Σκληρή απάντηση προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή, έκανε ο Βουλευτής Λέσβου Σπύρος Γαληνός, κάνοντας λόγο για κυβερνητική αδιαφορία που επιδεικνύει η Υπουργός, προς τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους ψαράδες του νομού.
Αφορμή στάθηκε η απάντηση της κ. Μπατζελή, μετά από ερώτηση του Βουλευτή για το θέμα των τούρκικων ανεμότρατων, που συνεχίζουν να ψαρεύουν στο Αιγαίο, ενώ οι Ελληνικές απέχουν από οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή του ο κ. Γαληνός, η κ. Μπατζελή, στην απάντησή της ουσιαστικά υποστηρίζει ότι δεν ευθύνεται εκείνη, καθώς δεν υπάρχει ελληνική ή κοινοτική νομοθεσία, που να προβλέπει αποζημιώσεις σε τέτοια περίπτωση.
Ειδικότερα, το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης του κ. Γαληνού, έχει ως εξής:
«Στόχος του κοινοβουλευτικού ελέγχου είναι να φέρει τα προβλήματα πιο κοντά στους κυβερνώντες. Να τους βοηθήσει να δουν και να κατανοήσουν τις αστοχίες του σχεδιασμού τους, τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού, να τους μεταφέρει τα πραγματικά αιτήματα της κοινωνίας.
Για τους υπουργούς οι ερωτήσεις στο κοινοβούλιο είναι ευκαιρία να βελτιώσουν το έργο τους, να περάσουν στις τοπικές κοινωνίες το μήνυμα ότι ενδιαφέρονται για τα προβλήματα τους και προσπαθούν.
Για την κα. Μπατζελή, την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης οι ερωτήσεις λειτουργούν αλλιώς: ως ευκαιρία να παίξει το αγαπημένο της παιχνίδι, αυτό της αποποίησης ευθυνών. Οι απαντήσεις της στηρίζονται στην λογική: αγνοώ την ουσία του προβλήματος σας και τις ανάγκες σας και απλά βρίσκω μία αφορμή (συχνά αυθαίρετη) να κηρύξω εαυτόν αναρμόδιο ή και να πετάξω το μπαλάκι αλλού. Η συναρμοδιότητα αποτελεί καταφανή πρόφαση για την αναρμοδιότητα.
Αυτό συνέβη, για άλλη μία φορά, με την ερώτηση που έθεσα στο κοινοβούλιο για το ότι οι τουρκικές ανεμότρατες συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται σε περίοδο που οι Ελληνικές οφείλουν να απέχουν από κάθε αλιευτική δραστηριότητα. Έτσι αντί το μέτρο να συνεισφέρει στην αειφόρο ανάπτυξη και στην ανανέωση του θαλάσσιου οικοσυστήματος συνεισφέρει στον πλουτισμό των τούρκων ψαράδων εις βάρος των Ελλήνων που υποχρεωτικά παροπλίζονται.
Στη απάντηση της κ. Μπατζελή δεν υπάρχει καμία αναγνώριση του πραγματικού προβλήματος και της αγωνίας των ψαράδων. Καμία ανάληψη ευθύνης ή έστω πρόθεση δράσης για την επίλυση του προβλήματος. Φταίει η Γενική Επιτροπή Αλιείας για την Μεσόγειο, το λιμενικό και η νομοθεσία. Φταίνε όλοι, φταίνε οι πάντες εκτός από την ίδια. Η οποία προφανώς για τίποτα δεν φταίει αφού για τίποτα δεν θεωρεί ότι είναι υπεύθυνη.
Για να πετύχει η συνταγή απαραίτητη είναι και μία ισχυρή δόση στρεψοδικίας. Ισχυρίζεται η κα. Μπατζελή στην απάντηση της ότι «ούτε στην Εθνική ούτε στην Κοινοτική νομοθεσία προβλέπεται δυνατότητα αντισταθμιστικής αποζημίωσης ελληνικών αλιευτικών σκαφών λόγω ανταγωνιστικής δράσης σκαφών άλλης εθνικότητας».
Αυτό που θα έλεγε στην κα. Μπατζελή ο απλός ψαράς των νησιών μας, αν την είχε απέναντι του, είναι ότι «οι ψαράδες δεν θέλουμε αποζημίωση για τον ανταγωνισμό των ξένων αλιευτικών σκαφών. Δεν φοβόμαστε κανέναν ανταγωνισμό όταν αυτός γίνεται επί ίσοις όροις. Ό,τι ισχύει για τον έναν, να ισχύει και για τον άλλον. Αλλά με ποια λογική εμείς να έχουμε τα πλοία μας παροπλισμένα και οι τούρκοι να αλωνίζουν; Αυτό λέει η Γενική Επιτροπή Αλιείας για την Μεσόγειο; Ότι ο Τούρκος ψαράς είναι καλός ψαράς και μπορεί να κάνει ότι θέλει ενώ τον έλληνα ψαρά τον έχουμε τιμωρία; Δεν νομίζω.»
Αυτά θα έλεγαν οι ψαράδες των νησιών μας και θα είχαν χίλια δίκια. Κι εγώ θα πρόσθετα: ό,τι δεν προβλέπει ο νόμος, προβλέπει ο πολιτικός που τον φτιάχνει και τον ψηφίζει. Και αν δεν έχει προβλέψει σωστά, φταίει. Και αν δεν παρεμβαίνει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, πάλι φταίει. Οι ψαράδες μας ζητούν να αποζημιωθούν όχι εξαιτίας του ανταγωνισμού αλλά εξαιτίας της ανεπάρκειας των πολιτικών, ημεδαπών και Ευρωπαίων. Και έχουν δίκιο.
Και ένα τελευταίο σχόλιο για το ήθος της πολιτικής. Ζούμε μέρες δύσκολες, το πολιτικό σύστημα έχει πλήρως απαξιωθεί. Όταν ο πολίτης έχει πρόβλημα, όπως εδώ οι ψαράδες, αυτό που περιμένει να ακούσει από τον πολιτικό είναι τι θα κάνει για να το λύσει, όχι γιατί δεν λύνεται ή το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει. Ο κόσμος δεν θέλει δικαιολογίες και απόρριψη ευθυνών, ούτε ψεύτικα παχιά λόγια, θέλει πραγματικές λύσεις και γνήσιο ενδιαφέρον. Μόνο τότε ο κόσμος αναγνωρίζει ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός ασκεί την εξουσία υπέρ του πολίτη και όχι υπέρ της καρέκλας».
