Θα συζητηθεί τώρα η με αριθμό 872/16-5-2011 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, κ. Χρύσας Αράπογλου, προς τον Υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, σχετικά με την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τα νησιά του Αιγαίου.
Το λόγο έχει η κυρία Αράπογλου για δύο λεπτά, προκειμένου να παρουσιάσει την ερώτησή της.
ΧΡΥΣΑ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Βέβαια ο ακριβής τίτλος δεν είναι «η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Θεσσαλονίκης». Είναι «η ακτοπλοϊκή απομόνωση της Θεσσαλονίκης». Και αυτό, κύριε Υπουργέ
, δεν είναι σχήμα λόγου. Δεν αφορά τον παρόντα χρόνο. Απλώς, δυστυχώς, ισχύει το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» ή μάλλον το «κάθε φέτος και χειρότερα».
, δεν είναι σχήμα λόγου. Δεν αφορά τον παρόντα χρόνο. Απλώς, δυστυχώς, ισχύει το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» ή μάλλον το «κάθε φέτος και χειρότερα».
Η Θεσσαλονίκη, το δεύτερο λιμάνι της χώρας, για την οποία πάρα πολλά λέγονται απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις κι όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά, η πύλη των Βαλκανίων, φέτος έχει μία σύνδεση! Δηλαδή σε λίγο η πόλη της θάλασσας κινδυνεύει να μην βλέπει επιβατικό καράβι. Έχει μία σύνδεση για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου -εννοώ εβδομαδιαία σύνδεση- και σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα έχουμε άλλες δύο συνδέσεις για τους δύο αντίστοιχα και τέσσερις μήνες του καλοκαιριού για τις Βόρειες Σποράδες και άλλη μία για το Βόρειο Αιγαίο. Έχει καταργηθεί, δεν υπάρχει σύνδεση για Κυκλάδες. Δεν υπάρχει σύνδεση για Δωδεκάνησα. Δεν υπάρχει σύνδεση για Κρήτη.
Βέβαια, τι να θυμηθεί κανείς; Την προπερσινή σύνδεση που έκανες τριάντα δύο ώρες για να φθάσεις από τη Θεσσαλονίκη στην Κρήτη; Και βεβαίως δεν υπάρχουν ούτε τα «ιπτάμενα δελφίνια» που υπήρχαν για τη Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο, με τις οποίες η Βόρεια Ελλάδα, η Κεντρική Μακεδονία, οι περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής είχαν σύνδεση από τα προϊστορικά χρόνια, όπως μαρτυρούν και οι αρχαιολογικές έρευνες.
Η κατάσταση πια αγγίζει τα όρια του τραγικού. Είναι δεδομένες οι επιπτώσεις και στη σύνδεση με τα νησιά, στην τουριστική δηλαδή σχέση της Θεσσαλονίκης με τα νησιά, στις εμπορικές σχέσεις των νησιών με τη Θεσσαλονίκη και αντίστροφα. Οι μεταφορείς υπολογίζουν ότι το κόστος της μεταφοράς αυξάνεται ως και 35%, διότι τα φορτηγά πρέπει να πηγαίνουν στον Πειραιά για όλο το Αιγαίο ή αντίστοιχα στο Βόλο για τις Βόρειες Σποράδες. Και βέβαια υποβαθμίζεται ο ήδη υποβαθμισμένος επιβατικός λιμένας της Θεσσαλονίκης με τα δρομολόγια τα οποία τον παρόντα χρόνο, δηλαδή το 2011, φθάνουν στον εκπληκτικό αριθμό του ενός και στην καλύτερη περίπτωση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, των τριών.
Ερωτάσθε λοιπόν για το γίνεται και τι πρόκειται να γίνει, για το τι έχετε σκοπό να κάνετε και βεβαίως για το αν υπάρχουν μελέτες στο Υπουργείο όπου να έχουν σταθμιστεί οι επιπτώσεις στην οικονομία και στην ανάπτυξη απ’ όλη αυτή την κατάσταση. Γιατί η ανάπτυξη σ’ αυτή τη χώρα, κύριε Υπουργέ και κυρία Πρόεδρε, δεν είναι το να μετράμε όλοι τα spreads και να δημοσιολογούμε περί τα δημοσιονομικά. Είναι το να κτίζουμε τούβλο τούβλο την ανάπτυξη. Όταν λοιπόν ολόκληρες περιοχές του Αιγαίου και όταν η Θεσσαλονίκη, το δεύτερο λιμάνι της χώρας, είναι ακτοπλοϊκά απομονωμένο, δηλαδή οι θαλάσσιοι δρόμοι του είναι ανύπαρκτοι, τότε υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο για το πώς θα ξεχρεώσουμε στους δανειστές μας, αλλά εντέλει για το ποιο είναι το εθνικό σχέδιό μας και πώς εκτιμάμε την τοπική, την περιφερειακή και την εθνική μας ανάπτυξη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κ. Χρύσα Αράπογλου για την ερώτησή της.
