Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
Αποτελεί αναντίρητα τον πιο αποτελεσματικό υπουργό της αντιπαραγωγικής κυβέρνησης Παπανδρέου. Εκ του έργου του, λοιπόν, διαφοροποιείται από τη συνολική εικόνα της ακυβερνησίας που παρατηρείται έντονα το τελευταίο διάστημα.
Σήμερα, περνά σ' ένα δεύτερο επίπεδο διαχωρισμού του, που ενδεχόμενα θα αποτελέσει έναν ακόμη λόγο πολιτικής διάσωσής του στο αβέβαιο μέλλον των εν ενεργεία Εκπροσώπων σου. "Δεν έχω θέση σε νεφελώδεις και αντιφατικές πολιτικές" δήλωσε στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, υποδηλώνοντας ότι...
πράγματι η κυβερνητική πολιτική χωλαίνει σε σημείο επικίνδυνο για τη χώρα. Παράλληλα, υποστήριξε ότι "δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος" -φράση που καταδεικνύει έλλογα την απώλεια σημαντικών ημερών ζητούμενου έργου- και ζήτησε να ψηφιστεί από 180 βουλευτές το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Αυτό του το αίτημα, πιθανώς θα υιοθετηθεί από το σύνολο των υπουργών και αναγκαστικά θα αποτελέσει πρωθυπουργική επιλογή. Είναι πολλοί αυτοί πια που πιστεύουν ότι η Κυβέρνηση που μετέχουν δεν έχει την απαραίτητη νομιμοποίηση που απαιτούν τα επόμενα σκληρά μέτρα και το θέτουν συχνά ως άλλοθι για την αναβολή των υπουργικών τους αποφάσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Ασυζητητί, δεν μπορούν μεταξύ άλλων να διαχειριστούν το φόβο του πολιτικού κόστους και το επιχείρημα της έλλειψης νομιμοποιητικής βάσης είναι σανίδα απραγίας. Άσχετα, αν υπάρχει μια ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Άσχετα, αν η πλειοψηφία του κόσμου -σύμφωνα με της δημο(σ)κοπήσεις- στηρίζει βασικές επιλογές που έχει ανάγκη η χώρα (π.χ. ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ και άρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων).
Έτσι, σήμερα ο υπουργός Υγείας νίβει τας χείρας του και προτάσσει την βουλευτική ετυμηγορία που κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει δευτερευόντως στην άμεση λαϊκή ετυμηγορία, καθώς δύσκολα το Πρόγραμμα Σταθερότητας θα λάβει τους χρειαζούμενους 180 ψήφους. Αδιαμφισβήτητα έξυπνη η πρόταση Λοβέρδου, η οποία εκτός από το να θέσει ένα νέο θέμα (πιο εύκολα διαχειρίσιμο από τη Κυβέρνηση) στην ατζέντα της επικαιρότητας, θέτει εαυτόν στη πρώτη θέση της παπανδρεϊκής διαδοχής...
Αποτελεί αναντίρητα τον πιο αποτελεσματικό υπουργό της αντιπαραγωγικής κυβέρνησης Παπανδρέου. Εκ του έργου του, λοιπόν, διαφοροποιείται από τη συνολική εικόνα της ακυβερνησίας που παρατηρείται έντονα το τελευταίο διάστημα. Σήμερα, περνά σ' ένα δεύτερο επίπεδο διαχωρισμού του, που ενδεχόμενα θα αποτελέσει έναν ακόμη λόγο πολιτικής διάσωσής του στο αβέβαιο μέλλον των εν ενεργεία Εκπροσώπων σου. "Δεν έχω θέση σε νεφελώδεις και αντιφατικές πολιτικές" δήλωσε στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, υποδηλώνοντας ότι...
πράγματι η κυβερνητική πολιτική χωλαίνει σε σημείο επικίνδυνο για τη χώρα. Παράλληλα, υποστήριξε ότι "δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος" -φράση που καταδεικνύει έλλογα την απώλεια σημαντικών ημερών ζητούμενου έργου- και ζήτησε να ψηφιστεί από 180 βουλευτές το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Αυτό του το αίτημα, πιθανώς θα υιοθετηθεί από το σύνολο των υπουργών και αναγκαστικά θα αποτελέσει πρωθυπουργική επιλογή. Είναι πολλοί αυτοί πια που πιστεύουν ότι η Κυβέρνηση που μετέχουν δεν έχει την απαραίτητη νομιμοποίηση που απαιτούν τα επόμενα σκληρά μέτρα και το θέτουν συχνά ως άλλοθι για την αναβολή των υπουργικών τους αποφάσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Ασυζητητί, δεν μπορούν μεταξύ άλλων να διαχειριστούν το φόβο του πολιτικού κόστους και το επιχείρημα της έλλειψης νομιμοποιητικής βάσης είναι σανίδα απραγίας. Άσχετα, αν υπάρχει μια ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Άσχετα, αν η πλειοψηφία του κόσμου -σύμφωνα με της δημο(σ)κοπήσεις- στηρίζει βασικές επιλογές που έχει ανάγκη η χώρα (π.χ. ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ και άρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων).
Έτσι, σήμερα ο υπουργός Υγείας νίβει τας χείρας του και προτάσσει την βουλευτική ετυμηγορία που κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει δευτερευόντως στην άμεση λαϊκή ετυμηγορία, καθώς δύσκολα το Πρόγραμμα Σταθερότητας θα λάβει τους χρειαζούμενους 180 ψήφους. Αδιαμφισβήτητα έξυπνη η πρόταση Λοβέρδου, η οποία εκτός από το να θέσει ένα νέο θέμα (πιο εύκολα διαχειρίσιμο από τη Κυβέρνηση) στην ατζέντα της επικαιρότητας, θέτει εαυτόν στη πρώτη θέση της παπανδρεϊκής διαδοχής...
