ΜΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΕΛΙΓΜΟΣ ΜΕ ΒΕΝΙΖΕΛΟ
Η τελευταία ζεμπεκιά του Γιώργου
Τελικά, επρόκειτο περί ενός καλά σκηνοθετημένου μονόπρακτου με αρκετό σασπένς, αλλά με ευδιάγνωστα κίνητρα. Πέραν του κ. Γ. Α. Παπανδρέου, στην προετοιμασία και εκτέλεση της παράστασης έλαβαν μέρος και «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου»...
Ζεμπέκικο στη Σάμο το 2001(φωτογρ. αρχείου) Οπρωθυπουργός Παπανδρέου έκανε μια επικίνδυνη πολιτική κίνηση. Θυσίασε ένα μέρος της εξουσίας του με αντάλλαγμα την επίτευξη πλεονεκτικότερης πολιτικής θέσης. Επί του παρόντος, τουλάχιστον, του βγαίνει εν μέρει, γιατί επιβίωσε πολιτικά, αλλά βρίσκεται ταυτόχρονα σε μια ιδιότυπη σχέση «συγκατοίκησης» με τον κυριότερο αντίπαλό του μέσα στο κόμμα, έχοντας ουσιαστικά περάσει σε μια μορφή διαρχίας. Στις διαπιστώσεις αυτές συγκλίνουν στις εκτιμήσεις τους για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών οι αμερικανικές υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον, όπου η Ελλάδα για πρώτη φορά βρίσκεται ψηλά στο ραντάρ του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC), το οποίο σε καθημερινή βάση με το υπουργείο Οικονομικών παρακολουθούν και συντονίζουν τις ελληνικές εξελίξεις, με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παραμένει στο ρόλο του θεατή.
Παράλληλα διαπιστώνεται πως ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι «δεμένος στον τοίχο» από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι είναι αγανακτισμένοι με τη στάση του και δεν φέρονται διατεθειμένοι να του επιτρέψουν να πάρει ανάσα έως ότου φέρει σε πέρας τα υπεσχημένα.
«Κατώτερος»
Από τις σχετικές συνομιλίες της «Ε» με πολιτικούς και διπλωματικούς κύκλους προκύπτει για άλλη μια φορά πως στις εκτιμήσεις τους οι Αμερικανοί συμπεραίνουν ότι ο κ. Παπανδρέου απέτυχε και απεδείχθη κατώτερος των περιστάσεων. Αλλά, κάτω από τις παρούσες συγκυρίες που, εν τέλει, αγγίζουν και τους ίδιους σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο του αρχικά προβλεπόμενου (ενδεικτική ήταν και η δήλωση Γκρίνσπαν πως η «σχεδόν βέβαιη» ελληνική πτώχευση θα οδηγήσει σε αμερικανική ύφεση, όπως και τα τελευταία στοιχεία της BIS για τη μεγαλύτερη έκθεση των αμερικανικών τραπεζών στον ελληνικό κίνδυνο) στην Ουάσιγκτον είναι διατεθειμένοι να παράσχουν υπό προϋποθέσεις χείρα βοηθείας.
Επιβεβαιώνουν, δε, εκείνο που εξέφραζαν με το σκεπτικισμό τους προ εβδομάδος -υπό τη μορφή αποριών-ότι οι πολιτικοί ελιγμοί- θεατρινισμοί Παπανδρέου εκείνου του διημέρου και οι υποτιθέμενες προθέσεις του για παραίτηση δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα «επινόημα» («ruse») για να ξεφύγει από το πολιτικό αδιέξοδο. («Ε» 17/6/11)
Υπό το φως όλων αυτών, έχει ενδιαφέρον το 15ήμερο και πλέον που προηγήθηκε της... «απειλής σε παραίτηση» του Ελληνα πρωθυπουργού και εγκύρως πιστεύεται πως ουδεμία τέτοια πρόθεση υπήρχε εκ μέρους του.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φέρεται ν' ακολούθησε μια δοκιμασμένη συνταγή Αμερικανών συμβούλων του, οι οποίοι προφανώς τον έπεισαν πως η λύση είναι μία: διαφυγή προς τα εμπρός μέσα από τη δραματοποίηση της κατάστασης με τη δημιουργία τεχνητής κρίσης, για να μπορέσει, έτσι, να επανακτήσει τον έλεγχο των πολιτικών κινήσεων.
Το «προμελετημένο» των κινήσεων Παπανδρέου συμμερίζεται και η έγκριτη εταιρεία πολιτικών αναλύσεων Στράτφορ.
Οπως παρατηρείται από την εταιρεία με τις πλείστες διασυνδέσεις στην Ουάσιγκτον, η παραίτηση Παπανδρέου «ήταν απλώς μια μανούβρα για να παραπλανήσει ("outflank") την αντιπολίτευση και για να προβάλει στον ελληνικό λαό ότι στην πραγματικότητα ουδείς εκτός από τον ίδιο επιθυμεί να κυβερνήσει τη δύσκολη αυτή εποχή».
