30 Μαΐου 2010

Οτσαλάν : Διάλογος τέλος



Ο Οτσαλάν, κατά την επίσκεψη των δικηγόρων του στη φυλακή όπου κρατείται, στο νησί Ιμραλί του Μαρμαρά, τους ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί προσεχώς από το διάλογο που γίνεται για την επίλυση του Κουρδικού και ότι το κενό που θα δημιουργηθεί από την απόσυρσή του μπορεί να το καλύψει το KCK (πολιτική πτέρυγα του ΡΚΚ), το οποίο μπορεί να ανακηρύξει τη "δημοκρατική αυτονομία του Κουρδιστάν".

Ο Κούρδος ηγέτης, μάλιστα, έφερε ως παράδειγμα τις περιπτώσεις της Αμπχαζίας, του Κοσσυφοπεδίου και της Τσετσενίας. Είπε, δε χαρακτηριστικά: "Δεν είναι ανάγκη να πάμε μακριά. Υπάρχει το παράδειγμα της Βορείου Κύπρου, το οποίο το γνωρίζει πολύ καλά η Τουρκία".

Συγκεκριμένα, ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν είπε στους δικηγόρους του:
Η συναίνεση επιτυγχάνεται επί τη βάσει αρχών και όχι παραχωρήσεων

“Ζούμε ιστορικές στιγμές, όμως δεν γνωρίζω κατά πόσον αντιλαμβάνονται οι δυο πλευρές τη σοβαρότητα της κατάστασης. Δεν μπορώ να γνωρίζω που θα καταλήξουν τα πράγματα. Εμείς θέλουμε να πετύχουμε ριζική λύση στο πρόβλημα. Αγωνίζομαι επί 18 χρόνια γι' αυτό. Ένα τόσο ιστορικό και σύνθετο ζήτημα, δεν μπορεί να επιλυθεί επί τη βάσει ορισμένων μικρών παραχωρήσεων προς τους Κούρδους. Γι' αυτό το θέμα έχω να πω το εξής: Η συναίνεση επιτυγχάνεται επί τη βάσει αρχών και όχι παραχωρήσεων. Αυτό είναι πολύ σοβαρό! Απευθύνομαι σε όλους τους υπεύθυνους, σε όλες τις πλευρές. Διαρκής και μόνιμη λύση επιτυγχάνεται επί τη βάσει αρχών. Οι παραχωρήσεις οδηγούν στον εκφυλισμό.

Έχω αναφερθεί στο παρελθόν στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας και ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν όρους για την επίλυση. Αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό. Ο πρωθυπουργός και το ΑΚΡ μιλούν για δημοκρατικό σύνταγμα. Και μεις μιλάμε για δημοκρατικό σύνταγμα. Το πώς εννοούμε εμείς το δημοκρατικό σύνταγμα το έχω αναφέρει πολλές φορές, το έχω εξηγήσει στο 156 σελίδων σχέδιο λύσης που πρότεινα στο κράτος, όπου ξεκαθαρίζει και το ζήτημα της εδαφικής ακεραιότητας και του εθνικού κράτους.
Έχω μιλήσει για δημοκρατικό κράτος, για δημοκρατική πατρίδα, για δημοκρατικό έθνος, για δημοκρατικό σύνταγμα. Φυσικά το δημοκρατικό σύνταγμα θα καθορίσει τη φόρμουλα της λύσης. Ξανατονίζω επίσης τη σημασία του ορίου που απαιτείται για να μπει ένα κόμμα στη βουλή καθώς και το θέμα της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Απευθύνομαι στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό: τί κερδίζετε με λίγο περισσότερους βουλευτές και δεν κατεβάζετε το όριο που απιτείται για να μπει ένα κόμμα στη βουλή; Αν δεν λύσετε αυτό το πρόβλημα, σε τρεις μήνες χάνετε την εξουσία. Το έδαφος κάτω από τα πόδια σας φεύγει. Βλέπετε, έρχεται ο Κιλιτσντάρογλου (νέος αρχηγός του CHP). Λέω λοιπόν στον πρωθυπουργό. Αν δεν λύσεις εσύ το Κουρδικό, θα το λύσει ο Κιλιτσντάρογλου.
Θα μπορούσε να πει κανείς στο ΑΚΡ και τον πρωθυπουργό: Ο Οτζαλάν με τη στάση του επί οκτώ χρόνια σας έκανε τόσο καλό, όμως εσείς δεν εκτιμήσατε την αξία του. Χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες αντάρτες παρέμειναν άπρακτοι στις θέσεις τους, επειδή τους το ζήτησα εγώ. Οι περίοδοι αδρανοποίησης και μονομερούς εκεχειρίας των ανταρτών υπήρξαν επειδή τους επηρέασα εγώ. Αυτό το γνωρίζω πολύ καλά. Αυτή τη δύναμη και την επιρροή μου τη χρησιμοποίησα για την ειρήνη, το διάλογο, τη λύση. Κατέβαλα προσάθειες για να μην πεθάνει ούτε ένας στρατιώτης. Έγραψα πολλές επιστολές, έκανα αμέτρητες προτάσεις, όμως καμία δεν την λάβατε υπόψη σας. Τώρα είναι η τελευταία σας ευκαιρία. Εγώ πάντα ήμουν έτοιμος για τη συνεννόηση. Παρά τους κινδύνους, προσπάθησα για τη λύση.
Τώρα όμως μπαίνουμε σε μια νέα φάση, νέα περίοδο.
Οι πιο σημαντικοί όροι για τη λύση του Κουρδικού είναι αυτοί της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ασφάλειας. Ο όρος της ασφάλειας είναι απαραίτητο στοιχείο για να αρχίσει ο διάλογος και οι διαπραγματεύσεις, χωρίς αυτόν δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτα.

