«Όλα τα είχε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε» θα ήταν πιο ενδεδειγμένη η παροιμία «Δουλειά δεν είχε ο διάβολος …».
Όταν δεν έχεις τη δυνατότητα σύλληψης και παραγωγής πολιτικής τότε οδηγείσαι με απόλυτη βεβαιότητα σε κακέκτυπες εφαρμογές κακών πολιτικών προτάσεων.
Παραβλέποντας για λίγο την ουσία θα σταθώ στην αντίφαση της πλέον κυρίαρχης και αποδεκτής πολιτικής εκτίμησης.
Αποδέχονται όλοι ότι, η γραφειοκρατία, οι πολλές άχρηστες μελέτες, τα άπειρα δικαιολογητικά, είναι το βάρος κάτω από το οποίο στενάζει ο πολίτης και αποτελούν βαρίδια της όποιας αναπτυξιακής προσπάθειας.
Γεια στα χέρια μας, νέες μελέτες, νέοι «δήθεν» έλεγχοι για τη μεταβίβαση παλιών κτιρίων και την έκδοση οικοδομικών αδειών.
Νέο σώμα επιθεωρητών, νέα μαγαζάκια στις διάφορες υπηρεσίες και Υπουργεία για το συντονισμό της «φαεινής ιδέας».
Δεν ήξερε, δεν ρώταγε η κα Υπουργός τι συμβαίνει με τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων που εφαρμόζονται ακόμα και για W.C., πόση χαρτούρα, πόσες εργατοώρες χαμένες, πόση καθυστέρηση επιφέρουν χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα;
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό, βάλε κα Υπουργέ το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων και άλλαξε τη νομοθεσία για τις Α.Π.Ε.
Θα είναι το πρώτο βήμα, ειδάλλως το μόνο πράσινο που θα μείνει θα είναι η ανάμνηση του πράσινου χρώματος το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
