Άφησαν τις πόρτες ανοικτές. Διάπλατα... Συνειδητά. Στο... όραμα της καραμέλας της πολυπολιτισμικότητας. Κολλημένοι στη δεκαετία του ’60. Στην εποχή της Σουηδίας του Πάλμε. Μην πάει και μας παρεξηγήσουν οι ξένοι. Οι... ανθρωπιστές Ευρωπαίοι που λαοί και λαοί της Ασίας και της Αφρικής, αλλά και της Αμερικής των Ινδιάνων, έχουν... γευθεί το πώς έσφαζαν και σκότωναν και καταπατούσαν στις χώρες τους τα πάντα ως άποικοι...
Όποιος ήθελε έμπαινε στην Ελλάδα. Από δεξιά και αριστερά, από βορρά και νότο...
Χώρα ελεύθερης διάβασης... Κανένας έλεγχος. Ούτε καν καταγραφή. Απίστευτο θα πείτε; Ναι. Δεν το χωράει ο νους. Τους έβγαζαν από τη θάλασσα, τους πήγαιναν σε κέντρα....
υποδοχής και οι αστυνομικές αρχές, οι κρατικές υπηρεσίες δεν τους ζητούσαν όνομα, επώνυμο, χώρα προέλευσης. Ή το απλούστερο, που δεν θα μπορούσε να αμφισβητηθεί. Να τους πάρουν φωτογραφία και δακτυλικά αποτυπώματα. Και είχες έτσι τα στοιχεία, για την περίπτωση που κάποιοι μετανάστες παρανομούσαν, να βρεις ποιοι ήταν. Ούτε καν τον αριθμό των εισερχόμενων δεν ξέρει το ελληνικό κράτος. (Κράτος; θα διερωτηθείτε. Ποιο κράτος; Λειτουργεί έτσι ένα κράτος με 180 χρόνια ζωής;).
Διαχρονικές οι ευθύνες και των δύο κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που κυβέρνησαν από το 1990 και δώθε. Τότε που άρχισε –με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, του υπαρκτού (που βέβαια δεν υπήρξε ποτέ) σοσιαλισμού...– η εισβολή. Και οδήγησε στην άλωση της χώρας μας... Εθνικά, πολιτιστικά, κοινωνικά. Και σε διάλυση κάθε ίχνους δημόσιας ασφάλειας και τάξης. Τον θεατή έκανε η Αστυνομία. Αυτές ήταν οι εντολές των κυβερνώντων. Προς Θεού, μη μας πουν ρατσιστές, μη μας κατηγορήσουν για ξενοφοβία... Ότι δεν έχουμε ανθρωπιά... Διωγμένοι, κυνηγημένοι από τα δικτατορικά καθεστώτα των χωρών τους έλεγαν ότι είναι, μόνο που ελάχιστοι ήταν πραγματικά πολιτικοί πρόσφυγες. Οι περισσότεροι έφευγαν από την κόλαση για τον παράδεισο. Τους βαφτίσαμε οικονομικούς μετανάστες. Καμία αντίρρηση, να βοηθήσουμε. Αλλά μέχρι εκεί που αντέχει η χώρα. Και μπορεί να θρέψει. Και δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα ανεργίας στους Έλληνες... Και αυτό θα έπρεπε να είναι ευθύνη των συνδικάτων. Να ενημερώνουν τις αρχές πόσους εργαζόμενους θέλουν και τι ειδικότητες. Και βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν επίσημα χαρτιά. Θα ξέρεις από πού κρατάει η σκούφια τους, ποιος είναι ο καθένας. Τίποτα απ’ αυτά τα απλά, τα αυτονόητα, δεν έγινε.
Και άφησαν τα δουλεμπορικά κυκλώματα να δρουν ανεξέλεγκτα. Μέχρι... υποκαταστήματα έχουν. Τέτοια οργάνωση μέχρι που μπορούν να φέρουν όποιον ξένο θέλει να έρθει. Κι ακόμη από εδώ ένας π.χ. Πακιστανός να στείλει χρήματα ακόμα και στο τελευταίο χωριό του Πακιστάν μέσα σε 2-3 μέρες! Και ενώ τα ξέρουμε όλοι, οι μόνοι που δεν τα ξέρουν είναι οι Αρχές! Οι υπηρεσίες Ασφαλείας, η ΕΥΠ, η Αστυνομία!
