Του Γιώργου Κουμουτσάκου
Οι ανακοινώσεις για τα αποτελέσματα της πρόσφατης επίσκεψης του Έλληνα αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ηγεσία του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών αξιολόγησε, έκρινε και αποφάσισε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσει σε «δυναμική» επανεκκίνηση των ελληνο-τουρκικών διαπραγματεύσεων.
Εν μέσω πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης και ενώ η ελληνική Κυβέρνηση από τη μια «παλεύει» με τους κερδοσκόπους και από την άλλη προσπαθεί να δανειστεί χωρίς να «γονατίσει» ολόκληρη η οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα, αναρωτιέται κανείς ποιος ο σκοπός, το εύρος και το περιεχόμενο μιας επανεκκίνησης των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων αυτήν ειδικά την περίοδο. Συνέβη κάτι τόσο συνταρακτικό που να επιτρέπει αισιοδοξία για το αποτέλεσμά τους; Έχει μήπως αλλάξει η πάγια πολιτική της Άγκυρας; «Είμαστε προετοιμασμένοι να βρούμε ειρηνικές λύσεις σε όλες τις διαφορές μας, συμπεριλαμβανομένων αυτών στο Αιγαίο», δηλώνει ο κ. Νταβούτογλου στο Βήμα.
Αλήθεια, πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, ποιες άλλες «ελληνο-τουρκικές διαφορές» στο Αιγαίο εννοεί ο κ. Νταβούτογλου; Και ποιές είναι οι άλλες -πέραν του Αιγαίου«διαφορές»; Είναι και η Θράκη μια από αυτές; Η Άγκυρα εμμένει στην επιδίωξή της για μια εφ’ όλης της ύλης των ελληνο-τουρκικών θεμάτων -όπως εκείνη τα αντιλαμβάνεται- διαπραγμάτευση. Η Αθήνα από την πλευρά της διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί οποιοδήποτε άλλο θέμα πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Και οι δύο πλευρές όμως συμφώνησαν να εντατικοποιήσουν τις διερευνητικές συνομιλίες.
Εκείνο που δημιουργεί εύλογη απορία είναι αν στην επικείμενη διαπραγμάτευση η Κυβέρνηση Παπανδρέου «θα πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε η Κυβέρνηση Σημίτη το 2003». Τόσο θετικά ήταν τα αποτελέσματα εκείνης της διαδικασίας; Εάν ναι, τότε γιατί το Δεκέμβριο 2003 αποφασίστηκε να μην προχωρήσει η διαδικασία και να μη δημοσιοποιηθούν τα όποια αποτελέσματά της, καθώς είχε εκτιμηθεί ότι κάτι τέτοιο θα είχε τεράστιο πολιτικό κόστος για την τότε Κυβέρνηση;
Έχει μεταβληθεί η θέση της Τουρκίας για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων; Δέχεται μήπως σήμερα η Άγκυρα να καθοριστεί και να ισχύσει πρώτα το εύρος, για παράδειγμα, των εννιά ναυτικών μιλίων και μετά να συνταχθεί το συνυποσχετικό της προσφυγής για την υφαλοκρηπίδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης; Ή μήπως ο κ. Νταβούτογλου εμμένει στη λογική τού «τίποτα δεν είναι οριστικό εάν δεν οριστικοποιηθούν όλα»; Ποια «όλα»; Τι γίνεται με τις «γκρίζες ζώνες»;
Πώς μπορεί κανείς να σταματά το χρόνο, προσποιούμενος ότι από το 2003 ουδέν συνέβη; Μήπως χρειάζεται να θυμηθούμε, επιγραμματικά, ορισμένα από όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν έκτοτε; ?Η προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θολώσει σε σημείο σχεδόν μηδενικής ορα τότητας. ?Η Τουρκία είναι μέλος του G-20 λόγω του δυναμισμού και του μεγέθους της οικονομίας της, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα εμφανίζεται ικανοποιημένη γιατί μπορεί, ακόμα, να δανείζεται...
Η προκλητική τουρκική συμπεριφορά στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο -για να μην ξεχνάμε το Καστελόριζο- συνεχίζεται και εμπλουτίζεται.
Τελευταίως, στη γνωστή πρακτική των παραβάσεων, παραβιάσεων και υπερπτήσεων, προσετέθησαν οι προκλητικές αλλεπάλληλες οριακά «αβλαβείς διελεύσεις» τουρκικών πολεμικών σκαφών στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Μήπως το μήνυμα είναι: «Εάν τυχόν σκέπτεστε κάτι περί Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ξεχάστε το»;
Συνιστούν άραγε όλα αυτά ευνοϊκή συγκυρία για μια τόσο σημαντική, ζωτικής σημασίας για τη χώρα και τα συμφέροντά μας διαπραγμάτευση; Αισθάνεται ο κ. Δρούτσας σε θέση ισχύος έναντι του κ. Νταβούτογλου; Με λίγα λόγια: Είναι τώρα η ώρα;
Για ακόμη μια φορά ανακοινώθηκαν νέα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Το ζήτημα δεν είναι ποσοτικό. Είναι ποιοτικό. Μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης υπάρχουν - 24 μάλιστα. Εμπιστοσύνη δεν υπάρχει. Και πώς μπορεί να υπάρχει όταν τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη συχνά πετούν κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι των κατοίκων στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι;
Μόνον όσοι δεν θέλουν, δεν βλέπουν ότι η Άγκυρα έχει βάλει στο τραπέζι τής όποιας προσπάθειας ελληνο-τουρκικής προσέγγισης και διαλόγου ένα «γεμάτο περίστροφο». Και εδώ δεν πρόκειται για μπλόφα. Το «περίστροφο» υπάρχει και είναι «γεμάτο».
Πριν καθίσουν οι Έλληνες διπλωμάτες στο τραπέζι, η Άγκυρα θα πρέπει να έχει «αποστρατικοποιήσει» την πολιτική της έναντι της Ελλάδας. Η ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει να «αφοπλίσει» το τουρκικό «περίστροφο» πριν την κρίσιμη διαπραγμάτευση. Είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για τίμιο, ουσιαστικό και εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ γειτόνων.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα αυτονόητα... Δεν απειλούμε με πόλεμο -casus belli- τους
γείτονές μας, κ. Νταβούτογλου, για ένα απολύτως νόμιμο δικαίωμά τους. Αυτό, ναι, θα ήταν ένδειξη ειλικρινούς πολιτικής «μηδενικών προβλημάτων».
* Ο Γιώργος Σ. Κουμουτσάκος είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/blog-post_4313.html#ixzz0lT47pYYr