Κύριε Υπουργέ, πριν σας δώσω το λόγο, επιτρέψτε μου να ενισχύσω κι εγώ το ερώτημα της συναδέλφου, Βουλευτού Θεσσαλονίκης κυρίας Αράπογλου, διότι υπάρχει ένα μείζον θέμα σε ό,τι αφορά, όπως πολύ σωστά ανέφερε, την ακτοπλοϊκή σύνδεση Βόλου- Βορείων Σποράδων- Θεσσαλονίκης, με πραγματικά πολύ μεγάλες επιπτώσεις σ’ όλους αυτούς τους τομείς, τους οποίους προανέφερε η κυρία Αράπογλου.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, κ. Διαμαντίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (Υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, κυρία Αράπογλου, όπως όλοι γνωρίζετε, οι κύριοι άξονες για τις θαλάσσιες ενδομεταφορές έχουν καθοριστεί με τις διατάξεις του ν. 2932. Με βάση, λοιπόν, αυτό το θεσμικό πλαίσιο, οι πλοιοκτήτριες εταιρείες δρομολογούν τα πλοία τους στις γραμμές επιλογής τους. Είναι δηλαδή ελεύθερες, είναι ελεύθερη η ιδιωτική πρωτοβουλία και το κράτος παρεμβαίνει μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος σε περιπτώσεις που δυνάμεις της αγοράς δεν μπορούν από μόνες τους να εξασφαλίσουν επαρκές επίπεδο εξυπηρέτησης. Διαχρονικά, λοιπόν, προτεραιότητα του Υπουργείου είναι ο σχεδιασμός των γραμμών και η παρακολούθηση κι εξυπηρέτηση αυτών των γραμμών, όπως διαμορφώνονται από τα δρομολόγια που προκηρύσσει το Υπουργείο και από την ελεύθερη επιλογή των εταιρειών.
Για το σχεδιασμό αυτό η αξιολόγηση των δρομολογίων γίνεται με βάση τις θέσεις και τις απόψεις των εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως αυτές εγγράφονται στο ΣΑΣ, στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, σύμφωνα με τους όρους του Ενδεικτικού Γενικού Ακτοπλοϊκού Δικτύου και με βάση φυσικά το κόστος. Όσα χρήματα έχουμε, βάσει αυτών των χρημάτων κάνουμε το σχεδιασμό μας.
Η Θεσσαλονίκη αυτή τη στιγμή συνδέεται με τα νησιά Σάμο, Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο και επιστροφή με το επιβατικό οχηματαγωγό «Ταξιάρχης» με ένα επιδοτούμενο από τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου δρομολόγιο την εβδομάδα, κάθε Σάββατο.
Παράλληλα, κατά την τρέχουσα δρομολογιακή περίοδο η Θεσσαλονίκη για το χρονικό διάστημα από 8-7-2011 έως 4-9-2011, δηλαδή κατά την καλοκαιρινή περίοδο, πρόκειται να συνδεθεί ακτοπλοϊκώς και με το οχηματαγωγό ταχύπλοο «Αλκυόνη» που θα εκτελεί ένα ελεύθερο δρομολόγιο την εβδομάδα, κάθε Σάββατο, από το λιμένα Βόλου για Σκιάθο, Σκόπελο, Θεσσαλονίκη. Επίσης, ζήτησαν για το ίδιο πλοίο κι ένα δεύτερο δρομολόγιο κάθε Τρίτη.
Για τη γραμμή Θεσσαλονίκη - Σποράδες- Κυκλάδες- Ηράκλειο και επιστροφή, με μίσθωμα 46.000 ευρώ ανά δρομολόγιο, από το 2009 μέχρι σήμερα που προκηρύχθηκε δεν υπήρχε κανένα επιχειρηματικό ενδιαφέρον κι όπως εσείς είπατε, κάνει τριάντα δύο ώρες. Γιατί κάποιος από τη Θεσσαλονίκη να κάνει τριάντα δύο ώρες για να πάει στην Κρήτη; Λόγω όμως των αιτημάτων και των δικών σας αλλά κι όλων των παραγόντων της Θεσσαλονίκης, εμείς επαναπροκηρύξαμε αυτή τη γραμμή. Και πάλι όμως δεν υπήρξε επιχειρηματικό ενδιαφέρον. Εμείς δεν έχουμε πλοία και το ξέρετε πολύ καλά. Το Υπουργείο κάνει ένα σχεδιασμό βάσει των χρημάτων που έχει, κυρία Πρόεδρε. Δεν έχει δικά του πλοία για να τα βάζει εδώ κι εκεί.