Το αποτέλεσμα το ζούμε ΟΛΟΙ σήμερα. Όπου κι αν μένεις... Άγιος Παντελεήμονας και Κυψέλη υπάρχουν σε κάθε πόλη. Σε κάθε νομό... «Απαγορευμένη πόλη» η Αθήνα, η Πάτρα, η Ηγουμενίτσα, ο Έβρος... Τα καταφέραμε μια χαρά... Φοβάσαι να κυκλοφορήσεις στον δρόμο. Ακόμα και τη μέρα. Ο άτυχος Μανώλης Καντάρης το έζησε. Πριν αφήσει την τελευταία πνοή του. Τον σφάξανε, λίγο πιο κάτω από το Πολυτεχνείο, δύο βήματα από την Ομόνοια, έξω από το σπίτι του. Για να του πάρουν την κάμερα που κρατούσε, όπου θα αποτύπωνε τη στιγμή της μεγάλης χαράς, τη γέννηση της κόρης του, που σε λίγο θα ερχόταν στη ζωή... Δεν πρόλαβε να δει τον πατέρα της... Κι όπως είπε ο Αντώνης Σαμαράς, δεν θα γιορτάσει ποτέ τα γενέθλιά της... Φράση που συγκλόνισε... Θα ξέρει όμως ότι με τη ζωή του πρόσφερε ο πατέρας της... Γιατί βγήκε από τον λήθαργο ΟΛΗ η πολιτική ηγεσία του τόπου. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πλέον γνωρίζει την αιματοβαμμένη πλευρά του Αγίου Παντελεήμονα που εκείνη η συναυλία-παρωδία το αίμα δεν το απέτρεψε...
Νόμιζαν, ζώντας μακριά από την πραγματικότητα, πως όλα αυτά περί ανομίας των μεταναστών και της αφόρητης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί σε κάθε περιοχή και περισσότερο στο κέντρο της Αθήνας, ήταν δημιούργημα... ακροδεξιών και... ρατσιστών... Κι ότι από πίσω βρισκόταν η... Χρυσή Αυγή. Λασπολογώντας τους κατοίκους. Μια βόλτα αν κάνατε στις μαρτυρικές περιοχές, κύριε Παπούλια και κύριε Παπανδρέου, ή αν πήγαιναν όλοι οι αρχηγοί να μείνουνε μία εβδομάδα εκεί, χωρίς βέβαια φρουρά, όχι απλώς θα γνωρίζατε τι περνάνε οι τραγικοί κάτοικοι, αλλά σίγουρα δεν θα αντέχατε να μείνετε παραπάνω από λίγες ώρες...
Δεν έγιναν ξαφνικά ρατσιστές οι Έλληνες. Ποτέ δεν ήταν. Δεν υπάρχει περιοχή της Ελλάδας που να μην έχει συνταιριάξει με μη γηγενείς. Όμως όταν η ζωή των πολιτών διαταράσσεται, ανατρέπεται. Φοβούνται όχι μόνο να βγουν από το σπίτι τους, αλλά και μέσα όταν πέσει η νύχτα. Και οι αρμόδιες για την τάξη και ασφάλεια υπηρεσίες δεν είναι κοντά τους όχι μόνο για να τους προστατεύουν αλλά και για να διασφαλίζουν την κοινωνική ειρήνη και τη χωρίς φόβο κυκλοφορία, τότε το κράτος και η κυβέρνηση και οι άλλες εξουσίες που το εκφράζουν είναι αυτοί που ΕΚΤΡΕΦΟΥΝ τον ρατσισμό και φαινόμενα Χρυσής Αυγής... Και γίνονται συνένοχοι για το αίμα του Μανώλη Καντάρη που χύθηκε στο πεζοδρόμιο έξω από την πόρτα του σπιτιού του...
Έτσι ξαφνικά, κύριοι πολιτικοί, ξεφύτρωσαν στη Σουηδία, κόμμα της Ακροδεξιάς, στη Φινλανδία οι «Αληθινοί Φινλανδοί» και στη Γαλλία τυχαία πετάει η κόρη του Λεπέν προς την εξουσία και δεν θα είναι απίθανο να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας; Υπάρχουν κι εκεί Άγιοι Παντελεήμονες...
