Οι κωδωνοκρουσίες εκ μέρος των μελών της Κυβέρνησης και των οπαδών της καθώς και των οικονομικών παραγόντων της Ευρώπης για τα πακέτα δήθεν σωσίβια εκφράζουν μόνο τους φτωχούς στο πνεύμα.
Η πατρίδα μας πέρασε εμφύλιους πολέμους, πολιτικές συγκρούσεις, δικτατορίες, εθνικές τραγωδίες και οικονομικές καταστροφές αλλά ποτέ δεν χρειάστηκε να υποθηκεύσει τον πλούτο και το μέλλον της σε κανέναν.
Η νέα κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου του νεώτερου εκμεταλλευόμενη μόνο τα λάθη της κυβέρνησης Καραμανλή προχώρησε σε λάθους χειρισμούς, σε συνεργασία φυσικά με διεθνείς… κύκλους, προφανώς για να πραγματοποιήσει προεκλογικές υποσχέσεις, θέτοντας την χώρα υπό κηδεμονίαν και όχι μόνον…
Όλοι γνώριζαν πως η οικονομία της Ευρωζώνης έχει μεγάλα προβλήματα. Η υπερτίμηση του Ευρώ ήταν εξωπραγματική. Πριν η κρίση ξεσπάσει σε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό στερέωμα έπρεπε να βρουν κάποιον να τον καθίσουν στο σκαμνί και να γίνει παράδειγμα για τους άλλους.
Μια νέα και άπειρη κυβέρνηση ήταν το μάνα εξ ουρανού. Πριν καλά -καλά συνέλθει από το παραλήρημα της μη αναμενόμενης μεγάλης νίκης βρέθηκε αντιμέτωπη με το οικονομικό πρόβλημα αλλά δεν είχε ούτε καν μαχαίρι να κόψει το γόρδιο δεσμό. Την άρχισαν στις σφαλιάρες οι μποσάδες και την ανάγκασαν να βάλει χρέος πάνω στο χρέος και να δεχτεί την επιτήρηση ποιος ξέρει για πόσα χρόνια.
Άρχισαν στη συνέχεια να την περιφέρουν σαν μαύρο πρόβατο σε όλη την Ευρώπη λέγοντας σε όλους τους PIGS πάρτε αμέσως μέτρα για να αποφύγετε την μαυρίλα.
Όσοι νομίζουν ότι το πακέτο μαμούθ για την διάσωση της Ευρώπης σημαίνει έξοδο από το αδιέξοδο κάνουν μεγάλο λάθος. Κανένας στις Βρυξέλλες το βράδυ της Κυριακής δεν μίλησε για επιτήρηση, ενώ στην πραγματικότητα μετά και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο Ευρωπαϊκό πακέτο ολόκληρη η Ευρώπη ευρίσκεται υπό επιτήρηση. Ελέγχεται πλέον από την αμερική η οποία γίνεται ρυθμιστής της οικονομικής ισορροπίας της Δύσης. Το δολάριο ξαναβρίσκει τη θέση του και ο μύθος του Ευρώ καταρρέει.
Εάν η οικονομία της Αμερικής δεν ήταν στα κακά της χάλια αυτή τη στιγμή, ίσως να βλέπαμε το Ευρώ πίσω στα 85 σεντς του δολαρίου.
Έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος που κανένας μας δεν γνωρίζει πού θα καταλήξει αφού ο χρεοκοπημένος δανείζει τον χρεοκοπημένο που είναι πρωτάκουστο στα οικονομικά δρώμενα.
Προσωπικά δεν αποκλείω με τα όσα συμβαίνουν να δούμε να καταρρέουν όλες οι οικονομίες του κόσμου οπότε όλοι θ’ αναγκαστούν να συμφωνήσουν στην χρήση ενός παγκοσμίου νομίσματος που ίσως να λέγεται AMERON τον έλεγχο του οποίου θα έχει η παγκόσμια κυβέρνηση η οποία θα ελλιμενίζεται στην Ουάσιγκτον αλλά με νήματα… στα χέρια, τα πόδια και στη σκέψη τα οποία θα τα κινούν άλλοι, οι «γνωστοί άγνωστοι».
Η εκτίναξη του χρυσού στα ύψη και η συγκέντρωσή του στα χέρια των γνωστών αγνώστων είναι η πλέον τρανταχτή απόδειξη.
Στέλιος Τάτσης
Νέα Υόρκη