Ο όρος της ασφάλειας, λόγω της σπουδαιότητας και της ευρύτητάς του, ξεπερνά και το κόμμα BDP. Το πλαίσιο διαλόγου-διαπραγματεύσεων του BDP είναι σαφές. Αν δεν είναι παρόν το KCK στις διαπραγματεύσεις για το θέμα της ασφάλειας, δεν γίνεται. Το KCK είναι μια νόμιμη δημοκρατική οργάνωση. Χωρίς την παρουσία τη δική μου και του KCK, ο όρος της ασφάλειας δεν μπορεί να συζητηθεί. Υπάρχουν χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες αντάρτες. Τί θα γίνουν αυτοί, πού θα συγκεντρωθούν, πώς θα ρυθμιστούν τα της μεταβατικής περιόδου;
Στις φυλακές υπάρχουν πέντε χιλιάδες μέλη του ΡΚΚ, στην Ευρώπη υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες. Υπάρχουν χιλιάδες πολιτκοί στους οποίους απαγορεύεται η πολιτική δράση. Αν θελήσουν να παραδώσουν τα όπλα τους, δεν υπάρχει φορέας που θα τα παραλάβει. Δεν είναι καθορισμένο το πώς θα επιστρέψου στην κανονική πολιτική και κοινωνική ζωή χιλιάδες άνθρωποι. Όλα αυτά πρέπει να συζητηθούν και να λυθούν βήμα-βήμα. Με ποιούς θα συζητηθούν όλα αυτά; Όταν λέω ότι αυτά ξεπερνούν το BDP, αυτό εννοώ. Πρέπει να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις το KCK, το οποίο, όπως είναι φυσικό, θα είναι αρμόδιο για τα θέματα αυτά. Και αυτοί με τη σειρά τους θα απευθυνθούν σε μένα. Έτσι θα πρέπει να γίνουν τα πράγματα, αλλοιώς δεν γίνεται.

Θέλω σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και βούληση
Επαναλαμβάνω, θέλουμε να πετύχουμε μια ριζική, μόνιμη λύση. Οι προθέσεις μας είναι σοβαρές. Είμαστε σε ετοιμότητα. Αν η άλλη πλευρά θέλει να βρεθεί λύση, ας πάνε στο Κανδήλι να μιλήσουν με τους ανθρώπους μας που είναι εκεί. Αυτό όμως είναι από κάθε άποψη δύσκολο, είναι δύσκολο και από πρακτικής πλευράς. Αυτά είναι σοβαρά πράγματα. Αν θέλει το υπουργείο εσωτερικών μπορεί να ανοίξει αυτούς τους διαύλους. Ιδρύουν ένα υφυπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας. Μπορούν να κινηθούν μέσω αυτού του υφυπουργείου, το οποίο μπορεί να έχει το συντονισμό των ενεργειών στα θέματα που αφορύν τον όρο της ασφάλειας. Πρέπει να το γνωρίζουν. Το 1999 ήλθαν εκ μέρους του ΓΕΕΘΑ. Έγιναν μαζί μου συνομιλίες. Όταν ανατράπηκε ο Ετζεβίτ και ήλθε το ΑΚΡ, σταμάτησαν και οι συζητήσεις.

