Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ
Οι κ. Παπανδρέου και Ερντογάν ήταν σκοπίμως φειδωλοί στις δηλώσεις τους μετά τη μακρά συνάντησή τους στη Βουλιαγμένη, την περασμένη Παρασκευή, αν και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι διερευνητικές επαφές προχωρούν και ότι σύντομα θα έχουν καλά αποτελέσματα.
Ο κ. Ερντογάν προφανώς δεν είχε πολλά να προσθέσει, αφού τα σημαντικά τα είχε πει λίγο πριν έρθει στην Αθήνα υπό μορφήν διαμαρτυρίας (;) προς την Αθήνα:
**Τα ελληνικά μαχητικά πετάνε πάνω από την τουρκική υφαλοκρηπίδα.
**Τα ελληνικά μαχητικά παραβίασαν την τουρκική κυριαρχία (!) 2 ν.μ. από το Αγαθονήσι.
Η Αγκυρα έχει κάθε λόγο να υψώνει τους τόνους «των διαμαρτυριών» της απέναντι στην Αθήνα, όσο αυτή δεν αντιδρά όταν και εκεί που πρέπει:
Στις 14 Οκτωβρίου, οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμύνης συμφώνησαν κατ' αρχήν σε όλα στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, αν και η Συμμαχία από τον Αύγουστο του 2006 θεωρεί σε επίσημα έγγραφά της ότι η Ελλάδα δεν έχει κατ' ουσίαν κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά ανατολικά από τη μέση του Αιγαίου.
Υπενθυμίζεται ότι το ΝΑΤΟ στις 26 Αυγούστου 2006 εξέδωσε δύο βασικές διαταγές, με τις οποίες απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά του υποστρατηγείου της Λάρισας να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των νήσων του Αν. Αιγαίου, να πετάνε πάνω από αυτά και να προσγειώνονται σ' αυτά.
Το θέμα μπορεί να θεωρείται απίστευτο, αλλά αποτελεί τραγική πραγματικότητα για τη χώρα και είναι καταστροφικό για τα κυριαρχικά αλλά και τα οικονομικά δικαιώματά της.
Με τις διαταγές του αυτές, το ΝΑΤΟ δεν θεωρεί μόνον αποστρατιωτικοποιημένα τα 21 νησιά, αλλά αμφισβητεί ακόμα και ότι τα νησιά αυτά είναι ελληνικά. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με την ισχύουσα διεθνή νομοθεσία της Σύμβασης του Σικάγου, απαγορεύεται στα στρατιωτικά αεροσκάφη μιας χώρας να πετούν στον εναέριο χώρο άλλης χώρας, διότι αυτός ο χώρος αποτελεί κυριαρχία. Ετσι το ΝΑΤΟ με τις διαταγές του δείχνει και καθορίζει ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν αποτελούν ελληνική κυριαρχία, αλλά «ξένο κράτος», αφού απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά να πετάνε πάνω από αυτά.
Και όμως, από το 2006 μέχρι και σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντιδράσει και δεν έχει θέσει ως απαράβατο όρο την άμεση ανάκληση των διαταγών του ΝΑΤΟ. Αλλά ούτε και τώρα, κατά τις διαβουλεύσεις εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας τον Νοέμβριο έχει τεθεί θέμα βέτο στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο με τις αποφάσεις του φάσκει και αντιφάσκει, παραγνωρίζει διεθνείς συνθήκες και δείχνει να εξυπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα.
Και όμως, η Συνθήκη της Λωζάννης το 1923, η Συνθήκη του Μοντρέ το 1931, η Συνθήκη των Παρισίων το 1947, που πραγματεύονται τα νησιά του Αν. Αιγαίου, σε κανένα σημείο τους δεν θέτουν πριορισμο πτήσεων των ελληνικών αεροσκαφών πάνω από τα νησιά αυτά. Ετσι οι παρούσες διαταγές του ΝΑΤΟ παραβιάζουν τις Συνθήκες, αλλά και προηγούμενες διαταγές της ίδιας της Συμμαχίας, μέχρι το 2001, όταν καθόριζε ότι βάσει των υφιστάμενων Συνθηκών τα νησιά Λήμνος, Λέσβος, Χίος και Ικαρία δεν τελούν υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποιήσεως.
Οσο η λύση του προβλήματος μετατίθεται «για αργότερα» ελλοχεύει ο κίνδυνος το θέμα της απαγόρευσης των πτήσεων να εξελιχθεί σε πρακτική νομιμοποίησης της παρανομίας -συντεχνίας ΝΑΤΟ και Αγκυρας- σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας και το Αν. Αιγαίο να αποτελεί γκρίζα ζώνη, χωρίς κυριαρχία στην περιοχή.
Αυτό όμως επηρεάζει άμεσα την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) του Αιγαίου (με κίνδυνο να ψάχνουμε να τη βρούμε... στη λίμνη Βιστονίδα), ενώ τα συμφέροντα της Ελλάδας στο Αιγαίο τίθενται εν αμφιβόλω.*
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/10/blog-post_375.html#ixzz13LwIvMyf