Έχει περάσει η δωδεκάτη, κύριε Παπανδρέου. Είναι ΚΑΙ πέντε. Πάρτε τώρα αμέσως μέτρα. Νομιμότητα ΠΑΝΤΟΥ. Οι νόμοι να ισχύουν για ΟΛΟΥΣ. Έλληνες και όποιους άλλους ζουν εδώ. Αλλιώς, αν συνεχιστεί η ακραία κατάσταση που οδήγησε στη σφαγή του πατέρα του μωρού, που δεν τον άφησαν να το χαϊδέψει, και του μετανάστη που σκότωσαν, τότε θα είστε εξ ολοκλήρου υπεύθυνος για ό,τι συμβεί, έτσι και αναγκαστεί ο πολίτης να πάρει τον νόμο στα χέρια του για να προστατεύσει τη ζωή του, τη ζωή των παιδιών του. Για να κάνουν γενέθλια μαζί...
Διαχρονικές οι ευθύνες και των δύο κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που κυβέρνησαν από το 1990 και δώθε. Τότε που άρχισε –με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, του υπαρκτού (που βέβαια δεν υπήρξε ποτέ) σοσιαλισμού...– η εισβολή. Και οδήγησε στην άλωση της χώρας μας... Εθνικά, πολιτιστικά, κοινωνικά. Και σε διάλυση κάθε ίχνους δημόσιας ασφάλειας και τάξης. Τον θεατή έκανε η Αστυνομία. Αυτές ήταν οι εντολές των κυβερνώντων. Προς Θεού, μη μας πουν ρατσιστές, μη μας κατηγορήσουν για ξενοφοβία... Ότι δεν έχουμε ανθρωπιά... Διωγμένοι, κυνηγημένοι από τα δικτατορικά καθεστώτα των χωρών τους έλεγαν ότι είναι, μόνο που ελάχιστοι ήταν πραγματικά πολιτικοί πρόσφυγες. Οι περισσότεροι έφευγαν από την κόλαση για τον παράδεισο. Τους βαφτίσαμε οικονομικούς μετανάστες. Καμία αντίρρηση, να βοηθήσουμε. Αλλά μέχρι εκεί που αντέχει η χώρα. Και μπορεί να θρέψει. Και δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα ανεργίας στους Έλληνες... Και αυτό θα έπρεπε να είναι ευθύνη των συνδικάτων. Να ενημερώνουν τις αρχές πόσους εργαζόμενους θέλουν και τι ειδικότητες. Και βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν επίσημα χαρτιά. Θα ξέρεις από πού κρατάει η σκούφια τους, ποιος είναι ο καθένας. Τίποτα απ’ αυτά τα απλά, τα αυτονόητα, δεν έγινε.
Και άφησαν τα δουλεμπορικά κυκλώματα να δρουν ανεξέλεγκτα. Μέχρι... υποκαταστήματα έχουν. Τέτοια οργάνωση μέχρι που μπορούν να φέρουν όποιον ξένο θέλει να έρθει. Κι ακόμη από εδώ ένας π.χ. Πακιστανός να στείλει χρήματα ακόμα και στο τελευταίο χωριό του Πακιστάν μέσα σε 2-3 μέρες! Και ενώ τα ξέρουμε όλοι, οι μόνοι που δεν τα ξέρουν είναι οι Αρχές! Οι υπηρεσίες Ασφαλείας, η ΕΥΠ, η Αστυνομία!
Το αποτέλεσμα το ζούμε ΟΛΟΙ σήμερα. Όπου κι αν μένεις... Άγιος Παντελεήμονας και Κυψέλη υπάρχουν σε κάθε πόλη. Σε κάθε νομό... «Απαγορευμένη πόλη» η Αθήνα, η Πάτρα, η Ηγουμενίτσα, ο Έβρος... Τα καταφέραμε μια χαρά... Φοβάσαι να κυκλοφορήσεις στον δρόμο. Ακόμα και τη μέρα. Ο άτυχος Μανώλης Καντάρης το έζησε. Πριν αφήσει την τελευταία πνοή του. Τον σφάξανε, λίγο πιο κάτω από το Πολυτεχνείο, δύο βήματα από την Ομόνοια, έξω από το σπίτι του. Για να του πάρουν την κάμερα που κρατούσε, όπου θα αποτύπωνε τη στιγμή της μεγάλης χαράς, τη γέννηση της κόρης του, που σε λίγο θα ερχόταν στη ζωή... Δεν πρόλαβε να δει τον πατέρα της... Κι όπως είπε ο Αντώνης Σαμαράς, δεν θα γιορτάσει ποτέ τα γενέθλιά της... Φράση που συγκλόνισε... Θα ξέρει όμως ότι με τη ζωή του πρόσφερε ο πατέρας της... Γιατί βγήκε από τον λήθαργο ΟΛΗ η πολιτική ηγεσία του τόπου. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πλέον γνωρίζει την αιματοβαμμένη πλευρά του Αγίου Παντελεήμονα που εκείνη η συναυλία-παρωδία το αίμα δεν το απέτρεψε...
