Η κυρία Μόνα (Λεμονιά) Παπαδάκου , 32 ετών, από τη Νάξο, οικονομικός σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου , δεν είναι μια συνηθισμένη σύμβουλος ή επιστημονική συνεργάτις σε κάποιο υπουργείο. Μετείχε στις σκληρές διαπραγματεύσεις ως «supporting team», της κυβέρνησης με τη λεγόμενη τρόικα, δηλαδή με το ΔΝΤ, την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: «Οι διαπραγματεύσεις αυτές είχαν αποτέλεσμα να κόψουν τη σύνταξη του πατέρα μου, να κόψουν τη σύνταξη της μητέρας του κ. Παπακωνσταντίνου και τον δικό μου μισθό. Εκοψαν ακόμη και τον μισθό του υπουργού. Δεν ήταν καθόλου ευχάριστη κατάσταση» έλεγε σε συνεργάτες της μόλις ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις.
Αποφεύγει επιμελώς τα φλας των φωτογράφων, όπως και να δίνει συνεντεύξεις, επιμένει να βρίσκεται στην αφάνεια. Δεν την ενδιαφέρει η δημοσιότητα, λένε όσοι τη γνωρίζουν στο υπουργείο Οικονομικών. «Ξέρετε», εξηγούσε τις προάλλες, «οι διαπραγματευτέςδεν ήταν κακοί άνθρωποι». Πολλές φορές ένιωθε ότι και αυτοί στενοχωρήθηκαν. Είναι ανθρώπινο, πιστεύει, αλλά και αυτοί δεν μπόρεσαν ποτέ να καταλάβουν, όποια προσπάθεια κι αν έγινε, πώς είναι δυνατόν μια χώρα που έχει τέτοια χάλια να έχει για τους υπαλλήλους της 13ο και 14ο μισθό. Το θεώρησαν περιττή πολυτέλεια. Το θεώρησαν επίσης ως κάτι εξτρά για τους Ελληνες και όχι μισθό, γι΄ αυτό προτίμησαν να τους κόψουν.
Οργή και πορτοκαλάδες
Στην πραγματικότητα δεν έκανε η ίδια τις διαπραγματεύσεις. Τις έκαναν, λέει, ξοδεύοντας ατέλειωτες ώρες στο υπουργείο Οικονομικών, στο Σύνταγμα, ο υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου, ο υφυπουργός κ. Φ.Σαχινίδης και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κ. Γ. Ζανιάς . Κατά περίπτωση και ανάλογα με το θέμα καλούνταν να συμμετάσχουν στις διαπραγματεύσεις και οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων: «Εγώ απλώς έκανα την υποστήριξη προς τον υπουργό. Τίποτε περισσότερο. Μου ζητούσε, φέρ΄ ειπείν, στοιχεία και έτρεχα να τα βρω ή κρατούσα σημειώσεις» αναφέρει. Ηταν ωστόσο παρούσα σε όλες τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα: «Λίγους καφέδες, λίγα εμφιαλωμένα νερά, πορτοκαλάδες,αυτά τους προσφέραμε τόσες ώρες. Δεν ζήτησαν τίποτε άλλο. Λιτότητα είπαμε άλλωστε...» έλεγε χαριτολογώντας σε συνεργάτες της που τη ρωτούσαν πώς συμπεριφέρθηκαν οι άνθρωποι της τρόικας που ήρθαν στην Ελλάδα για να κόψουν μισθούς και συντάξεις.
«Οι γονείς μου αγάπησαν τον υπουργό»
Απόφοιτος του Λυκείου Νάξου, με πατέρα συνταξιούχο ιδιωτικό υπάλληλο «με κουτσουρεμένη σύνταξη» και με μητέρα μοδίστρα, η «Μόνα», όπως οι πάντες την αποκαλούν στο Μέγαρο της πλατείας Συντάγματος, είναι απόφοιτος του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με δύο μεταπτυχιακά (ακόμη και στο ΕΜΠ), αλλά και στην οικονομική επιστήμη. Γνώρισε τον κ. Παπακωνσταντίνου στο ΙΣΤΑΜΕ, όπου εργαζόταν ως επιστημονικός σύμβουλος, με θέσεις που προκήρυξε ο τότε πρόεδρός του και σημερινός βουλευτής Μαγνησίας κ. Κ. Καρτάλης. Εκαναν μαζί με τον μετέπειτα υπουργό Οικονομικών αρκετή δουλειά: έγιναν ειδικοί σε θέματα προϋπολογισμών και η συνεργασία τους ήταν τόσο καλή ώστε ο κ. Παπακωνσταντίνου της ζήτησε να πάνε μαζί στις Βρυξέλλες ως επιστημονική του σύμβουλος, όταν εξελέγη ευρωβουλευτής.
