Μέγα πολιτικό ζήτημα το εάν θα πάρει αναμνηστικό μετάλλιο για τις επιχειρήσεις στην Κύπρο το 1964 ο Ήρωας Στρατηγός Ντερτιλής και μια απέραντη ψευδολογία γύρω από τα γεγονότα, που δυστυχώς αγνοεί ο Ελληνικός Λαός. Εδώ θα πείτε ότι αγνοεί τι έγινε το 1974, το 1964 είναι δυνατόν να γνωρίζει τι έγινε; Εξ άλλου με αφορμή το Πολυτεχνείο πάλι βγήκαν οι διαφόρων ειδών αντιστασιακοί για να μας πουν ότι αυτό που δεν συγχωρούν στην «χούντα» ήταν η προδοσία της Κύπρου.
Σε όλους αυτούς απήντησε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως της 21ης Απριλίου κ. Στυλιανός Παττακός, που ευθέως στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου προκάλεσε το κατεστημένο, λέγοντας ότι επιτέλους πρέπει «ΝΑ ΑΝΟΙΧΘΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ». Προσέθεσε δε στην συνεχεία να γίνουν δημόσιες δίκες και εάν εγώ είμαι υπεύθυνος να στηθώ προ έξι βημάτων. Σε όλα αυτά που είπε ο κ. Παττακός ήλθε να προστεθεί η δήλωση του πρώην προέδρου της Τουρκίας, Στρατηγός Κενάν Εβρέν, στο CNN TURK: «Το 1974, όταν οι δυνάμεις μας είχαν αποβιβαστεί στην Κύπρο, το σύνορο που είχε καθοριστεί δεν ήταν το σημερινό. Αυτό που είχε καθοριστεί ήταν πολύ πιο πίσω. Ενδεχομένως, πήραμε περισσότερα εδάφη, με σκοπό να τα αξιοποιήσουμε στη συνέχεια στις διαπραγματεύσεις».
Έχει να απαντήσει κανείς στον Εβρέν, που ευθέως αναφέρεται στον Αττίλα 2 και 3, που έγινε επί των ημερών της δημοκρατίας, όταν ο Καραμανλής έλεγε το «Η Κύπρος είναι μακριά»;
Ας έλθουμε όμως τώρα στα γεγονότα του 1964 και στον Στρατηγό Ντερτιλή. Ιδού τι έγραψε στην «Ελευθεροτυπία» ο Μακάριος Δρουσιώτης στις 18 Νοεμβρίου:
«Ίσως το πιο ανατριχιαστικό παράδειγμα είναι η απόδοση ηθικής αμοιβής στον έγκλειστο στον Κορυδαλλό Νικόλαο Ντερτιλή, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ο Ντερτιλής υπηρέτησε στην Κύπρο το 1964 ως ταγματάρχης. Με δική του ενέργεια είχε προκαλέσει τα γεγονότα που οδήγησαν στις μάχες της Μανσούρας και στο βομβαρδισμό της Κύπρου από την τουρκική αεροπορία, τον Αύγουστο του 1964».
Ως που φθάνει λοιπόν η πολιτική εμπάθεια; Στην πραγματικότητα ο ταγματάρχης τότε Ντερτιλής είχε πάει με εντολή της κυβερνήσεως, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες Αξιωματικοί στην Κύπρο από τον Ιούνιο γιατί περίμεναν όλοι Τουρκική εισβολή. Η Τουρκική επιχείρηση να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στις βόρειες ακτές της επαρχίας της Πάφου απέτυχε γιατί ο Στρατηγός Ντερτιλής, τότε ταγματάρχης, με μία μόνο διλοχία γενναίων Ελλήνων Αξιωματικών και Στρατιωτών πέταξαν τους Τούρκους στην θάλασσα! Έκαναν δηλαδή στα 1964 αυτό που έπρεπε να γίνει και το 1974 όταν οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν σε άλλη περιοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου μας. Πήρε δε στις επιχειρήσεις αυτές σαν λάφυρα δύο τουρκικές σημαίες από τις οποίες την μία απέστειλε στον πολεμιστή όλων των εθνικών αγώνων επίσης Στρατηγό πατέρα του.
