Η Frontex, η οποία με τη δράση της έχει καταφέρει να περιοριστούν εντυπωσιακά οι ροές αλλοδαπών από τα βορειοανατολικά θαλάσσια σύνορα, δεν έχει να επιδείξει τα ίδια αποτελέσματα στα βόρεια χερσαία σύνορα, από όπου εισέρχονται πλέον κατά χιλιάδες οι αλλοδαποί, δημιουργώντας νέα ασφυκτική κατάσταση.
Συγχρόνως, η γειτονική Τουρκία συνεχίζει την πάγια τακτική της. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περιοχή της Νέας Βύσσας οι Τούρκοι στρατιώτες είναι εξαφανισμένοι από τα φυλάκια στην άλλη πλευρά των συνόρων όταν η ελληνική πλευρά εντοπίζει ανθρώπους να περνούν τα σύνορα.
Και όταν οι άνθρωποι της Frontex, που εργάζονται στην περιοχή, εντοπίζουν Ιρανούς, Ιρακινούς και Σύριους πολίτες που στέλνουμε πίσω στην Τουρκία διότι προέρχονται από όμορά της κράτη, η Τουρκία τους επιστρέφει και πάλι στην Ελλάδα με το επιχείρημα ότι δεν υπήρξε ταυτοποίησή τους από τις πρεσβευτικές αρχές των τριών κρατών στην Τουρκία.
Ετσι, άνθρωποι μεταφέρονται σαν μπαλάκι απομένοντας, ως συνήθως, στα χέρια της Ελλάδας. Ισως, λοιπόν, θα έπρεπε να εξεταστεί το ενδεχόμενο δημιουργίας γραφείου Frontex στην άλλη πλευρά των συνόρων.
Η Τουρκία χρηματοδοτείται αδρά από την Ενωμένη Ευρώπη για το μεταναστευτικό, αλλά μοναδική της πρόταση παραμένει η αστυνόμευση μέσω της συν-διαχείρισης των συνόρων...
Αντίστοιχα απαισιόδοξα είναι τα μηνύματα και από τις χώρες του Μαγκρέμπ. Ενώ η Ιταλία και η Ισπανία έχουν προχωρήσει σε διμερείς συμφωνίες με αυτά τα κράτη για άμεση επιστροφή πολιτών τους, η Ελλάδα δεν έχει επιδείξει την ανάλογη ετοιμότητα.
Με αποτέλεσμα, όποτε υπάρχει αίτημα επιστροφής οι διπλωματικές αρχές των κρατών αυτών να μην κάνουν τίποτα…