Ακολούθως βεβαίως της απροθυμίας, το ΣΑΣ στην πρόσφατη συνεδρίασή του πήρε την απόφαση να μην επαναπροκηρυχθεί το δρομολόγιο αυτό.
Επιπρόσθετα, όμως, προκηρύχθηκε στο ΣΑΣ η δρομολογιακή γραμμή Θεσσαλονίκη-Λήμνος- Μυτιλήνη και επιστροφή, που λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα, με την εκτέλεση ενός δρομολογίου με μίσθωμα 41.400 ευρώ το δρομολόγιο, και με την υποχρέωση επέκτασης του δρομολογίου αυτού και στον Πειραιά.
(SS)
(01ΜΒ)
Θέλω να διευκρινίσω ότι από ό,τι με πληροφορούν οι Υπηρεσίες δεν υπήρχαν ιπτάμενα δελφίνια από τη Θεσσαλονίκη προς τις Σποράδες. Υπήρχαν μόνο από το Βόλο για τον Άγιο Κωνσταντίνο και τις Σποράδες. Αν είναι κάτι πολύ παλιό, εγώ αυτό ξέρω. Οι Υπηρεσίες λένε για τα ιπτάμενα δελφίνια ότι δεν υπήρξαν.
Τέλος, συνοψίζοντας, να πω ότι είναι κατανοητό για το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, σε ένα δυναμικά μεταβαλλόμενο δίκτυο συγκοινωνιών ότι καταβάλλει πάντοτε κάθε δυνατή προσπάθεια, για να μπορέσει να βρει λύσεις. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη, πρέπει να σας πω ότι είναι προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα νησιά μας -κυρίως τα νησιά μας θα έλεγα- τα οποία δεν έχουν και τη δυνατότητα της οδικής πρόσβασης. Μέσα, λοιπόν, σε αυτή τη λογική και μέσα στη θέληση της Κυβέρνησης να βοηθήσουμε, προσπαθούμε να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις, πάντα όμως, βάσει αυτών των δυνατοτήτων που έχουμε και σε πλοία και των οικονομικών δυνατοτήτων που πολύ σωστά, όπως είπατε σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που περνάει η πατρίδα μας, είναι περιορισμένες.
Βεβαίως, συμφωνώ μαζί σας ότι οι δρομολογιακές γραμμές από τη Θεσσαλονίκη προς τα νησιά θα τονώσουν και την οικονομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης, που είναι για εμάς ένα σημαντικό, κομβικό σημείο για τη χώρα μας, αλλά και φυσικά και των νησιών.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Δίνω το λόγο στην ερωτώσα Βουλευτή, κυρία Χρύσα Αράπογλου, θυμίζοντας μόνο, κύριε Υπουργέ -αν μου επιτρέπετε κυρία Βουλευτά- ότι ο σχεδιασμός ήταν και για το Βόλο και για τη Θεσσαλονίκη επειδή είναι τα λιμάνια–πύλες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της ευρωμεσογειακής συνεργασίας. Σε αυτό το στόχο και σε αυτό το όραμα δημιουργούσαμε και την εσωτερική δυνατότητα και το εσωτερικό πλαίσιο για τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Και γι’ αυτό στηρίζω αυτήν την ερώτηση της συναδέλφου Βουλευτή, η οποία είναι πάνω σε τεκμηριωμένες εισηγήσεις της και προτάσεις της και σε όσμωση με τα πραγματικά θέματα της ακτοπλοΐας.
Ορίστε, κυρία Αράπογλου, έχετε το λόγο.
ΧΡΥΣΑ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, θέλω να τονίσω -και το λέω εκ βαθέων- ότι η ερώτησή μου δεν αφορά μόνο τη Θεσσαλονίκη, επειδή εκλέγομαι στη Θεσσαλονίκη κι επειδή είναι παράλογο η Θεσσαλονίκη ως δεύτερο λιμάνι να έχει ένα δρομολόγιο, αλλά μιλώ για την άλλη Ελλάδα, αυτήν την οποία θεωρεί το κέντρο των Αθηνών ως την άγονη Ελλάδα.
