Του Γιώργου Μητακίδη
Λίγο πρίν την εκκίνηση του Β’ γύρου, και οι δύο μεγαλό-ινστρούχτορες της κατ’ ευφημισμόν πολιτικής ζωής του τόπου δηλώνουν αισιόδοξοι μεν αδιάφοροι δε!
Είναι τα μάλα ικανοποιημένοι από τον Α’ γύρο και στον Β’ κατεβαίνουν για τη συμμετοχή, το «ευ αγωνίζεσθαι»!!!
Ότι είχαν να καταλάβουν το κατάλαβαν δεν χρειάζονται άλλο φροντιστήριο πολιτικής αγωγής.
Και βέβαια όλα αυτά καλά και άγια αλλά την επαύριον του Β’ γύρου ας τα εξηγήσουν όχι σε μας αλλά στα κομματικά στελέχη τους.
Η προσωπική μας εκτίμηση είναι ότι στον Β’ γύρο θα...
μετρήσουν τα ήδη επιλεγμένα πρόσωπα περισσότερο από τις κομματικές ταυτότητες διότι οι «απεγκλωβισμένοι» αριστεροί του Α’ γύρου μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης θα διαλέξουν την πιο «ευπαρουσίαστη»; ή λιγότερο αντιπαθητική υποψηφιότητα!
Δύσκολο να περάσουν επίσημη γραμμή οι αριστεροί κομματικοί σχηματισμοί διότι και τα δύο μεγάλα κόμματα είναι εξίσου υπεύθυνα για τη σημερινή κατάσταση.
Παρόλο, που στα λόγια οι μεν είναι υπέρ οι δε κατά του μνημονίου, στη συνείδηση των ψηφοφόρων είναι ταυτισμένοι.
Πιθανότατα το αποτέλεσμα της Κυριακής θα κριθεί από τις επί μέρους προσωπικές επιλογές των δύο αρχηγών καθώς επίσης ρόλο θα παίξουν σίγουρα και μάλιστα αρνητικό οι θρίαμβοι σε εκλογές δημάρχων από τον Α’ γύρο.
Άντε να μαζέψεις π.χ. τους Αμαρουσσιώτες να πάνε 2η Κυριακή στις κάλπες ΜΟΝΟΝ για περιφερειάρχη!!!
Παρόλο που ο κος Κικίλιας διετέλεσε και παίκτης της ομάδας του Αμαρουσσίου.
Δεν θα μπώ στον πειρασμό να κάνω κριτική στους κατά τόπους μονομάχους της Κυριακής, απλά προβλέπω ότι θα αποδειχθεί η μη επαρκής πολιτική οξυδέρκεια του κου Σαμαρά.
Διότι, εάν ηττηθούν οι υποψήφιοι του στις εκλογικές περιφέρειες, όπου το ΠΑΣΟΚ υπέστη πανωλεθρία στον Α’ γύρο, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, τότε τα Εισόδια της Παρθένου θα του μείνουν αξέχαστα.
«Χρεώνεται» την αντιμνημονιακή πολιτική και δεν θα καταφέρει να αποκομίσει οφέλη.
Μην απορήσουμε δηλαδή εάν βγει ο κος Παπανδρέου και πανηγυρίσει την ήττα της αντιμνημονιακής πολιτικής!!!
Τι θα του «κόστιζε» του κου Σαμαρά να δώσει κάτι στην αριστερά με αντιπαροχή τη στήριξη, σε «αντιμνημονιακό επίπεδο» στις μεγάλες μάχες του Β’ γύρου;
Έναν Βόλο, μια Λέσβο κάτι τις τέλος πάντων.
Ολιγαρκείς είναι οι άνθρωποι της αριστεράς.
Αλλά προφανώς δεν ήθελε να χάσει τις ελπίδες για μελλοντική άντληση ψήφων από τα δεξιά, το ΛΑΟΣ.
Λες και το ΛΑΟΣ έχει σαφή ιδεολογική ταυτότητα!!!
Πάντως δεν πέρασαν και αιώνες όταν με το μανδύα της Πολιτικής Άνοιξης, θεωρητικά, κινήθηκε μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. ενώ τώρα «αποτραβιέται» προς τα Δεξιά αφήνοντας το πεδίο του Κεντρώου χώρου ελεύθερο στην 21η Νοεμβρίου.
Ουσιαστικά αποδέχεται την ίδρυση του 3ου κόμματος εξουσίας.
Θα έχουμε δηλαδή την θεωρητικά Δεξιά του κου Σαμαρά με αριστερή πρακτική, αντιμνημονιακή και στα αριστερά του δύο κόμματα με δεξιά πρακτική υπέρ του μνημονίου.
Αυτά μόνο στην Ελλάδα μπορούν να συμβούν.
