«Είμαι ένας από τους ιστορικούς ηγέτες της Αριστεράς, όχι ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς», είπε σε μια αποστροφή της ομιλίας του ο Λεωνίδας Κύρκος, σε μια εκδήλωση που έγινε προς τιμήν του στο «Παλλάς», τον Απρίλιο του 2008.
Ο Κύρκος ήθελε να «διορθώσει», όπως είπε, τις «υπερβολές» που είχαν ακουστεί απ' όσους μέχρι εκείνη την ώρα είχαν αναφερθεί στη συμβολή του στην Αριστερά στην Ελλάδα. Χθες το πρωί, λίγο μετά την αναγγελία του θανάτου του, σχεδόν το σύνολο των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου έσπευσαν να αναφερθούν στο ρόλο του τόσο στην πολιτική εντός της Αριστεράς όσο και στους αγώνες για τη δημοκρατία.
Ο Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε το 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης και προσχώρησε στο ΚΚΕ το 1943. Γιος του Μιχαήλ Κύρκου που μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ), παντρεύτηκε την Καλλισθένη Σμπαρούκη, με την οποία απέκτησε τους γιους του, Μιχάλη και Μίλτο.
Την περίοδο του εμφυλίου πολέμου φυλακίστηκε και το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο, ωστόσο η απόφαση δεν εκτελέστηκε, λόγω της διεθνούς κινητοποίησης που προκλήθηκε με την παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και στη συνέχεια ως διευθυντής στην εφημερίδα «Αυγή». Το 1961 εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου με την ΕΔΑ, ενώ επανεξελέγη στις εκλογές του 1963 και του 1964.
Το 1968 και ενώ βρισκόταν στη φυλακή, μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ. Μαζί με άλλα στελέχη της Αριστεράς συγκρότησε το ΚΚΕ εσωτερικού.
Από το '73
Ηδη από το 1973, λίγο πριν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχε αναφερθεί, όπως έκανε πολλές φορές στη συνέχεια, στην ανάγκη συνεργασιών. Με άρθρο του στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση», υπογράφοντας ως Κ. Λουκίδης, πρότεινε «τη συγκρότηση ενός ισχυρού πανδημοκρατικού-αντιδικτατορικού μετώπου εκμεταλλευόμενοι τα μέτρα φιλελευθεροποίησης του Μαρκεζίνη».
Την περίοδο της Μεταπολίτευσης εξελέγη βουλευτής, το 1974 και το 1977.
Μετά τις εκλογές του 1977, έζησε τη διάσπαση της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, της φοιτητικής οργάνωσης του ΚΚΕ εσωτερικού. Η αριστερή πτέρυγα της οργάνωσης άσκησε κριτική στην επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ εσωτερικού στη σύμπραξη του εκλογικού σχήματος της «Συμμαχίας». Η κρίση στη συνέχεια οξύνθηκε και η ηγεσία του ΚΚΕ εσωτερικού δεν αναγνώρισε τη σύγκληση της Β' Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Ρήγα. Οσοι συμμετείχαν σε αυτή διαγράφτηκαν από την κομματική ηγεσία, δηλαδή σχεδόν το 70% των μελών. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε από τους διαγραφέντες η ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β' Πανελλαδική.
Συνασπισμός
Το 1981 και το 1985 ο Λεωνίδας Κύρκος εξελέγη ευρωβουλευτής, ενώ το 1987 βρέθηκε στο επίκεντρο μιας άλλης διάσπασης εντός της Αριστεράς. Ηγήθηκε της πλειοψηφίας του ΚΚΕ εσωτερικού που ίδρυσε την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ), ενώ από τη διάσπαση ανέκυψε και η ΑΚΟΑ.
Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, το 1989, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Αποχώρησε από τα βουλευτικά αξιώματα το 1993, ενώ το 2010 στήριξε την ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Τον Ιανουάριο του 2010, σ' ένα δείπνο που είχε διοργανώσει ο ίδιος και στο οποίο συμμετείχε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, είχε αναφερθεί στην ανάγκη συνεργασίας των κομμάτων της δημοκρατικής Αριστεράς και του Κέντρου: «Η συνεργασία αυτή, ανοιχτή και σε όσους επιθυμούν να μετάσχουν, όποτε καταστεί δυνατή, θα αποτελέσει τη σταθερή πλειοψηφία, με τη στήριξη της οποίας θα πυροδοτηθεί και θα διασφαλιστεί η ελληνική Αναγέννηση», είχε πει ο Λεωνίδας Κύρκος. Επίσης είχε τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης του ασύλου: «Προσωπικά είμαι υπέρ της κατάργησης του ακαδημαϊκού ασύλου, γιατί αυτό που υπάρχει μόνο γελοιοποίηση της έννοιας του ασύλου είναι και του κύρους της ακαδημαϊκής κοινότητας, και με τη δημιουργία μικτών ομάδων περιφρούρησης», είχε πει χαρακτηριστικά.
Η πολιτική κηδεία του Λεωνίδα Κύρκου, που απεβίωσε έπειτα από σύντομη νοσηλεία σε κλινική στα Εξάρχεια, θα τελεστεί την Τετάρτη στις 5.00 μ.μ., στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Η οικογένεια του εκλιπόντος παρακαλεί αντί στεφάνων να ενισχυθούν η Διεθνής Αμνηστία και το Χαμόγελο του Παιδιού.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