Εχοντας απολέσει μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης τους στις ικανότητές του να φέρει σε πέρας το έργο του, οι Αμερικανοί, εν χορώ με τους Ευρωπαίους, είχαν προτείνει στον πρωθυπουργό να διαλύσει το κυβερνητικό του σχήμα και να σχηματίσει κυβέρνηση τεχνοκρατών, για την απαρέγκλιτη και άνευ πολιτικών σκοπιμοτήτων εφαρμογή του Μνημονίου.
Υπό την σκιάν των υποδείξεων, έπρεπε «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου» να εξηγήσουν εγκαίρως και επαρκώς στο NSC και στο υπουργείο Οικονομικών τις επόμενες κινήσεις Παπανδρέου και να τα καθησυχάσουν για τα όσα αναμενόταν να ακολουθήσουν -ούτως ώστε, να μην εκπλαγούν δυσάρεστα από τη «στροφή στο κόμμα» με τον ανασχηματισμό, αλλά να το δουν σαν μια επιχείρηση «μαντρώματος» των κομματικών του αντιπάλων.
Λογικά, όλα αυτά τα πήγαιν'-έλα σημαίνουν, ωστόσο, πως οι Αμερικανοί πρέπει να 'ταν ενήμεροι για το νέο ρόλο του εσωτερικού αντιπάλου του πρωθυπουργού για να κοπάσει η αναταραχή και να επέλθει κομματική ηρεμία, και λέγεται ότι απέδωσαν στον διακαή πόθο του κ. Βενιζέλου για εξουσία την εκ μέρους του αποδοχή της «πρόκλησης» που του παρουσίασε ο πρωθυπουργός- ως μοναδικής και τελευταίας ευκαιρίας για το πολιτικό του μέλλον.
Περαιτέρω, είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι ενώ στην Αθήνα επικρατούσε το απόγευμα της Πέμπτης μια αβεβαιότητα για τις εξελίξεις και μια συγκεχυμένη εικόνα περί της φύσεως του ανασχηματισμού, οι πηγές τής «Ε» μιλούσαν ήδη για τέχνασμα Παπανδρέου και ο Λευκός Οίκος με εντυπωσιακή ταχύτητα είχε έτοιμη απάντηση για τους δημοσιογράφους, που έδειχνε προκαταβολική γνώση των εξελίξεων και υπενθύμιζε, απλώς, στον πρωθυπουργό να αποφύγει τα παραπατήματα και να συνεχίσει στο έργο των μεταρρυθμίσεων («Ε» 17/5/11).
Στήριγμα Τάλμποτ
Εν τω μεταξύ, πίσω από τον κ. Παπανδρέου έριχνε ταυτόχρονα όλο το βάρος και εγκυρότητά του το Ιδρυμα Brookings. Ο πρόεδρος του Ιδρύματος, Στρόουμπ Τάλμποτ, που είναι σε συχνή επαφή με τον Ελληνα πρωθυπουργό, έκρινε προφανώς ότι σ' αυτή τη συγκυρία χρειάζονταν τα έγκριτα διαπιστευτήρια του Ιδρύματος του φιλελεύθερου κατεστημένου στην Ουάσιγκτον για να πειστεί η επίσημη κυβέρνηση περί των ειλικρινών προσπαθειών και προθέσεων του Ελληνα πρωθυπουργού.
Προς τούτο ο διατελέσας αναπληρωτής ΥΠΕΞ επί εποχής Κλίντον κ. Τάλμποτ έστειλε εύσχημα στην Αθήνα, την περασμένη βδομάδα, τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ιδρύματος Γουίλιαμ Ανθολις (πρώην του NSC και του Στέιτ επί Τάλμποτ), από όπου αυτός, με άρθρα του στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος για τις εκεί εξελίξεις, έκανε την εκπληκτική διαπίστωση σε τελείως αβανταδόρικο στιλ, πως «η πολιτική επιβίωση Ομπάμα συνδέεται με την απόδοση Παπανδρέου», δίνοντας έτσι έμφαση στις συνέπειες από τη «μετάδοση της νόσου» του ελληνικού προβλήματος και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Οι άνθρωποι του μηχανισμού Παπανδρέου είναι προφανές ότι πήραν οδηγίες για να κάνουν οτιδήποτε μπορούσαν για να τον σώσουν», είπε στην «Ε» Αμερικανός παράγων που βρήκε πολλές ομοιότητες με εμπειρίες του παρελθόντος που ο ίδιος είχε υπ' όψιν του. «Αλλά δεν είμαι βέβαιος από πού ξεκίνησε όλη αυτή η δραστηριότητα, από το φόβο μετάδοσης της ελληνικής νόσου ή, μήπως, ορισμένοι εξ απορρήτων σύμβουλοί του μετέβησαν στην Ουάσιγκτον και δραματοποίησαν τα πράγματα;».
«Σίγουρα το Brookings συνέβαλε σ' αυτό», κατά τον ίδιο.
Τώρα είναι αβέβαιο αν ο κ. Παπανδρέου θα 'ναι σε θέση να ανεβάσει ξανά την ίδια παράσταση.
Ηταν ένα μονόπρακτο μιας εκτέλεσης...
ελευθεροτυπία