Εάν δούμε πάντως το πολιτικό τοπίο ΚΥΝΙΚΑ, χωρίς ρομαντισμούς και με δεδομένο ότι μεταξύ ΠΑ.Σ.Ο.Κ. και Ν.Δ. δεν υπάρχουν κάποιες ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στην πράξη, διότι από λόγια χορτάσαμε, αναρωτιόμαστε που θα πάει να σταθεί ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ το υπό ίδρυση κόμμα;
Πριν ριχτεί στη μάχη της εξουσίας, θα πρέπει έστω στην αρχή να δώσει ένα ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ στίγμα;
Αυτή τη στιγμή από το πολιτικό σκηνικό λείπει ένα καθαρά ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ κόμμα, αριστερά του ΠΑΣΟΚ και όχι κάτι ανάμεσα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Εάν δηλαδή θεωρήσουμε ότι το ΛΑΟΣ εκφράζει τη Δεξιά προς την ακραία της μορφή, η Ν.Δ. την κεντροδεξιά, το ΠΑΣΟΚ τη Σοσιαλδημοκρατία που θα πάει η 21η Νοεμβρίου να «χωθεί»;
Σίγουρα η κα Μπακογιάννη, «εκ φύσεως», θέλει να μπει ανάμεσα στα δύο κόμματα και να είναι το πασπαρτού στις μελλοντικές κυβερνήσεις συνασπισμού, που οραματίζεται για το άμεσο μέλλον. Αλλά…
Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν και δύο κομματικά στελέχη, που ουσιαστικά σιωπούν ιδεολογικοπολιτικά, Λαλιώτης και Βενιζέλος.
Θεωρητικά πάντα, ο πρώτος είναι η αριστερή πλευρά και ο δεύτερος η δεξιά πλευρά του ΠΑΣΟΚ.
Και οι δύο πάντως είναι ΕΝΕΡΓΑ κομματικά στελέχη.
Ο κος Παπανδρέου ουσιαστικά «έχει θέσει εαυτόν εκτός ΠΑΣΟΚ» κι απλά ηγείται μιάς δικής του ομάδας εξουσίας με αρκετά ετερόκλητα στελέχη π.χ. Πάγκαλος και στη ΔΕΔΟΜΕΝΗ ήττα, στις επόμενες βουλευτικές θα απομείνει μόνος.
Δυστυχώς γι' αυτόν απεδείχθη ΑΠΕΙΡΟΤΑΤΟΣ πολιτικά.
Δέχτηκε να χρεωθεί την ήττα στις εκλογές του 2004 από τον Καραμανλή ενώ έπρεπε να πει του καθηγητή, μετά τις εκλογές «εάν χάσεις» θα αναλάβω αλλά προφανώς φοβήθηκε μην ξεπεταχτεί κάποιος άλλος.
Προτίμησε να σηκώσει αγόγγυστα το Σταυρό του μαρτυρίου.
Αλλά και έτσι έπρεπε να είχε προχωρήσει τότε, πριν ή μετά τις εκλογές του 2004, στην ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απαλλαγμένος στα ίσα από τους παπαντωνάκηδες.
Όσον αφορά τη διακαναλική δεν θεωρώ ότι πρόθεση του ήταν να μπλοφάρει, απλά ήταν και αυτή μια λανθασμένη πολιτικά ενέργεια.
Σε ρόλο Μάρθας Βούρτση, στην ουσία, εκλιπαρούσε παρά απειλούσε.
Αυτοχειρία!!! ή σκοπιμότητα;
Αυτή τη στιγμή δείχνει να έχει χάσει τον έλεγχο του κόμματος του.
Πολλοί υπουργοί του έχουν αποστασιοποιηθεί π.χ. Καστανίδης, Χρυσοχοϊδης και μοιάζει αποφασισμένος να ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ μιάς και κανένας δεν θέλει να μοιραστεί μαζί του την ευθύνη της σημερινής ΤΡΑΓΙΚΗΣ κατάστασης.
Κοιτάει δεξιά και αριστερά και αναζητά χέρι βοήθειας, αλλά όλοι ποιούν την νήσσαν!
Για μια ακόμη φορά θα σηκώσει μόνος το Σταυρό.
Θυμίζει τον Πρωτοπαπαδάκη, Πρωθυπουργό για 2 μήνες το 1922, που χρεώθηκε τη Μικρασιατική Καταστροφή ή έστω του τη χρέωσαν.
Η σημερινή κατάσταση έχει ως κύριο σημείο αναφοράς τον κο καθηγητή κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, το διαδεχθέντα αυτόν Κωστάκη, που προσπάθησε μεν , αλλά του πήρε και 5 χρόνια να ξεκαβαλλήσει από τον «ανεπαρκή» υπουργό του Εθνικής Οικονομίας, και έσπασε και τα μούτρα του εκεί στο Μπούργκας, και φυσικά δεν είναι άμοιρος ευθυνών και ο Γιώργος.
Από ότι φαίνεται και το δικό του πουλαίν της οικονομίας έχει μείνει στα στάρτερ, χώρια που όταν τον βλέπεις δεν περιμένεις να ακούσεις καλό, μόνο κακά νέα.
