Αντίθετοι οι δασολόγοι με το σχέδιο νόμου του υπ. Περιβάλλοντος, με το οποίο εκχωρείται σε ιδιώτες η κατάρτιση χαρτών Του Γιωργου Λιαλιου
Πέντε βασικές ενστάσεις διατυπώνουν οι δασολόγοι για το σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος που αφορά την κατάρτιση των δασικών χαρτών. Οπως υποστηρίζουν, η δυνατότητα να ανατίθενται σε ιδιωτικές εταιρείες όλα τα στάδια της διαδικασίας δημιουργίας ενός δασικού χάρτη θα θέσει σε κίνδυνο την προάσπιση της δημόσιας δασικής περιουσίας. Ομοίως, εκτιμούν ότι η πρόθεση της πολιτείας να «νομιμοποιήσει» περιοχές που έχουν χτιστεί μέσα σε δάση -αν αποδειχθεί ότι αυτό έγινε με αποφάσεις του κράτους- λύνει μεν ένα πολεοδομικό πρόβλημα, γίνεται όμως με λανθασμένο τρόπο, καθώς το Δημόσιο ουσιαστικά αποδέχεται άνευ όρων την καταπάτηση των εδαφών του.
Το σχέδιο νόμου για τους δασικούς χάρτες παρουσιάστηκε και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, η οποία ολοκληρώνεται. Τις πιο έντονες ενστάσεις εκφράζουν... οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, δηλαδή οι δασολόγοι. Η «Κ» μίλησε με τον πρόεδρο και το μέλος του δ. σ. της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων κ. Νίκο Μπόκαρη και Βασίλη Πετρέλη και τον τέως διευθυντή δασών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Λευτέρη Φραγκιουδάκη. Τα σημεία που υποδεικνύουν είναι τα εξής:
1. Κατάρτιση δασικών χαρτών
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, οι δασικοί χάρτες θα καταρτίζονται είτε από τις διευθύνσεις δασών των περιφερειών ή από ιδιώτες μελετητές. «Το 19% της χώρας είναι δάση. Επομένως οι -μόλις επτά- διευθύνσεις δασών των “γενικών” περιφερειών θα έχουν αρμοδιότητα να φτιάξουν τους δασικούς χάρτες για τεράστιες περιοχές, χωρίς να έχουν προσωπικό, πόρους ή μέσα. Ετσι, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα δηλώσουν αδυναμία να φέρουν εις πέρας το έργο τους, άρα οι δασικοί χάρτες θα ανατίθενται σε ιδιώτες», αναφέρει ο κ. Πετρέλης.
2. Ανάθεση δασικών χαρτών σε ιδιώτες
Το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι θα μπορεί να ανατίθεται σε ιδιώτες μελετητές όχι μόνο η κατάρτιση των δασικών χαρτών, αλλά και η εξέταση των αντιρρήσεων και η διόρθωση του τελικού αποτελέσματος. «Εκτιμώ ότι η διαδικασία αυτή θα κριθεί αντισυνταγματική. Δεν είναι δυνατόν να εναποθέτεις την προστασία δημοσίων εκτάσεων σε ιδιώτες. Είναι σαν να βάζεις τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα!», λέει ο κ. Φραγκιουδάκης. «Δεν είναι θέμα κρατισμού, αλλά ασφάλειας δικαίου», προσθέτει ο κ. Μπόκαρης. Η πλευρά της Κτηματολόγιο Α. Ε., ωστόσο, διαφωνεί, σημειώνοντας ότι οι δασικοί χάρτες για 322 περιοχές έχουν ολοκληρωθεί και υποβληθεί στις δασικές υπηρεσίες από το 2003 - 5, αλλά ούτε ένας δεν έχει αναρτηθεί.
3. «Μερική» κύρωση δασικών χαρτών
Το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι μετά την υποβολή αντιρρήσεων για έναν δασικό χάρτη θα κυρώνεται άμεσα το κομμάτι που δεν έχει αμφισβητήσεις και μετά θα προστίθενται τα υπόλοιπα. «Η πρόταση αυτή έχει καλές προθέσεις, όμως στα δάση που βρίσκονται κοντά σε μεγάλες πόλεις δεν θα είναι δυνατόν να εφαρμοστεί», λέει ο κ. Πετρέλης. «Για παράδειγμα, κατά την κατάρτιση ενός δασικού χάρτη (που έγινε με βάση τον προηγούμενο νόμο) για τη Λούτσα υποβλήθηκαν περισσότερες από 2.000 αντιρρήσεις, που αφορούσαν στα 6.400 από τα 6.500 στρέμματα της δασικής περιοχής. Αναλόγως στη Φυλή, σε έναν δήμο 30.000 στρεμμάτων είχαν υποβληθεί αντιρρήσεις... για 60.000 στρέμματα! Τι χάρτη λοιπόν θα κυρώσεις σε αυτές τις περιοχές;».
4. «Προβληματικές» περιπτώσεις
Το σχέδιο νόμου προβλέπει μια ειδική διαδικασία για όσες περιοχές έχουν χτιστεί μέσα σε δάση, αλλά με ευθύνη του κράτους. Βασικοί άξονες, το «πάγωμα» της διαδικασίας μετά την ανάρτηση του χάρτη και η τελική κρίση της κάθε περίπτωσης από τον υπουργό, έπειτα από γνωμοδότηση φορέων, μεταξύ των οποίων και οι δήμοι. «Οι περιοχές που ήταν δασικές και έχουν αλλάξει χρήση παράνομα θα έπρεπε να προστατεύονται ως δημόσιες. Για παράδειγμα, το ιστορικό της Ιπποκρατείου Πολιτείας στην Πάρνηθα δείχνει ότι χτίστηκε μέσα σε δημόσιες εκτάσεις, αλλά το Δημόσιο δεν αντιδρά», λέει ο κ. Φραγκιουδάκης. «Πιστεύω ότι στις περιοχές αυτές θα έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί ο δασικός χάρτης και κατόπιν να ξεκινήσει οποιαδήποτε ρύθμιση, πάντα επ’ ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος». Ενστάσεις υπάρχουν και για τη συμμετοχή των δήμων στη διαδικασία «κρίσης» των περιοχών αυτών. «Οι δήμοι είναι πρωτεργάτες στο φαγοπότι των δασών, ενίοτε και μεγαλοκαταπατητές».
5. Πράσινο Ταμείο
Με τη δημιουργία του Πράσινου Ταμείου μεταφέρονται σε αυτό οι πόροι του Φορέα Δασών. Οι δασολόγοι σημειώνουν ότι δεν αναφέρεται ρητά στον νόμο πώς οι πόροι του Φορέα Δασών θα χρησιμοποιούνται για τα δάση και όχι γενικά σε περιβαλλοντικές δράσεις.