Άγονη Ελλάδα δεν υπάρχει, υπάρχουν άγονες πολιτικές. Και αυτό μας αφορά όλους μας σε αυτήν την Αίθουσα και διαχρονικά. Για σκεφθείτε, λοιπόν, την Καλαμάτα, να μην μπορούσε να επικοινωνήσει με κανέναν τρόπο με τη Λάρισα. Για σκεφθείτε τη Λαμία, να μην μπορούσε να επικοινωνήσει με την Κατερίνη. Υπάρχει, λοιπόν, η μισή Ελλάδα και μάλιστα η Ελλάδα πάνω στην οποία θα έπρεπε να στηρίξουμε τη διαφορετικότητα της ανάπτυξής μας, που δεν μπορεί να επικοινωνήσει με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Θέλω να σας εξηγήσω, να σας επισημάνω, να σας υπενθυμίσω ότι αν πάρει κανείς ένα μέσο ταχύπλοο από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, θα βρεθεί σε δύο ώρες στην Αλόννησο. Εάν θελήσει ένας Θεσσαλονικιός να πάει στις Σποράδες, οι οποίες Σποράδες είναι τα νησιά της Θεσσαλονίκης, αντίστοιχα είναι αυτά τα δρομολόγιο και οι αποστάσεις στην Ικαρία για παράδειγμα, όχι μόνο στις Σποράδες- θα πρέπει να κάνει επτά–οκτώ ώρες, κυρία Πρόεδρε, εάν πετύχει το καράβι και όλα αυτά. Είναι δυνατόν να μιλάμε έτσι εν έτει 2011, με ό,τι σημαίνει αυτό στο κόστος, στις ώρες, σε ταλαιπωρία και πάει λέγοντας;
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι σε αυτή τη χώρα κάθε χρόνο να ανακαλύπτουμε εάν έχουν επιδοτηθεί γραμμές ή αν υπάρχει επιχειρηματικό ή όχι ενδιαφέρον, διότι εν τέλει αυτό δεν αφορά τους πολίτες ή αν θέλετε τους συμπολίτες μας νησιώτες -γιατί γι’ αυτούς το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο- οι οποίοι πληρώνουν στο ελληνικό δημόσιο ό,τι πληρώνουμε εμείς στη χερσαία Ελλάδα. Αφορά στην άποψή μας, στη σχέση μας με αυτή τη χώρα, με τη γεωγραφία της, με τη δυναμική της, με την ιστορία της, με τις δυνατότητές της, με τα προσφιλή σε όλους μας συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Και εν τέλει, δεν είναι δυνατόν σε αυτή τη χώρα, την πολυνησία και τη θάλασσα και ιδίως τη θάλασσα του Αιγαίου, αντί να τη θεωρούμε ευλογία να τη θεωρούμε κατάρα, να θεωρούμε ότι είναι ένα άγονο πράγμα για το οποίο δεν υπάρχει ενδιαφέρον και δυστυχώς, δεν μπορούμε να ασκήσουμε καμία πολιτική.
Δεν αφορά, κύριε Υπουργέ, η παρέμβασή μου εσάς. Θέλω να σας πω ότι από τότε που εξελέγην για πρώτη φορά Βουλευτής κάθε χρόνο καταθέτω την ίδια ερώτηση. Λυπάμαι που κάθε χρόνο βρισκόμαστε ένα βήμα χειρότερα από ό,τι ήμασταν τον προηγούμενο χρόνο. Ναι, υπήρχαν δελφίνια, αν θυμάμαι καλά πρόπερσι. Πηγαίνω πάρα πολύ συχνά στις Σποράδες και σας λέω ότι υπήρχαν καθημερινά δελφίνια. Κάθε χρόνο είναι και χειρότερα τα πράγματα. Και βεβαίως, η μεγάλη χάρη έγινε. Τα δελφίνια αυτά ήταν για τους δύο μήνες του καλοκαιριού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Υπάρχει, λοιπόν, ένα ευρύτερο πρόβλημα. Δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, αφορά ολόκληρη την Κυβέρνηση, αφορά όλους εμάς. Διότι σε αυτή τη χώρα δεν μπορεί να υπάρχει άγονη Ελλάδα.
Είναι εδώ δίπλα μου και ο κ. Ζωΐδης, ο οποίος παλεύει χρόνια την υπόθεση του μεταφορικού ισοδύναμου. Υπάρχει και ένα ευρωπαϊκό κεκτημένο, το οποίο κάποτε η Ελλάδα πρέπει να το ενσωματώσει στις πολιτικές της.