Επιπλέον τους πήρε 5+ μήνες να καταλάβουν, που πάει το πράγμα, άρα ‘‘ντεφάκτο’’ ανεπαρκής ο "διευθυντής της ορχήστρας"
Βέβαια την Κυριακή πιθανολογώ ότι θα λάβει την τελευταία φιάλη οξυγόνου, από τον ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟ καλαματιανό, αλλά ως πότε να αντέξει;
Δεν τον βλέπω να τσουγκρίζει αυγά σε στρατόπεδα φέτος!
Μήπως οι φετεινές εκλογές έχουν τρείς γύρους, 7,14 και 21 Νοεμβρίου.
Τυχαία η 21η Νοεμβρίου;
Δεν νομίζω!
Τσακωθείτε, μαλλιοτραβηχτείτε, ιδού η Μεσσίας έρχεται μόλις καταλαγιάσει ο αναπόφευκτος εκλογικός «εκνευρισμός» να μπει ΑΝΑΜΕΣΑ σας.
Λυπάμαι ειλικρινά, που δεν σχολιάζω τα της αριστεράς, δέσμια των «εμφυλίων» αγώνων της για αλληλοεπικράτηση.
Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να φρενάρει την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τώρα που ξεφουσκώνει θα ιδρύσουν κάποιο άλλο ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ κόμμα να τους ξεναφρενάρει;
Άρα λογικά μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα διασπαστεί σε αριστερό και δεξιό κομμάτι;
Το δεξιό κομμάτι (Βενιζέλος;) θα συμπράξει με τη Ντόρα και το αριστερό (Χρυσοχοϊδης-Λαλιώτης) θα συμπιέζει την αριστερά.
Ανακάτεμα της τράπουλας και ξαναμοίρασμα;
Το πολιτικά ορθόν για τον κο Παπανδρέου θα ήταν εξαρχής να αντιδιαστείλει τις αυτοδιοικητικές εκλογές από τις μέχρις τώρα πολιτικές επιλογές του. Με αυτό τον τρόπο απρόσκοπτα ο λαός θα μπορούσε να εκλέξει τους καταλληλότερους για το αξίωμα που ψηφίζει, αντί να καλούμαστε να ερμηνεύσουμε την ψήφο στο Δήμο τάδε του Νομού δείνα υπό το πρίσμα του μνημονίου.
Από την άλλη πλευρά όμως και με δεδομένο ότι γι’ αυτά τα οποία πράττει πάνω από ένα χρόνο δεν πήρε ΠΟΤΕ λαϊκή εντολή, όφειλε από καιρό να έχει προκηρύξει εθνικές εκλογές. Να ξεκαθάριζε έτσι και η θέση των πολιτικών του αντιπάλων, που τώρα παριστάνουν τον Παπανδρέου πριν από τις προηγούμενες εκλογές, υποσχόμενοι την εντός ενός έτους ανάκαμψη.
Τώρα τι πέτυχε; με αυθαίρετες πολιτικές ερμηνείες να πάρει μια βραχύβια παράταση του πολιτικού μαρτυρίου του και να σφραγίσει ανεπιστρεπτί το δικό του πολιτικό μέλλον.
Διότι οι δηλώσεις τύπου δεν πρόκειται να πάρουμε άλλα μέτρα δεν μας λένε τίποτα.
Η προαναγγελόμενη περικοπή των εξόδων του σπάταλου δημόσιου τομέα δεν προσδιορίζεται λεπτομερώς.
Εάν π.χ. περιορίσει στο μισό το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με δεδομένο ότι η οικονομία μας έχει τα μαύρα χάλια της και ο μεγαλύτερος εργοδότης είναι το ίδιο το κράτος, ο περιορισμός του παραπάνω προγράμματος θα εντείνει τα προβλήματα ανεργίας και άρα το επιπλέον πάγωμα εν γένει της αγοράς.
Από τη στιγμή που δεν έχει τη διάθεση να έλθει σε μετωπική σύγκρουση ούτε με τα ντόπια μεγάλα συμφέροντα, η μόνη ελπίδα να γίνει κάτι ήταν η πανάρχαια συνταγή «φτιάξτε έργα» έτσι ώστε «να κινηθεί η αγορά και να κυκλοφορήσει το χρήμα».
Ούτε στις τράπεζες, που συνεχίζουν να έχουν κέρδη υπέρογκα, δεν μπορεί να βάλει φρένο.
Απλά εφαρμόζει μια πολιτική, του καλού λογιστή, καθ’ υπόδειξη αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο λαό.
Δυστυχώς όμως ούτε τα βασικά της λογιστικής δεν κατέχουν και θα είναι αναγκασμένος «μια ζωή» να τρέχει από τον ένα τοκογλύφο (πιστωτικό ίδρυμα) στον άλλο για να πληρώσει τους τόκους.
Για να αποπληρώσει το κεφάλαιο θα πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη.
Εάν τον περασμένο Μάρτη δηλώνατε χρεωκοπία θα σας «τρώγανε ζωντανό» οι εταίροι μας.
Θέλουν χρόνο να σας προετοιμάσουν για μια ομαλή, γι αυτούς, έξοδο και να σας απομυζήσουν ότι σας έχει ακόμη απομείνει.