Εμείς επί οκτώ χρόνια δώσαμε μεγάλες ευκαιρίες στο ΑΚΡ για να βρεθεί λύση και πρέπει να αναγνωρίσουν την αξία τους. Έκανα προσπάθειες για το διάλογο και το συμβιβασμό. Συμπεριφέρθηκα υπεύθυνα και ειλικρινά.

Πρώτα αρχίσαμε to διάλογο με τον Οζάλ, ο οποίος εξουδετερώθηκε. Στη συνέχεια έγιναν οι ίδιες προσπάθειες με τον Ερμπακάν, ο οποίος εξουδετερώθηκε με το μεταμοντέρνο πραξικόπημα της 28ης Φεβρουαρίου 1997. Μετά ακολούθησε η περίοδος Ετζεβίτ. Θα μπορούσαν να γίνουν ορισμένα πράγματα, όμως, μετά από παρέμβαση του Μπαχτσελί, ο Ετζεβίτ ανατράπηκε. ΤΟ ΑΚΡ είναι στην εξουσία από το 2002. Από τότε έστειλα επιστολές στην κυβέρνηση, κατέβαλα προσπάθειες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Γι' αυτό σκέφτομαι να αποσυρθώ. Η απόφασή μου αυτή δεν κρύβει κανέναν τακτικισμό. Είμαι έτοιμος να αναβάλλω την απόφασή μου αυτή για ένα διάστημα. Όμως θέλω σοβαρότητα από την άλλη πλευρά. Θέλω αποφασιστικότητα και βούληση.

Αν αποσυρθώ τί πρόκειται να γίνει;
Αν δεν αρχίσει νέος κύκλος διαπραγματεύσεων και αναγκαστώ να αποσυρθώ τί θα γίνει; Απευθυνόμενος σε όλους, χω να πω τα εξής με ιστορική υπευθυνότητα:
Υπάρχουν τρεις επιλογές.

Πρώτη επιλογή
Το κράτος επιτίθεται εναντίον των ανταρτών του ΡΚΚ και του προκαλεί σοβαρές απώλειες. Αυτό είναι η πρώτη επιλογή. Σε αυτήν την περίπτωση την ευθύνη για ό,τι θα ακολουθήσει την έχει το κράτος και η κυβέρνηση.
Δεύτερη επιλογή
Το KCK βγαίνει στο προσκήνιο και αναλαμβάνει την ευθύνη των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε ο Μουράτ Καραγιλάν (Murat Karayılan) και ο Ντουράν Καλκάν (Duran Kalkan) έχουν ήδη μιλήσει για μια νέα περίοδο. Μπορούν να βγουν και να δηλώσουν ότι "αναλαμβάνουμε την πλήρρη ευθύνη για την επίλυση του Κουρδικού σε πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο και ανακηρύσσουμε την δημοκρατική μας αυτονομία". Υπάρχουν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα στον κόσμο, όπως η Αμπχαζία, το Κοσσυφοπέδιο, η Τσετσενία. Και δεν είναι ανάγκη να πάμε μακριά. Υπάρχει το παράδειγμα της Βόρειας Κύπρου, που γνωρίζουν πολύ καλά οι Τούρκοι. Αυτό το ζήτημα είναι στην ευθύνη του KCK, αυτοί ξέρουν τί θα πράξουν.
Τρίτη επιλογή
Τώρα ας δούμε την τρίτη επιλογή. Σε αυτήν την περίπτωση συνεχίζεται ο πόλεμος και τραβάει σε μάκρος. Άλλωστε και οι ίδιοι λένε ότι μπορεί να προκύψει ένας πόλεμος μέσης έντασης. Όμως, αν συνεχιστεί ο πόλεμος, αυτή τη φορά δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά του πολέμου που άρχισα εγώ, στις 15 Αυγούστου 1984. Υπάρχει κίνδυνος ο πόλεμος αυτός να οδηγήσει σε εκφυλισμό και τις δυο πλευρές. Τί εννοώ; Εννοώ ότι θα εμφανιστούν φαινόμενα ανεξέλεγκτης βίας, δράσης συμμοριών στο κράτος και στις τάξεις των ανταρτών, οργανώσεις όπως η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ κλπ.
Γι' αυτό απευθύνω τελευταία έκκληση στο ΡΚΚ και στο κράτος. Τα αναφέρω όλα αυτά επειδή θεωρώ ότι αυτό αποτελεί ιστορική μου υποχρέωση".
Πηγή: ANF NEWS AGENCY

www.infognomonpolitics.blogspot.com