Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία που πήρε το Επιμελητήριο Σάμου, καλώντας στη δημιουργία ενός ενωτικού συνδυασμού για το νησί στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Θεωρούμε επίκαιρες και αναγκαίες για τη συγκρότηση του προϋποθέσεις, τη ¨ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΥΝΑΝΤΙΛΗΨΗ, ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΔΡΑΣΗ¨, καθώς και το άτοπο του “ενός άνδρα” μοντέλο, που επικράτησε στον τόπο και στην επικράτεια.
Εν όψει της πρώτης εφαρμογής του ¨Καλλικράτη¨ και με γνώμονα ότι για άλλη μια φορά, το θεσμικό πλαίσιο και ανεπαρκές είναι και με πολλές ασάφειες και κενά πορεύεται, η πορεία στην πρώτη τουλάχιστον μεταβατική περίοδο κάθε άλλο παρά στρωμένη δείχνει. Ειδικά στην περίπτωση της Σάμου, που, κατά την εκτίμηση μας, οι ¨τοπικοί άρχοντες¨ δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να προτείνουν διεξόδους σε μια σειρά διαρθρωτικά προβλήματα που μας απασχολούν, να ενθαρρύνουν καινοτόμες ιδέες και δομές, να δείξουν διαχειριστική επάρκεια, να προβάλλουν έστω και το στοιχειώδες, την κοινή λογική.
Το αποτέλεσμα της όλης πολιτείας τους, αν ανατρέξουμε στις ¨δημόσιες επενδύσεις¨ της τελευταίας πενταετίας, είναι ότι από τα επτά κορυφαία δημόσια έργα, σε προϋπολογισμό τα έξη βρίσκονται στον …αέρα! Πρόκειται για το Βιολογικό και τον Περιφερειακό στην πρωτεύουσα, τα λιμάνια στο Μαλαγάρι και στο Καρλόβασι, τον ΧΥΤΑ Δυτικής Σάμου και τη διαπλάτυνση του οδικού δικτύου στην περιοχή του Κουρούντερε. Την ίδια περίοδο δεν ¨βρέθηκε¨ το παραμικρό κονδύλι για αξιοποίηση ανθρώπινων πόρων, ενώ η (αυτοτελής ή έστω με συνεργασίες) συμμετοχή των ΟΤΑ του νησιού σε διεκδίκηση ευρωπαϊκών και άλλων προγραμμάτων, μάλλον ανέκδοτο …είναι.
Το ίδιο χρονικό διάστημα, η τοπική οικονομία υποχώρησε σε προστιθέμενη αξία, οι (ακόμα και μεγαλύτεροι) ημιορεινοί οικισμοί υπόκεινται σε αδιάλειπτη δημογραφική επιδείνωση, η παραγωγή και ανάδειξη τοπικών ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών βρίσκεται σε βαθιά …χειμέρια νάρκη, ο τουρισμός –με τον τρόπο που καθιερώθηκε στην περιοχή- δείχνει τάσεις έντονης συρρίκνωσης. Ακόμα, πέρα από τις ελλείψεις στην κύρια υποδομή, πολλές περιοχές στις αστικές και τουριστικές ζώνες δεν έχουν το 2010 πεζοδρόμια και τα φαινόμενα οπτικής και αισθητικής υποβάθμισης, ηχορύπανσης και πλειάδας ρυπαντών στο νερό και στα εδάφη, απουσίας πράσινου στις πόλεις, πρόληψης στα δάση, απαξίωσης του αρχιτεκτονικού πλούτου και επαγγελμάτων του παρελθόντος, έγιναν πλέον κανόνας.
Σε όλα αυτά οι ¨τοπικοί μας άρχοντες¨ έβλεπαν όλα τα τελευταία χρόνια το …χρόνο να περνά, πότε επικαλούμενοι ¨αναρμοδιότητα¨, πότε την ¨κακή Αθήνα¨ που δεν σκύβει στα προβλήματα, μέχρι και το ¨αυτή είναι η Ελλάδα¨ για να κρύψουν την ανεπάρκεια τους.
Κύριε Πρόεδρε,
οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν πλήρη συναίσθηση των προβλημάτων του τόπου, αλλά και την απαραίτητη βούληση να συνδράμουν σε μια σειρά αλλαγών σε βάθος, στη συλλογιστική και στον τρόπο λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ευελπιστούμε ότι συμπίπτουμε στις επιδιώξεις και με ικανοποίηση θα συμμετάσχουμε στη διαμόρφωση και κατάρτιση ενός αντάξιου για τις περιστάσεις Δημοτικού Προγράμματος. Και με την ευκαιρία, φρόνιμο θα ήταν να αφουγκραστούμε την κοινή πλέον πεποίθηση, ότι για μια σειρά ανθρώπων που από διάφορες θέσεις ασχολήθηκαν με τα κοινά, αλλά και πολιτικών αντίστοιχων, ήρθε η ώρα να σημάνει ¨τέλος εποχής¨.