Δεν μπορεί οι νησιώτες να μην έχουν δρόμους. Οι δρόμοι για τα νησιά είναι οι θάλασσες, είναι οι θαλάσσιοι δρόμοι. Είναι υποχρέωσή μας να υπάρχουν καράβια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κ. Αράπογλου.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (Υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας): Κυρία Πρόεδρε, θέλω να τονίσω ότι συμφωνώ απόλυτα με την κυρία Αράπογλου ότι δεν υπάρχει άγονη Ελλάδα. Σαφώς και δεν υπάρχει άγονη Ελλάδα. Οι γραμμές έχουν καθιερωθεί να λέγονται ότι είναι άγονες γραμμές, επειδή πηγαίνουν σε κάποια νησιά τα οποία δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν καθημερινή σύνδεση με το κέντρο, με τον Πειραιά και βεβαίως και με τη Θεσσαλονίκη.
Πρέπει να σας πω ότι το Υπουργείο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να μπορέσει να δώσει μία αναπτυξιακή πορεία στη Θεσσαλονίκη. Και είναι κάτι το οποίο μας απασχολεί ιδιαίτερα κι έχει πάρει μία σειρά μέτρων, τα οποία θα βοηθήσουν την οικονομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης.
Θέλω να σας τονίσω, λοιπόν, ότι ο ΟΛΘ με εντολή του Υπουργείου έχει προχωρήσει στην υπογραφή ανοικτού μνημονίου συνεργασίας με το Δήμο Θεσσαλονίκης, το Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο και τον Εμπορικό Σύλλογο, για έναν κοινό σχεδιασμό δράσεων. Έχουμε εντάξει τον ΟΛΘ σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς για την κρουαζιέρα, που είναι ένα κομβικό για εμάς σημαντικό σημείο για την ανάπτυξη της χώρας μας γενικότερα, αλλά και για τη Θεσσαλονίκη, πράγμα το οποίο μας το ζητάνε όλοι οι παράγοντες, όχι μόνο ο ΟΛΘ σαν λιμάνι για να αναπτυχθεί, αλλά και ο Δήμαρχος, τα Επιμελητήρια, ο Περιφερειάρχης κ.ο.κ..
Έχουμε πάρει μέτρα με τα οποία προχωρούμε σε μία επιθετική, ανταγωνιστική, τιμολογιακή πολιτική. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ήδη σήμερα κατατίθεται η τροπολογία για τη μείωση της τιμής των εισιτηρίων με την κατάργηση των κρατήσεων υπέρ τρίτων. Είναι μία σημαντική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, που θα μειώσει περίπου 12%, 13%, ίσως και 14% τις τιμές των εισιτηρίων και θα δώσει μία άλλη ώθηση και στον τουρισμό, αλλά και στην οικονομία στα νησιά, στην οικονομική ανάπτυξη των νησιών. Θα δώσει τη δυνατότητα στους νησιώτες να έχουν καλύτερη και θα έλεγα περισσότερη πρόσβαση με το κέντρο και με τη Θεσσαλονίκη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Εμείς προσπαθούμε. Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν. Θέλω, όμως, και πάλι να τονίσω ότι το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας δεν έχει δικά του πλοία. Η οικονομία της χώρας μας είναι συγκεκριμένη. Τα χρήματα που μπορούμε να διαθέσουμε για τις άγονες γραμμές είναι συγκεκριμένα. Δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε τίποτα περισσότερο από αυτά που διαθέτουμε. Είναι εύκολο να βγαίνεις και να σχεδιάζεις. Όταν θα έρθει η ώρα, όμως, να πληρώσει κανείς δεν θα έχει χρήματα να πληρώσει.
Τέλος, για αυτό που αναφέρατε, για το μεταφορικό ισοδύναμο, που πράγματι είναι ένα σοβαρό επιχείρημα και μία σοβαρή πρόταση για να δοθεί λύση, πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχει μεγάλο κόστος. Για να γίνει το μεταφορικό ισοδύναμο χρειάζονται πολλά χρήματα. Και αν δεν έρθει η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει αυτή την απόφαση, αυτό το μεταφορικό ισοδύναμο, φοβάμαι ότι η σημερινή οικονομική δυνατότητα της χώρας μας δεν θα μπορέσει να το επιτρέψει αυτό.
Πάντως κλείνοντας, πρέπει να σας πω ότι εμείς προσπαθούμε, πιέζουμε και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να υλοποιήσουμε αυτό το μεταφορικό ισοδύναμο, που πράγματι θα είναι ένα πάρα πολύ καλό εργαλείο για την καλύτερη σύνδεση όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά και των νησιών μας με τον Πειραιά και βεβαίως με τη Θεσσαλονίκη, που γνωρίζω πολύ καλά το ενδιαφέρον που έχετε για την πόλη σας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον Υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, τον κ. Διαμαντίδη.
