Πέντε μήνες μετά την πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά δημοκρατικά δεδομένα της χώρας πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ), για τις επιτάξεις σε Χίο και Λέσβο υπερβολικά μεγάλων εκτάσεων, προκειμένου να δημιουργηθούν κλειστές υπερδομές προσφύγων και μεταναστών, η κυβέρνηση μένει με την ρετσινιά της πιο αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς που έχουν γνωρίσει οι κοινωνίες των δύο νησιών.
Πέντε μήνες από τις 10 Φεβρουαρίου 2020, οι επαίσχυντες επιτάξεις αυτοδικαίως αίρονται, αφού δεν έχει εκδοθεί εντός της ορισθείσας προθεσμίας – που μάλιστα επιμηκύνθηκε κατά τρεις ακόμα μήνες – η προβλεπόμενη κοινή υπουργική απόφαση για τον καθορισμό των αποζημιώσεων σε φορείς και ιδιώτες, ιδιοκτήτες των εκτάσεων που επιτάχθηκαν.
Επιβεβαιώνει το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου
Κύκλοι του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου επιβεβαιώνουν την εξέλιξη αυτή, δηλώνοντας ότι «δεν επιλέχθηκε η παράταση των επιτάξεων, στο πλαίσιο της προσπάθειας να βρεθεί μια κοινή λύση».
Συγκεκριμένα, η παράγραφος 4 της από 10 Φεβρουαρίου 2020 ΠΝΠ προέβλεπε:
Με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Μετανάστευσης και Ασύλου που εκδίδεται εντός δύο (2) μηνών από τη δημοσίευση της απόφασης της παρ. 2, καθορίζεται εύλογη αποζημίωση των δικαιούχων ιδιωτών, Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, κατόπιν εισήγησης του Αυτοτελούς Τμήματος Εκτιμήσεων και Προσδιορισμών Αξιών Ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών σε συνέχεια υποβολής εισήγησης από πιστοποιημένους εκτιμητές εγγεγραμμένους στο Μητρώο Πιστοποιημένων Εκτιμητών στο πεδίο των ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών μετά από την προβλεπόμενη από τις ισχύουσες διατάξεις διαδικασία, και προβλέπονται οι αναγκαίες πιστώσεις για την κάλυψη του ποσού της αποζημίωσης. Σε περίπτωση άπρακτης παρόδου της ανωτέρω προθεσμίας, η επίταξη αίρεται αυτοδικαίως. Η αποζημίωση οφείλεται για το χρονικό διάστημα της επίταξης και καταβάλλεται εφάπαξ μετά τη λήξη της επίταξης ή ανά μήνα, αν η επίταξη παρατείνεται πέραν του διμήνου. Κατά της κοινής απόφασης της παρούσας παραγράφου χωρεί προσφυγή ουσίας ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.
Η αναφερόμενη απόφαση της παραγράφου 2 αφορούσε συγκεκριμένα τις επιτάξεις στα δύο νησιά, υπεγράφη από τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου επίσης στις 10 Φεβρουαρίου 2020 και δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ την επομένη (ΦΕΚ Β΄/405.11.2.2020), άρα η εν λόγω προθεσμία έληγε στις 11 Απριλίου 2020. Ωστόσο, με την κύρωση της ΠΝΠ από την Βουλή η εν λόγω προθεσμία παρατάθηκε για ακόμα τρεις μήνες, ήτοι έως τις 11 Ιουλίου 2020 (Νόμος 4681/2020, άρθρο 3, ΦΕΚ Α΄/74/27.3.2020).
Οι επιτάξεις αίρονται – Αμετανόητος ο Μηταράκης
Επομένως, σήμερα και εφόσον πέντε μήνες μετά την απόφαση για τις επιτάξεις σε Χίο (625 στρέμματα στο «17», στο Αίπος) και Λέσβο (261 στρέμματα στον Καραβά) οι υπουργοί Οικονομικών και Μετανάστευσης και Ασύλου δεν εξέδωσαν την προβλεπόμενη απόφαση καθορισμού των αποζημιώσεων, οι επιτάξεις κατά την ρητή διάταξη του νόμου αίρονται αυτοδικαίως.
Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει την κοντόφθαλμη και ατελέσφορη κυβερνητική πολιτική και ειδικότερα τον κυβερνητικό σχεδιασμό για την δημιουργία των υπερδομών προσφύγων και μεταναστών στα δύο νησιά, σχεδιασμός που επιχειρήθηκε να υλοποιηθεί με την πιο βάρβαρη επέλαση των δυνάμεων καταστολής, που έχουν γνωρίσει ποτέ Χίος και Λέσβος.
Στον σχεδιασμό αυτό και στην πολιτική υλοποίησής του πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο κ. Μηταράκης, ο οποίος ακόμα και προχθές, Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020, κατά την πρώτη εδώ και 4,5 μήνες επίσημη επίσκεψή του στη Χίο, εμφανίσθηκε αμετανόητος να επιμένει στον ίδιο ακριβώς σχεδιασμό. Κατηγόρησε, μάλιστα, την κοινωνία της Χίου που αντέδρασε και τον ακύρωσε στην πράξη κι έτσι – όπως ισχυρίσθηκε – δεν έκλεισε η ΒΙΑΛ.
ΠΝΠ της 10.2.2020, άρθρο 1, παράγραφος 4 (ΦΕΚ Α΄/28/10.2.2020)
https://astraparis.gr/
