2 Ιουλίου 2018

Πόσο ακόμα πιο κάτω?



Παγχιακή Επιτροπή ΑΓΩΝΑ



(Άλλος ένας πανηγυρισμός για τον πιο υπάκουο μαθητή της Ευρώπης)

Χθες φάνηκε για άλλη μία φορά ότι το μεταναστευτικό είναι παρόν και καθορίζει τις Ευρωπαϊκές εξελίξεις (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές κ.α).

Στις αποφάσεις της συνόδου κορυφής φάνηκε για άλλη μία φορά πόσο απροετοίμαστη πήγε η χώρα μας. Για ένα θέμα που κυριολεκτικά μας καίει, κανένας δεν κατάλαβε ποιο ακριβώς ήταν το πλαίσιο διεκδίκησης. Δεν θα έπρεπε ο κυβερνητικός ''μας'' βουλευτής κ. Ανδρέας Μιχαηλίδης, όπως και οι υπόλοιποι Νησιώτες Βουλευτές, αντί να αποστηθίζουν και να παπαγαλίζουν τα οφέλη από το περίφημο μεταφορικό ισοδύναμο, να είχαν θέσει ως θέμα ζωής και θανάτου την κατάσταση που υπάρχει αυτή την στιγμή στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου; Δεν θα έπρεπε να ήταν βασικό θέμα της συνόδου ; Για να μην το θέτουν δεν είναι σαν να παραδέχονται ότι για την κατάσταση που υπάρχει αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η ίδια η κυβέρνηση;


Η Ιταλία έβαλε στόχους και πέτυχε τον περιορισμό των ΜΚΟ που δρούσαν ως δουλέμποροι-μεταφορείς. Οι χώρες του Βιζενγκραντ κατάφεραν οι μετεγκαταστάσεις να γίνονται σε εθελοντική βάση και όχι υποχρεωτικά. Οι Γερμανοί αφού έχουν πνιγεί από το ίδιο τους το κάλεσμα, απόσπασαν να απαγορεύονται οι αιτήσεις ασύλου να γίνονται σε διαφορετική χώρα από αυτήν της εισόδου, αλλά και να επαναπροωθούν τις ροές πίσω στις χώρες εισόδου, όπως είναι η πάντα πρόθυμη Ελλάδα. Η Τουρκία πάντα κερδισμένη σε όλα, προωθεί τις ροές, αμφισβητεί και επιβουλεύεται τα ακριτικά νησιά ζώντας το οθωμανικό της μεγαλείο, τελικώς ανταμείβεται και με μετρητά (τρία ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ), με την πολιτική των ανοικτών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Χωρίς απολύτως κανέναν στόχο και με μόνο σκοπό την πολιτική της επιβίωση η κυβέρνηση, βάζει πάνω από όλα ΔΗΘΕΝ οικονομικά ανταλλάγματα (Χρέος, ΦΠΑ) έναντι εθνικών στόχων (Μακεδονία, Ακριτικά Νησιά, μεταναστευτικό).

Για την φύλαξη των συνόρων μας που είναι και το κλειδί της λύσης, ούτε καν έγινε λόγος!

Η Παγχιακή Επιτροπή Αγώνα έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα γίνει το νησί μας χώρος εγκλωβισμού των ροών, δεν θα δεχθεί κανένα οικονομικό αντάλλαγμα έναντι του μεταναστευτικού και ότι τα hotspots είναι επιβεβλημένο να γίνουν εκτός ευρωπαϊκού εδάφους και επουδενί στα ευαίσθητα γεωπολιτικά ελληνικά νησιά. (Ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο 3-4-2017, Επιστολές προς Αβραμόπουλο, Γιούνκερ 21-2-2017 , Δελτίο τύπου 22-12-2017 ''ΦΠΑ 40%, τα ΜΑΤ και η κυρία Τασία'').

Όταν ακόμα και χώρα, όπως η Αλβανία, αρνείται (καλώς) να γίνει χώρος αποθήκης ψυχών (με την δημιουργία κέντρων καταγραφής και ταυτοποίησης), εμείς γιατί να δείχνουμε τόσο πρόθυμοι;

Πραγματικά, πόσο πιο κάτω ακόμα μπορούμε να πάμε?