25 Ιουνίου 2010

Μέσα στη νύχτα τη σιγαλιά μίλησε και ο Αντινομάρχης Σάμου... και τρόμαξαν τα πουλιά του Δάσους από τις δηλώσεις του


Άφιξη στο Κουσάντασι ο κ.Ζάχαρης μαζί με την Πρόεδρο της Μή Κυβερνητικής Οργάνωσης Λυσιστράτη
φωτο αρχείου
8
χρόνια στην Αντινομαρχία και δεν μας είπε τίποτα για την κατάντια του τόπου
, για την καταστροφή του περιβάλλοντος στον Κότσικα και στου Γάγκου σε ποιους πολίτες αναφέρεστε κ.Ζάχαρη; σε ποια δημοκρατία; σε ποια διαφάνεια;
Προφανώς αντιλαμβάνεστε ότι τα μεγαλεία τελείωσαν !!!!!!!

Φωτο αρχείου με τον Δήμαρχο στο Κουσάντασι


http://www.chiosnews.com/cn2462010555220.ஆசப்

Νίκος Ζάχαρης- Αντινομάρχης Σάμου: Χάθηκε η ευκαιρία για ουσιαστική διοικητική και αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση

Ασπασμοί και φιλιά


ΧΑΘΗΚΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ
ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Με την ψήφιση τελικά του προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ (νόμος 3852/7-6-2010) από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά τις αντιδράσεις όλων των κομμάτων, αλλά και των αυτοδιοικητικών, όπως εκφράστηκαν από την ΕΝΑΕ και την ΚΕΔΚΕ, χάθηκε μια ευκαιρία για ουσιαστική μεταρρύθμιση του κράτους με αποκέντρωση και ενίσχυση της αυτοδιοίκησης.
Τα βασικά σημεία της διαφωνίας των αυτοδιοικητικών, που τοποθετούμαστε στην ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά, συνοψίζονται στις παρακάτω 4 θεματικές ενότητες:
α) Στο θέμα των αρμοδιοτήτων: Εμείς επιμένουμε ότι για να έχει νόημα μια διοικητική μεταρρύθμιση έπρεπε να μεταφερθούν όλες οι αρμοδιότητες της κρατικής περιφέρειας και όλες οι αποκεντρωμένες κλαδικές δομές των Υπουργείων στην αιρετή περιφέρεια. Να μην επιτρέπεται να υπάρχουν σε επίπεδο Νομού και Περιφέρειας αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες ή παράλληλα αντικείμενα με την αυτοδιοίκηση.. Τονίσαμε ότι δεν υπάρχει συνταγματικό εμπόδιο, διότι ο αναθεωρητικός συνταγματικός νομοθέτης του 2001 προκειμένου να αντιμετωπίσει τα εμπόδια που είχαν προκύψει από την νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας στις αρμοδιότητες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης προέβη στην τροποποίηση του άρθρου 102 παρ. 1 και κατοχύρωσε τη δυνατότητα ανάθεσης με νόμο στην αυτοδιοίκηση αρμοδιοτήτων που συνιστούν αποστολή και αρμοδιότητα του κράτους, με κοστολόγηση και μεταφορά των αναλογούντων πόρων.
β) Στο θέμα της δημοκρατίας: Η πρότασή μας επιγραμματικά τόνιζε ότι:
i) Μια διοικητική μεταρρύθμιση πρέπει να είναι μια δημοκρατική μεταρρύθμιση. Να καθιερώνει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής παντού.
ii) Σε όλες τις βαθμίδες της αυτοδιοίκησης και στο σύστημα διακυβέρνησης πρέπει να αναβαθμιστούν τα συλλογικά όργανα σε βάρος των μονοπρόσωπων. Τα εκτελεστικά όργανα – μονοπρόσωπα (δήμαρχος-περιφερειάρχης) και συλλογικά – πρέπει να εκλέγονται από τα συμβούλια και να είναι αντιπροσωπευτικά της δύναμης των παρατάξεων.
iii) Τα αυτοδιοικητικά σχήματα πρέπει να διασφαλίζουν την άμεση συμμετοχή των πολιτών στη διοίκηση των υποθέσεών τους και την άσκηση της τοπικής δημοκρατίας, την ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας.
γ) Στο θέμα της συγκρότησης της αυτοδιοίκησης β΄ βαθμού (αιρετές περιφέρειες): Η πρότασή μας τόνιζε ότι η περιφερειακή συγκρότηση της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης δεν πρέπει να ακυρώσει την πολιτική οντότητα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει αιρετά πολιτικά όργανα και στις περιφέρειες και στους νομούς. Περιφερειακά Συμβούλια – Νομαρχιακά Συμβούλια, με σαφώς καθορισμένους πολιτικούς ρόλους, αρμοδιότητες και πόρους και στα δύο εσωτερικά επίπεδα.
Θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο, ενώ το πρόγραμμα «Καλλικράτης» αναγνωρίζει και σωστά πολιτική οντότητα στα τοπικά συμβούλια (αιρετά όργανα, αρμοδιότητες) στο επίπεδο του Δήμου, την αρνείται στο επίπεδο του Νομού για τη περιφερειακή αυτοδιοίκηση, όταν μάλιστα μέχρι τώρα υπάρχουν και λειτουργούν αιρετά επαρχιακά συμβούλια.
Ειδικά το πολυνησιακό Αιγαίο Αρχιπέλαγος έπρεπε να συγκροτηθεί σε μία ενιαία και αδιαίρετη περιφέρεια Αιγαίου, που θα αναδείκνυε το κοινό αίτημα διακριτής νησιωτικής πολιτικής, τόσο σε επίπεδο Ελλάδας όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
δ) Στο θέμα της ομοιομορφίας της αυτοδιοίκησης: Η πρότασή μας τόνιζε, με δεδομένο ότι η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από γεωγραφικό κατακερματισμό, ανισοκατανομή του πληθυσμού, μεγάλη αναπτυξιακή ανισότητα μεταξύ των νομών και περιφερειών και μεγάλη ανομοιομορφία στις τοπικές και υπερτοπικές υποθέσεις μεταξύ των περιοχών, ότι πρέπει να διαφοροποιείται οργανωτικά και λειτουργικά η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση στους νομούς και τις περιφέρειες της χώρας (μητροπολιτικές, νησιωτικές, ορεινές) ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά.
Το ζήτημα της θέσπισης ενός Δήμου ανά νησί έπρεπε να αντιμετωπιστεί όχι ισοπεδωτικά αλλά με σεβασμό στη θέληση των τοπικών κοινωνιών και με κριτήρια τη. βιωσιμότητα, τη δυνατότητα παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών και αναπτυξιακής παρέμβασης, την αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, την προστασία του αστικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος και τελικά τη συγκράτηση του πληθυσμού και την ισόρροπη ανάπτυξη και με προϋπόθεση βέβαια την ουσιαστική δημοτική δημοκρατία, με εσωτερική αποκέντρωση, πόρους και αρμοδιότητες που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή και των πιο μικρών κοινοτήτων.

Νίκος Ζάχαρης
Αντινομάρχης Σάμου