Σε όλους αυτούς απήντησε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως της 21ης Απριλίου κ. Στυλιανός Παττακός, που ευθέως στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου προκάλεσε το κατεστημένο, λέγοντας ότι επιτέλους πρέπει «ΝΑ ΑΝΟΙΧΘΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ». Προσέθεσε δε στην συνεχεία να γίνουν δημόσιες δίκες και εάν εγώ είμαι υπεύθυνος να στηθώ προ έξι βημάτων. Σε όλα αυτά που είπε ο κ. Παττακός ήλθε να προστεθεί η δήλωση του πρώην προέδρου της Τουρκίας, Στρατηγός Κενάν Εβρέν, στο CNN TURK: «Το 1974, όταν οι δυνάμεις μας είχαν αποβιβαστεί στην Κύπρο, το σύνορο που είχε καθοριστεί δεν ήταν το σημερινό. Αυτό που είχε καθοριστεί ήταν πολύ πιο πίσω. Ενδεχομένως, πήραμε περισσότερα εδάφη, με σκοπό να τα αξιοποιήσουμε στη συνέχεια στις διαπραγματεύσεις».
Έχει να απαντήσει κανείς στον Εβρέν, που ευθέως αναφέρεται στον Αττίλα 2 και 3, που έγινε επί των ημερών της δημοκρατίας, όταν ο Καραμανλής έλεγε το «Η Κύπρος είναι μακριά»;
Ας έλθουμε όμως τώρα στα γεγονότα του 1964 και στον Στρατηγό Ντερτιλή. Ιδού τι έγραψε στην «Ελευθεροτυπία» ο Μακάριος Δρουσιώτης στις 18 Νοεμβρίου:
«Ίσως το πιο ανατριχιαστικό παράδειγμα είναι η απόδοση ηθικής αμοιβής στον έγκλειστο στον Κορυδαλλό Νικόλαο Ντερτιλή, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ο Ντερτιλής υπηρέτησε στην Κύπρο το 1964 ως ταγματάρχης. Με δική του ενέργεια είχε προκαλέσει τα γεγονότα που οδήγησαν στις μάχες της Μανσούρας και στο βομβαρδισμό της Κύπρου από την τουρκική αεροπορία, τον Αύγουστο του 1964».
Ως που φθάνει λοιπόν η πολιτική εμπάθεια; Στην πραγματικότητα ο ταγματάρχης τότε Ντερτιλής είχε πάει με εντολή της κυβερνήσεως, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες Αξιωματικοί στην Κύπρο από τον Ιούνιο γιατί περίμεναν όλοι Τουρκική εισβολή. Η Τουρκική επιχείρηση να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στις βόρειες ακτές της επαρχίας της Πάφου απέτυχε γιατί ο Στρατηγός Ντερτιλής, τότε ταγματάρχης, με μία μόνο διλοχία γενναίων Ελλήνων Αξιωματικών και Στρατιωτών πέταξαν τους Τούρκους στην θάλασσα! Έκαναν δηλαδή στα 1964 αυτό που έπρεπε να γίνει και το 1974 όταν οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν σε άλλη περιοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου μας. Πήρε δε στις επιχειρήσεις αυτές σαν λάφυρα δύο τουρκικές σημαίες από τις οποίες την μία απέστειλε στον πολεμιστή όλων των εθνικών αγώνων επίσης Στρατηγό πατέρα του.
Όμως, ο Νικόλαος Ντερτιλής, ο άνθρωπος που πέταξε τους Τούρκους στην θάλασσα το 1964 δεν πρέπει να τιμηθεί και πρέπει να μένει παράνομα στην φυλακή. 