Η ίδια, όπως λέει, παρ΄ ότι οι γονείς της δεν εκφράστηκαν ποτέ υπέρ του ΠαΣοΚ, «ήμουν μια ζωή ΠαΣοΚ και προτού γνωρίσω τον κ. Παπακωνσταντίνου». Αυτή η συμμετοχή της στην υποστηρικτική επιστημονική ομάδα του υπουργείου Οικονομικών, δίπλα στον υπουργό, έκαναν τελικά τους γονείς της, παρ΄ ότι «κουτσουρεύτηκε» η σύνταξή τους, να συμπαθήσουν τώρα το ΠαΣοΚ. Και αυτό επειδή «αγαπούν πολύ τον κ. Παπακωνσταντίνου».
«Κληρονομήσαμε ζημιές...»
Οι διαπραγματευτές της τρόικας ήταν συνηθισμένοι υπάλληλοι, «συμπαθείς,αξιοπρεπείς και ευγενικοί», καλοί γνώστες του αντικειμένου τους, ιδίως αυτοί του ΔΝΤ, έλεγε συχνά. Και τότε που άρχισαν οι διαπραγματεύσεις, ποιος στο υπουργείο δεν θυμόταν τις ασφυκτικές πιέσεις που δεχόταν η κυβέρνηση αλλά και η χώρα με τα spreads στα ύψη και τα διεθνή ΜΜΕ να επιτίθενται εναντίον μας. Το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετώπιζε η χώρα ήταν μεγάλο. Αλλωστε, όπως έλεγαν οι συνεργάτες του υπουργού, αλλά και η κυρία Παπαδάκου, οι διαπραγματευτές γνώριζαν πλήρως το ελληνικό πρόβλημα: «Μη νομίζετε ότι δεν ήταν ανθρώπινοι. Απλώς έβλεπαν ψυχρά τα νούμερα και μας έλεγαν “πρέπει να κάνετε αυτό,πρέπει να κάνετε το άλλο”». Και βεβαίως αυτό σήμαινε περικοπές, μειώσεις, κατάργηση προνομίων, επιδομάτων, κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού: «Δεν μπορεί», έλεγαν, «να έχετε τέτοια προνόμια στους μισθούς, στις συντάξεις,στα επιδόματα και η χώρα να βρίσκεται σε κίνδυνο χρεοκοπίας». Ηταν τόσο προσηλωμένοι στο αντικείμενό τους και στο περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων ώστε τα υπόλοιπα τους άφηναν παγερά αδιάφορους. Ακόμη και όταν βρίσκονταν κλεισμένοι, σχεδόν περικυκλωμένοι, στο υπουργείο Οικονομικών από δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, δεν έδιναν καμία σημασία. Ούτε έδειχναν να φοβούνται. Αντιθέτως έλεγαν: «Τι άλλο προτείνετε να γίνει ώστε να μειωθεί το έλλειμμα;».
Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα, αλλά και οι σπουδές σπουδές. Η κυρία Παπαδάκου συνεχίζει σήμερα τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τη Διεθνή Αλληλεξάρτηση και Οικονομική Μεγέθυνση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ως μέλος του ΙΣΤΑΜΕ πήρε μέρος σε πολλές επιστημονικές εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν. Μια τέτοια ήταν στην Κοζάνη (εκλογική περιφέρεια του κ. Παπακωνσταντίνου) με θέμα «Σύγχρονες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού», με ομιλητές τον κ. Παπακωνσταντίνου, τον βουλευτή κ. Π. Κουκουλόπουλο και βεβαίως την ίδια.
