18 Αυγούστου 2010

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΘΕΛΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ

Αυτή τη φορά πρέπει να τελειώνουμε με τη μιζέρια του τόπου. ΝΑ ΤΕΛΕΙΏΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΎΡΟΥΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟ

Τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα....
ανακυκλώνονται επιλεγμένοι από τα κόμματά τους, όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι, χωρίς ποτέ να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το κατάντημα του τόπου. Πιστεύουν μάλιστα ότι είναι αναντικατάστατοι.



...........αδύναμοι να διεκδικήσουν τους απαραίτητους πόρους από την εκάστοτε κεντρική διοίκηση

Μόνοαν ζεις στη Σάμο δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που κάνει έναν τόπο προικισμένο με τεράστιες δυνατότητες να σέρνεται και πώς δέχονται οι κάτοικοι τη ζωή τους να κυλά και να χάνεται μέσα στη μιζέρια. Να βλέπεις άλλους τόπους φτωχούς σε ομορφιές, σε παραδόσεις και ιστορία, να τον προσπερνούν, να νιώθεις τελευταίος και πάντα να ακούς από τους διοικούντες την ίδια φράση:« μας αδίκησαν πάλι στη μοιρασιά» και να το ανέχεσαι.

Να θλίβεσαι, αφού ξέρεις πως το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει ο τόπος ετούτος είναι ξεχωριστό, με ικανότητές που στο παρελθόν και όχι μόνο, τον ανέδειξαν πρωτοπόρο για την προσφορά τού στoυς τομείς της ελευθερίας, της δημιουργίας, της οικονομίας και του πνεύματος της Ελλάδας ολόκληρης κι όμως να είναι αδύναμο να κάνει το νησί του, που λατρεύει, να ξεφύγει από τη μετριότητα και να ζει μέσα στη μιζέρια.

Οταν έρθεις σε επαφή με τους διοικούντες το Δήμο και το Νομαρχία καταλαβαίνεις την αιτία του κακού. Συναντάς ανθρώπους με κακές λογικές, παλαιομοδίτικες και αδιέξοδες πολιτικές, υπερόπτες που νόμιζαν ότι τα ξέρουν όλα, ανθρώπους που υποτιμούσαν τη νοημοσύνη μας και έκαναν τα απλά πολύπλοκα, τα αυτονόητα δυσνόητα και τα μικρά προβλήματα τεράστια.

Αφημένοι στην προχειρότητα, έργα ζωτικής σημασίας για τους Σαμιώτες ποτέ δεν τα τελείωσαν, καθώς είναι αδύναμοι να διεκδικήσουν τους απαραίτητους πόρους από την εκάστοτε κεντρική διοίκηση ενώ αφήνουν τον πλούτο του νησιού ανεκμετάλλευτο. Χωρίς φαντασία στη διοίκηση είναι προσηλωμένοι απλά στη διαχείριση της στασιμότητας του τόπου και της ζωής μας. Αν τους ρωτούσες προς τα πού είναι έχουν προσανατολισμένη την οικονομία της Σάμου , στα σίγουρα θα κοιτάζονται μεταξύ τους με απορία. Τι να σου πουν; Στο πουθενά;

Κι αν δεν υπήρχαν το συνάλλαγμα των ξενιτεμένων ναυτικών μας, οι συντάξεις των συνταξιούχων, οι φοιτητές και οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων, πώς θα ζούσαμε;

Η υπόλοιπη Σάμος θα ερήμωνε κι αυτή, , για την οποία κανένας και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να σώσει και κανένας δεν απολογήθηκε για το έγκλημα αυτό. Δυστυχώς για τη Σάμο οι ίδιοι άνθρωποι διοικούν τον τόπο για χρόνια πολλά. Ανακυκλώνονται επιλεγμένοι από τα κόμματά τους, όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι, χωρίς ποτέ να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το κατάντημα του τόπου. Πιστεύουν μάλιστα ότι είναι αναντικατάστατοι.

Η εφαρμογή του νέου νόμου «Καλλικράτης», αποτελεί μία από μεγάλη ευκαιρία να βρει ο τόπος τη σωστή του πορεία. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται αναλάβουν τη διοίκηση του τόπου άλλοι άνθρωποι, με νέες αντιλήψεις, που θα εφαρμόσουν σύγχρονες μεθόδους διοίκησης και θα συγκρουστούν με τις παλαιές νοοτροπίες που έφεραν τον τόπο στην σημερινή του κατάσταση.

Συμπολίτες που έχουν σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια την πορεία όλου του νησιού προς την επιτυχία, χωρίς τοπικές διακρίσεις, που δε τους ενδιαφέρουν οι αντιμισθίες, οι θέσεις εξουσίας και οι κομματικές εξαρτήσεις, που θα δώσουν και την ψυχή τους για να επιτύχει το έργο τους, από όποια θέση κι αν βρίσκονται. Που θα συγκρουστούν όταν διεκδικούν τα συμφέροντα της Σάμου και θα διοικήσουν με φαντασία, με ευελιξία, με στόχο, προσήλωση, με πίστη και μεράκι ότι θα κάνουν τη Σάμο ξεχωριστή.