση και στην αποτελεσματικότητά τους, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι στις παρούσες συνθήκες που βιώνει το νησί, λόγω μεταναστευτικού και πανδημίας, αλλά και της χρονίζουσας στασιμότητας, κανείς δεν περισσεύει. Η συνεργασία διαφορετικών παρατάξεων και προσώπων, μόνο όφελος μπορεί να φέρει στον τόπο μας, γιατί μπορεί να ενεργοποιήσει δυνάμεις και να αξιοποιήσει δυνατότητες που παραμένουν σε αδράνεια.
Η διαφαινόμενη συνεργασία, που πρέπει ωστόσο να επιβεβαιωθεί στην πράξη, μπορεί πράγματι να δώσει μια νέα πνοή και να κινήσει καταστάσεις, αρκεί να μην περιοριστεί σε μια απλή ανακατανομή θέσεων, αλλά σε μια επανεκκίνηση συνολικά με ιεράρχηση προτεραιοτήτων και στόχων. Είναι βέβαιο ότι ενασχόληση των αυτοδιοικητικών αρχών το προηγούμενο διάστημα με το μεταναστευτικό, λόγω της έντασης των γεγονότων, αλλά και της ανεξέλεγκτης κατάστασης που δημιουργήθηκε στο νησί λόγω του υπερπληθυσμού των εγκλωβισμένων σε αυτό, άφησε σε δεύτερη μοίρα κρίσιμα θέματα να περιμένουν και που τώρα απαιτούν αντιμετώπιση. Ίσως μάλιστα και κάποιοι να «βολεύτηκαν» με την ενασχόλησή τους με το μεταναστευτικό, που πράγματι …έκαιγε τον πρώτο καιρό αφού το νησί ήταν στην επικαιρότητα λόγω αυτής της ιστορίας, αλλά δεν ήταν δυνατόν η δραστηριότητα των τοπικών αρχών να περιοριστεί μόνο σε αυτό το θέμα όσο και αν είχε τη βαρύτητα του στην τοπική κοινωνία. Η κρίση με την Τουρκία στον Έβρο και μετέπειτα η πανδημία άλλαξαν τα δεδομένα και υποχρέωσαν πλέον όλους τους εμπλεκόμενους να ασχοληθούν σοβαρά με τα του «οίκου» τους! Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, της καλύτερης διαχείρισης τα του «οίκου» του καθένα, επανήλθε η συζήτηση περί της συνεργασίας, η αναγκαιότητα της οποίας είναι ορατή διά «γυμνού οφθαλμού», γιατί μπορεί να λύσει προβλήματα, να προωθήσει καταστάσεις και να κάνει πιο αποφασιστική τη λειτουργία των αυτοδιοικητικών αρχών, μετά το μεταβατικό στάδιο του πρώτου χρόνου και των πρώτων παραστάσεων στη λειτουργία των θεσμικών οργάνων.
Είναι βέβαιο ότι η προοπτική της συνεργασίας έχει «ωριμάσει» και στις ενδιαφερόμενες δυνάμεις και μεταξύ των προσώπων που θα εμπλακούν, αλλά κυρίως έχει «ωριμάσει» σε επίπεδο κοινωνίας που θεωρεί αναγκαιότητα ένα τέτοιο εγχείρημα για το καλό του τόπου μας. Ασφαλώς και αναμένονται να υπάρξουν και αντιδράσεις σε μια τέτοια προοπτική και θα ήταν παράλογο να μη συνέβαινε κάτι τέτοιο. Είτε γιατί κάποιοι δεν θέλουν …άλλους στα «πόδια» τους και τον «ανταγωνισμό» που θα προκύψει, είτε για καθαρά ιδιοτελείς λόγους, νιώθοντας απειλή για την «καρέκλα» τους! Όλα αυτά έχουν τη «λογική» τους και εξηγούνται αν περιοριστούν στην στενή σφαίρα των προσωπικών φιλοδοξιών και «συμφερόντων», αλλά στην ευρύτερη πολιτική διάσταση μιας τέτοιας κίνησης εκπέμπουν ανασφάλεια και μιζέρια και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν έχουν τύχη. Και επειδή πιστεύουμε ότι «όλοι οι καλοί χωράνε» νομίζουμε ότι είναι θέμα διαχείρισης αυτών που ηγούνται για να ξεπεραστούν ομαλά οι όποιες ενστάσεις. Αυτοί κρατούν το «μαχαίρι και το πεπόνι» και οφείλουν να πάρουν τις ενδεδειγμένες αποφάσεις έγκαιρα, πριν κακοφορμίσουν, γιατί για την αντιμετώπιση των τοπικών θεμάτων χρειάζονται συναινέσεις, συνεργασίες και …χέρια που να ανοίγουν προοπτικές και για το σήμερα, αλλά και για το αύριο του τόπου μας. Σε τελική ανάλυση αν ένα θετικό έχει ο «Κλεισθένης» με το εκλογικό σύστημα που θέσπισε είναι ότι άνοιξε το θέμα των συγκλίσεων και της συνεργασίας διαφορετικών παρατάξεων. Γιατί λοιπόν να μην αξιοποιηθεί αυτή δυνατότητα και στη Λέσβο, όταν όλα δείχνουν ότι μπορεί να βελτιωθεί η λειτουργία των αυτοδιοικητικών αρχών και να παραχθεί και έργο, που είναι και το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί! Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους τοπικούς άρχοντες μας, να ξεπεράσουν εαυτούς και να τολμήσουν. Αν δεν το κάνουν τώρα, θα «εγκληματήσουν» σε βάρος του τόπου, αλλά και της ίδιας της αποτελεσματικότητας των αυτοδιοικητικών αρχών που ηγούνται. Ίδωμεν!
https://www.emprosnet.gr/
