«Η ανεξέλεγκτη αλιευτική δραστηριότητα στο Αιγαίο συμβάλλει στη συνεχή υποβάθμιση του θαλάσσιου οικοσυστήματος και οδηγεί στην απώλεια της βιοποικιλότητας. Η υπεραλίευση είναι από τις κύριες αιτίες που υπονομεύουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητας του αλιευτικού κλάδου. Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική ηγεσία καλείται να λάβει εκείνα τα μέτρα που θα διασφαλίσουν την επιβίωση του με σεβασμό στην ορθολογική αξιοποίηση των αλιευτικών πόρων.
Ο Καν. (ΕΚ) 1967/06 για τη Μεσόγειο παρέχει ένα ελάχιστο πακέτο μέτρων που θα μπορούσε να συγκρατήσει την ταχεία υποβάθμιση του θαλάσσιου οικοσυστήματος λόγω της ανεξέλεγκτης υπεραλίευσης. Δυστυχώς όμως γινόμαστε μάρτυρες της έλλειψης πολιτικής βούλησης για την ορθολογική διαχείριση της αλιείας και διαπιστώνουμε τη συνέχιση μιας πολιτικής που εφαρμόστηκε από την προηγούμενη ηγεσία που, στο πλαίσιο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, δρα με γνώμονα την «ικανοποίηση» συντεχνιακών αιτημάτων, καταστρατηγώντας την κοινοτική νομοθεσία, όπως
- οι αλλεπάλληλες αιτήσεις της Πολιτικής Ηγεσίας για παρεκκλίσεις (βιντζότρατα, γρι-γρι), που έχουν στο σύνολο τους απορριφθεί από την Ε.Ε.,
- η παράνομη Υπουργική Απόφαση που παρέχει τη δυνατότητα στις μηχανότρατες να αλιεύουν στο 1 μίλι από τις ακτές, που ακόμα δεν έχει ανακληθεί,
- παρά την σαφή απαγόρευση των συρόμενων εργαλείων σε κοραλλιογενή πεδία και ασβεστοφυκικούς βυθούς, δεν έχει υπάρξει καμία προσπάθεια εντοπισμού και χαρτογράφησης τους στην ελληνική επικράτεια,
- δεν έχει ληφθεί μέριμνα για το θέμα της δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών αλιείας, παρόλο που η δυνατότητα θέσπισης τους προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία, και υπάρχει ενδιαφέρον και από τους ίδιους τους επαγγελματίες αλιείς.
Έτσι Υπηρεσίες της Ε.Ε. καλούνται να υποκαταστήσουν την έλλειψη πολιτικού οράματος για την αλιεία στη χώρα μας, γεγονός που υποσκάπτει την εικόνα μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Στο πλαίσιο αυτό, και εν μέσω των παραπάνω σοβαρών προβλημάτων στη διαχείριση της αλιείας, αποφασίζεται η μεταφορά της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας στο νεοσύστατο Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας. Η μεταφορά προβλέπεται στο ΠΔ 96/2010 (ΦΕΚ 170Α/28-9-2010), περιγράφεται με μία απλή πρόταση και με ασαφές περιεχόμενο, αγνοώντας τους διαφορετικούς τομείς πολιτικής που αφορούν τη διαχείριση της αλιείας, και υποδηλώνοντας για μία ακόμα φορά ότι ο τομέας της αλιείας αντιμετωπίζεται με ερασιτεχνισμό και προχειρότητα.
Είναι βέβαιο ότι η απλή μεταφορά της υφιστάμενης Γενικής Δ/νσης Αλιείας σε διαφορετικό κτίριο, χωρίς πρόβλεψη για την βελτίωση της διοικητικής της δομής καθώς και η οποιαδήποτε βεβιασμένη μεταφορά αρμοδιοτήτων ή τμήματος αρμοδιοτήτων, θα οδηγήσει σε σοβαρή δυσλειτουργία τις Υπηρεσίες Αλιείας και θα επιδεινώσει περαιτέρω τη θέση τόσο των επαγγελματιών του κλάδου, όσο και του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Η κυβέρνηση σήμερα και από το προσεχές έτος η Περιφέρεια μας καλείται να αντιμετωπίσει επιτέλους με σοβαρότητα το θέμα της διαχείρισης της αλιείας και να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του αλιευτικού κλάδου και η προστασία του φυσικού μας πλούτου. Η αλιεία είναι μια σημαντική για τις νησιωτικές κοινωνίες οικονομική δραστηριότητα και μπορεί να είναι περιβαλλοντικά υπεύθυνη και μακροχρόνια βιώσιμη. Για εμάς, τον «Οικολογικό Άνεμο στο Βόρειο Αιγαίο» το επάγγελμα του Ψαρά χρειάζεται να συνδυαστεί με αυτό του προστάτη και διαχειριστή του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας», κατέληξε ο Ηλίας Γιαννίρης.
