Μια φορά και έναν καιρό ήταν κάποιοι εργολάβοι – κατασκευαστές που ενώ ξεκίνησαν με μεγάλη περιουσία από τον πατέρα τους, την έφαγαν μέσα σε μερικά χρόνια. Στη συνέχεια για να καταφέρουν να επιβιώσουν έκαναν διάφορες μικρές … δουλειές, περισσότερο τζόγος ήταν παρά εργασία και κουτσά στραβά τα κατάφερναν. Αλλά επειδή τα λεφτά ήταν λίγα ήρθε και η γκρίνια. Η οικονομική κρίση τους έφερε στο πάτο της κατάταξης του κλάδου και από εταιρεία με 1000 άτομα προσωπικό κατάντησαν να μην έχουν ούτε 10 άτομα σήμερα.
Ότι περιουσία και χρυσοφόρα συμμετοχή είχαν στην εταιρεία την πούλησαν στα μεγάλα ονόματα του κλάδου, τα οποία έχουν βοηθούς τις τράπεζες.
Όλα έδειχναν ότι φθάνει η ώρα του λουκέτου, αλλά ξαφνικά οι μεγάλοι εργολάβοι του κλάδου, άρχισαν να του δίνουν δουλειές υπεργολαβία.
Σκεφτήκαμε, έγινε θαύμα, ο πτωχευμένος βρήκε λεφτά και προσέλαβε εργάτες, ξαναγόρασε τα μηχανήματα και θα αρχίσει να φτιάχνει δημόσιους δρόμους.
Αμ δε! Μετά από λίγες μέρες μάθαμε ότι ο πτωχευμένος κατασκευαστής, πήρε τις υπεργολαβίες και τις έδωσε σε άλλους υπεργολάβους, κερδίζοντας 2 – 3 εκ. ευρώ από «κάποιες μελέτες» που έκανε! Το προσωπικό του παρέμενε μικρό κοντά στα 10 άτομα!
Ποιοι είναι οι άλλοι υπεργολάβοι; Δεν μας είπαν! Άρα, θα μπορούσαμε να εικάσουμε ότι είναι οι ίδιοι οι μεγάλοι του κλάδου και κάποιες θυγατρικές τους.
Γιατί όμως του έδωσαν τις υπεργολαβίες για να πάρει μερίδιο 2-3 εκ. ευρώ. Μήπως επειδή κάποτε είχε πει – επίσημα - ότι γνωρίζει πολλά για το πώς υπερτιμολογούνται από τους μεγάλους τα δημόσια έργα και θα βγεί να τα καταγγείλει;
Ή έτσι επειδή είναι καλό παιδί…..!greek Money
