Η καλή κατάσταση του τομέα της μελισσοκομίας είναι ένα ευαίσθητο θέμα, δεδομένου του σημαντικού ρόλου των μελισσών στην επικονίαση. Τα τελευταία έτη, ο τομέας αντιμετωπίζει πρωτοφανή θνησιμότητα των μελισσών, πράγμα το οποίο καθιστά την οικονομική κατάσταση δύσκολη για τους μελισσοκόμους και αποτελεί απειλή για τη βιοποικιλότητα. Τα εθνικά προγράμματα αποτελούν, επί του παρόντος, το μόνο διαθέσιμο εργαλείο για τη μερική αντιστάθμιση της απώλειας των μελισσών. Τα κράτη μέλη είναι ικανοποιημένα με τα αποτελέσματα των εν λόγω προγραμμάτων και οι θετικές συνέπειες των μέτρων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων για τον τομέα αναγνωρίζονται ευρέως από τους μελισσοκόμους.
Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή αποφάσισε να αυξήσει τον συνολικό ετήσιο προϋπολογισμό που χορηγείται για τη συγχρηματοδότηση των εθνικών προγραμμάτων σε 32 εκατ. ευρώ ανά έτος για το 2011, 2012 και 2013. Κατά την περίοδο 2008-2010 το αντίστοιχο ποσό που διατέθηκε ήταν 26 εκατ. ευρώ. Η αύξηση αυτή θα επιτρέψει τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων και αποδεικνύει τη δυναμική προσέγγιση της Επιτροπής για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο ιδιαίτερα ευαίσθητος αυτός τομέας.
Όλα τα κράτη μέλη κοινοποίησαν τα εθνικά μελισσοκομικά προγράμματά τους στην Επιτροπή. Τα προγράμματα αφορούν μέτρα όπως: η καταπολέμηση της βαρρόας, ο εξορθολογισμός της εποχικής μετακίνησης, η στήριξη των εργαστηρίων, η ανασύσταση του μελισσοκομικού κεφαλαίου, τα προγράμματα εφαρμοσμένης έρευνας και η τεχνική βοήθεια. Τα 27 προγράμματα είναι επιλέξιμα για συγχρηματοδότηση.
Ιστορικό
Ο ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ[1] προβλέπει χρηματοδοτική στήριξη για τον τομέα της μελισσοκομίας. Κάθε κράτος μέλος έχει τη δυνατότητα κάθε τρία έτη να υποβάλει εθνικό μελισσοκομικό πρόγραμμα για τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας, συμπεριλαμβανομένης μελέτης για τη διάρθρωση του τομέα. Για την επόμενη περίοδο (2011-2013), όλα τα κράτη μέλη εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για τα προγράμματα αυτά.
