Διαβάζω με έκπληξη τις πολεμοχαρείς αναλύσεις στο τύπο, σε πολλά Blogs και σε πολλές διαδικτυακές σελίδες, για αποκλεισμό του Καστελλόριζου, για αποκλεισμό του Αιγαίου, και για τα τύμπανα που ηχούν στον ρυθμό του πολέμου.
Μάλιστα κάποιος γεωπολιτικός αναλυτής διοχέτευσε την αξιόπιστη κατ αυτόν πληροφορία στον τύπο, ότι επέκειτο απόβαση των Τούρκων στο Καστελλόριζο, η οποία αποτράπηκε την τελευταία στιγμή από την παρέμβαση κάποιας ξένης χώρας !!!!
Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία με τις δεσμεύσεις αυτών των περιοχών προσπαθεί συνεχώς να αμφισβητήσει και να ακυρώσει το FIR και το καθεστώς έρευνας διάσωσης στο Αιγαίο.
Επίσης προσπαθεί να προβάλλει διεθνώς τις θέσεις της για το Αιγαίο και να επιβάλλει μία de facto συνδιαχείριση.
Ταυτόχρονα κλιμακώνει τις προειδοποιήσεις της για τις θαλάσσιες έρευνες στο οικόπεδο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, και μάλιστα με τις ασκήσεις που ανακοινώνει πέριξ του Καστελλόριζου (αν διαβάσει κάποιος την NAVTEX που εξέδωσε θα δει ότι αναφέρεται σε περιοχή εκτός των …foreign territorial waters…,) επιχειρεί να εμπλέξει και την Ελληνική πλευρά στην διένεξη.
Δυστυχώς η Τουρκία είναι αυτή και έτσι δρα πάντα με προβολή ισχύος, προκλητικότητα και απειλές. Ανάλογα έχει δράσει και άλλες φορές στο παρελθόν και κάθε φορά θα προσπαθεί να αξιοποιήσει κάθε νέα δυνατότητα που της παρέχεται, όπως είναι η νέα άσκηση που ανακοίνωσε για έλεγχο και νηοψία των εμπορικών πλοίων στις θαλάσσιες περιοχές των διεθνών υδάτων του Αιγαίου και των προσβάσεων του.
Η Ελλάδα έχει όπλα για να αντιμετωπίσει την Τουρκική προκλητικότητα και αυτά είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις και η ετοιμότητά τους, η γνώση και η αξιοποίηση του διεθνούς δικαίου επί των δικαιωμάτων μας, των αρμοδιοτήτων και των διαδικασιών, και φυσικά το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Όμως για να είμαστε αποτελεσματικοί σε όλα αυτά χρειαζόμαστε αποτρεπτική ικανότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις οι οποίες πρέπει να είναι αφοσιωμένες στον σκοπό τους, να μας εκπροσωπούν στους διεθνείς οργανισμούς οι άριστοι και οπωσδήποτε μία πολιτική ηγεσία που να γνωρίζει σε βάθος τα ζητήματα, να είναι ψύχραιμη, σταθερή και αποφασιστική και όχι προκλητική (οι κουτσαβακισμοί δεν βοηθάνε), να χαίρει της εμπιστοσύνης του λαού και των Ε.Δ., να έχει ικανότητα διεθνούς εκπροσώπησης της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ και να έχει ισχυρή στρατηγική αντίληψη επί θεμάτων εθνικής κυριαρχίας, δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων και φυσικά πατριωτισμό.
Εάν συνεπώς τα αξιολογήσει κάποιος όλα αυτά τα απαιτούμενα, εύκολα θα διαπιστώσει ότι οι κίνδυνοι που δημιουργούνται πηγάζουν κυρίως από την αδυναμία της δικής μας πλευράς να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτές με συνέχεια, συνέπεια και σταθερότητα και κατά συνέπεια στην μειωμένη ικανότητα της να αξιοποιήσει όλα τα διατιθέμενα μέσα για να αντιμετωπισθεί η Τουρκική προκλητικότητα.
Και πολύ φοβάμαι ότι όπως διαχειριζόμαστε σπασμωδικά τις προκλήσεις, κινδυνεύουμε να βρεθούμε πάλι στο σημείο μηδέν, να ευχαριστούμε από το Βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς που μας βοήθησαν για να απεμπλακούμε.
