Του Γιωργου Λιαλιου
Το σχέδιο νόμου για τη βιοποικιλότητα που κατατέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή έχει μια ασυνήθιστη πρωτιά: έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους επιστημονικούς φορείς που γνωρίζουν το αντικείμενό του, αλλά δέχθηκε δριμεία επίθεση από τους βουλευτές της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ολα δείχνουν ότι η συζήτηση για την προστασία του φυσικού πλούτου της χώρας, αλλά και τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης δεν έχει ακόμα το απαραίτητο υπόβαθρο για να προχωρήσει.
Στο επίκεντρο της κριτικής του σχεδίου νόμου βρέθηκε μια ρύθμιση για τις περιοχές Natura. Σε μια προσπάθεια να προλάβει τα χειρότερα (δηλαδή το Ευρωδικαστήριο), καθώς το 2012 λήγει η προθεσμία της χώρας να λάβει μέτρα για τις Natura, η υπουργός Περιβάλλοντος, κ. Τίνα Μπιρμπίλη, αποφάσισε να προχωρήσει σε μια ρύθμιση κοινή για όλες τις περιοχές του δικτύου: ανάμεσα σε άλλα, την αύξηση του ορίου αρτιότητας και κατάτμησης στα 10 στρέμματα. Πρόκειται για μια ρύθμιση μεταβατική, καθώς σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, όλες οι Natura πρέπει να μελετηθούν χωριστά, ώστε τα μέτρα που θα ληφθούν να ανταποκρίνονται στα προβλήματά τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πολλά εθνικά πάρκα (δηλαδή «ομαδοποιημένες» Natura) ισχύουν πολύ αυστηρότεροι περιορισμοί από αυτούς που προτείνει το σχέδιο νόμου για τη βιοποικιλότητα.
Η επίμαχη ρύθμιση ωστόσο στοχοποιήθηκε πολιτικά, με αποτέλεσμα να ασκηθούν ισχυρές πιέσεις στην υπουργό για να την αποσύρει. Η νέα πρόταση υποχωρούσε σημαντικά έναντι των αρχικών προθέσεων του σχεδίου νόμου: διατηρήθηκαν μόνο το κατώτερο όριο κατάτμησης των 10 στρεμμάτων (δηλαδή τα οικόπεδα δεν θα μπορούν να «κόβονται» σε μικρότερα κομμάτια) και η κατάργηση των πολεοδομικών παρεκκλίσεων (στις οποίες η υπουργός δεν μπορεί να υποχωρήσει καθώς υπάρχει πλούσια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας υπέρ της κατάργησής τους). Κατά τα άλλα, όποιος κατέχει ένα οικόπεδο από 4 στρέμματα και άνω θα εξακολουθήσει να μπορεί να κτίζει όπως σήμερα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αυτή θα είναι και η τελική πρόταση που θα κατατεθεί την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή. Το κύριο επιχείρημα που τέθηκε αφορούσε το πολιτικό κόστος που θα είχε η απαγόρευση των 10 στρεμμάτων. Ομως, πόσους αφορά στην πραγματικότητα; Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη (Σχολή Δασολογίας, Τμήμα Δασικής Διαχειριστικής και Τηλεπισκόπησης του ΑΠΘ και WWF Ελλάς), το 74,6% των περιοχών Natura στη χώρα μας ήδη υπόκειται σε περιορισμούς ή απαγόρευση της δόμησης. Πιο συγκεκριμένα, το 34,5% εντάσσεται σε κάποιο ειδικό καθεστώς προστασίας (εθνικά πάρκα, εθνικοί δρυμοί, υγρότοποι Ραμσάρ, καταφύγια άγριας ζωής, αισθητικά δάση, ζώνες οικιστικού ελέγχου, κ.λπ.) ή έχουν άλλους περιορισμούς στη δόμηση (λ.χ. ολόκληρη η εκτός σχεδίου Αττική έχει ελάχιστη αρτιότητα 20 στρεμμάτων). Ενα επιπλέον 40,15% του δικτύου Natura είναι δάση, επομένως η δόμηση υπόκειται σε αυστηρούς περιορισμούς ή απαγορεύεται εντελώς. Επομένως, το σχέδιο νόμου αφορά το υπόλοιπο 25% των Natura, ή αλλιώς το 5,35% της επικράτειας της χώρας και μόνο όσους ιδιοκτήτες κατέχουν σε αυτό από 4 έως 10 στρέμματα...
Ολα δείχνουν ότι το συλλογικό συμφέρον (αυτό των κατοίκων του υπολοίπου 94,65% της χώρας) θα παραγκωνιστεί, ενώ η εγχώρια πολιτική σκηνή θα εξακολουθήσει να κοιτά με δέος τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες, αυτές στις οποίες η δόμηση εκτός σχεδίου δεν υπάρχει ούτε καν ως έννοια
πηγή καθημερινή