Νόμιζαν, ζώντας μακριά από την πραγματικότητα, πως όλα αυτά περί ανομίας των μεταναστών και της αφόρητης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί σε κάθε περιοχή και περισσότερο στο κέντρο της Αθήνας, ήταν δημιούργημα... ακροδεξιών και... ρατσιστών... Κι ότι από πίσω βρισκόταν η... Χρυσή Αυγή. Λασπολογώντας τους κατοίκους. Μια βόλτα αν κάνατε στις μαρτυρικές περιοχές, κύριε Παπούλια και κύριε Παπανδρέου, ή αν πήγαιναν όλοι οι αρχηγοί να μείνουνε μία εβδομάδα εκεί, χωρίς βέβαια φρουρά, όχι απλώς θα γνωρίζατε τι περνάνε οι τραγικοί κάτοικοι, αλλά σίγουρα δεν θα αντέχατε να μείνετε παραπάνω από λίγες ώρες...
Δεν έγιναν ξαφνικά ρατσιστές οι Έλληνες. Ποτέ δεν ήταν. Δεν υπάρχει περιοχή της Ελλάδας που να μην έχει συνταιριάξει με μη γηγενείς. Όμως όταν η ζωή των πολιτών διαταράσσεται, ανατρέπεται. Φοβούνται όχι μόνο να βγουν από το σπίτι τους, αλλά και μέσα όταν πέσει η νύχτα. Και οι αρμόδιες για την τάξη και ασφάλεια υπηρεσίες δεν είναι κοντά τους όχι μόνο για να τους προστατεύουν αλλά και για να διασφαλίζουν την κοινωνική ειρήνη και τη χωρίς φόβο κυκλοφορία, τότε το κράτος και η κυβέρνηση και οι άλλες εξουσίες που το εκφράζουν είναι αυτοί που ΕΚΤΡΕΦΟΥΝ τον ρατσισμό και φαινόμενα Χρυσής Αυγής... Και γίνονται συνένοχοι για το αίμα του Μανώλη Καντάρη που χύθηκε στο πεζοδρόμιο έξω από την πόρτα του σπιτιού του...
Έτσι ξαφνικά, κύριοι πολιτικοί, ξεφύτρωσαν στη Σουηδία, κόμμα της Ακροδεξιάς, στη Φινλανδία οι «Αληθινοί Φινλανδοί» και στη Γαλλία τυχαία πετάει η κόρη του Λεπέν προς την εξουσία και δεν θα είναι απίθανο να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας; Υπάρχουν κι εκεί Άγιοι Παντελεήμονες...
Έχει περάσει η δωδεκάτη, κύριε Παπανδρέου. Είναι ΚΑΙ πέντε. Πάρτε τώρα αμέσως μέτρα. Νομιμότητα ΠΑΝΤΟΥ. Οι νόμοι να ισχύουν για ΟΛΟΥΣ. Έλληνες και όποιους άλλους ζουν εδώ. Αλλιώς, αν συνεχιστεί η ακραία κατάσταση που οδήγησε στη σφαγή του πατέρα του μωρού, που δεν τον άφησαν να το χαϊδέψει, και του μετανάστη που σκότωσαν, τότε θα είστε εξ ολοκλήρου υπεύθυνος για ό,τι συμβεί, έτσι και αναγκαστεί ο πολίτης να πάρει τον νόμο στα χέρια του για να προστατεύσει τη ζωή του, τη ζωή των παιδιών του. Για να κάνουν γενέθλια μαζί...
