Η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που ανέτρεψε το δυσμενές τοπίο το οποίο είχε διαμορφωθεί για τους συμβασιούχους, ανοίγοντας τον δρόμο για τη δικαίωση όσων είχαν προσληφθεί πριν από το 2001, δημοσιεύθηκε χθες στην υπ. αριθμ. 7/2001 απόφαση. Η πλειοψηφία 26 αρεοπαγιτών (έναντι 20) αποφάνθηκε με αφορμή την προσφυγή καθαριστριών του ΟΠΑΠ, ότι οι συμβασιούχοι του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες μπορούν να μονιμοποιηθούν. Τίθεται ως χρονικό όριο δικαίωσης το 2001, οπότε έγινε η συνταγματική αναθεώρηση, κατά την οποία περιελήφθη η γνωστή διάταξη που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ενώ δεν φαίνεται να αφήνει ανοικτή την προοπτική μονιμοποίησης όσων έχουν συνάψει συμβάσεις μέχρι το 2004. Ενδιαφέρον έχει η κρίση του δικαστηρίου ότι ανήκει στα δικαστήρια η αρμοδιότητα να χαρακτηρίζουν μια σύμβαση εργασίας.
Kατά το ανώτατο δικαστήριο σε κάθε περίπτωση τα δικαστήρια θα κρίνουν αν υπάρχουν προϋποθέσεις και θα κηρύσσουν ως συμβάσεις αορίστου χρόνου τις συμβάσεις που το Δημόσιο χαρακτηρίζει, εσφαλμένα, ορισμένου χρόνου. Προϋπόθεση, πάντως, είναι οι συμβάσεις αυτές να είναι ενεργές ή να έχει ασκηθεί αγωγή για την ακύρωση της καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας, που έχουν καταγγελθεί, εντός της προβλεπόμενης τρίμηνης προθεσμίας.
«Αποτελεί έργο του δικαστηρίου ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός της σύμβασης εργασίας, ανεξάρτητα από τον χαρακτηρισμό που δίνουν οι δικαιοπρακτούντες, ο νόμος και ο κανονισμός που έχει ισχύ νόμου», αναφέρει η Ολομέλεια.
