Με αφορμή τις δηλώσεις του βουλευτή Σάμου κ. Πυθαγόρα Βαρδίκου, σε πρωϊνή εκπομπή κρατικού καναλιού, σύμφωνα με τις οποίες - τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε μεγάλη ευμάρεια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, ότι ζούσαμε με δανεικά ξοδεύοντας περισσότερα απ’ ότι παράγαμε, ότι οι Έλληνες έχουν λεφτά ενώ η Ελλάδα δεν έχει - και άλλα εξίσου λαμπρά πολιτικά επιχειρήματα προκειμένου να εξηγήσει τους λόγους δημιουργίας του κρατικού χρέους και των ελλειμμάτων και κατά συνέπεια την ανάγκη να παρθούν τα αντιλαϊκά μέτρα που γονατίζουν το λαό, έχουμε να επισημάνουμε τα παρακάτω :Προφανώς σε ΄΄ευμάρεια΄΄ δεν ζούσε μόνο η εργατική τάξη της χώρας μας αλλά όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης γι αυτό και δεν υπάρχει καμία χώρα χωρίς κρατικό χρέος και ελλείμματα και χωρίς ν’ ακολουθείται η ίδια αντιλαϊκή πολιτική.
Στην δική μας χώρα ΄΄της ευμάρειας΄΄ η ΓΣΕΕ και οι συμβιβασμένες Ομοσπονδίες χάριν της κερδοφορίας των επιχειρήσεων ΄΄της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας΄΄ όπως έλεγαν και λένε ακόμη, υπέγραφαν Συλλογικές Συμβάσεις που καθιέρωναν από τα χειρότερα μεροκάματα και μισθούς στις χώρες της Ε.Ε.
Το ΚΚΕ, όμως, το μόνο κόμμα που δεν ψήφισε την συνθήκη του Μάαστριχτ, προειδοποιούσε από τότε για το τι προβλέπει η συνθήκη και τι πρόκειται να συμβεί με την σαρωτική αντεργατική επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου σε όλη την Ε.Ε. και δικαιώθηκε.
Η εργατική τάξη της χώρας μας δεν ζούσε με δανεικά. Δημιουργούσε και δημιουργεί τεράστιο πλούτο που θα μπορούσε να λύσει όλα τα λαϊκά προβλήματα αλλά δεν τον καρπώνεται η ίδια καθώς μια χούφτα πλουτοκράτες που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής κλέβουν τον μόχθο της. Την πιο πειστική απόδειξη αποτελούν τα 600 δις ευρώ που έχουν οι Έλληνες καταθέτες μόνο στην Ελβετία. Εκτός και αν νομίζει ο κ. Βαρδίκος ότι αυτές τις καταθέσεις τις έχουν κάνει οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που δέχονται σήμερα την χειρότερη αντεργατική επίθεση που έχει υπάρξει ποτέ.
Η ιστορία γράφει ότι ο κ. Βαρδίκος έχει υπηρετήσει ΄΄πιστά΄΄ σαν βουλευτής τις δύο πιο αντιλαϊκές και αντεργατικές κυβερνήσεις που έχουν περάσει από τον τόπο. Την σημερινή και την κυβέρνηση Σημίτη. Τότε η αντεργατική επίθεση ήθελε θυσίες για την ένταξή μας στην ΟΝΕ με αποτέλεσμα το σάρωμα εργατικών δικαιωμάτων και την δημιουργία των 2.000.000 κατοίκων του πληθυσμού που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας από την μια και από την άλλη σύμφωνα με το Ινστιτούτο της δικιάς τους ΓΣΕΕ να γίνουν την ίδια περίοδο 1996 – 2003 οι πλούσιοι εφτά φορές πιο πλούσιοι. Εκεί, λοιπόν, πήγαιναν τα λεφτά και πηγαίνουν και σήμερα, ώστε να πληρώσουν την κρίση αυτοί που δεν την δημιούργησαν (οι εργαζόμενοι) και να εξασφαλιστεί η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.
Τα διάτρητα πολιτικά επιχειρήματά του είναι απόρροια της επιχειρηματολογίας Πάγκαλου και του ΄΄όλοι μαζί τα φάγαμε΄΄ στην κατεύθυνση να δημιουργηθεί ένα κλίμα συνευθύνης απέναντι στην βάρβαρη πολιτική που στηρίζει. Δεν ξέρουμε τι έκανε εκείνος και δεν μας απασχολεί αλλά η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σίγουρα δεν ΄΄τα έφαγαν μαζί τους΄΄. Εμείς πληρώναμε-πληρώνουμε το τίμημα.
Μόνη διέξοδος για το λαό όχι μόνο για να βάλει τέλος στην αντιλαϊκή καταιγίδα της πολιτικής του κεφαλαίου αλλά και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να διαφεντεύει ο ίδιος τις τύχες του είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για έξοδο από την κρίση.
Μπορούμε να την κάνουμε πράξη με ένα ισχυρό λαϊκό Μέτωπο της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της μικρής και μεσαίας αγροτιάς, της νεολαίας και των γυναικών, της διανόησης και των καλλιτεχνών, που θα δρα σε αντιμονοπωλιακή και αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση αλλάζοντας τους συσχετισμούς δύναμης σε κάθε επίπεδο μέχρι την εξουσία.
