Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της … Ελλάδας μας.

Αναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής. Ο νόμος απαιτούσε τα εξής: 1) Να είναι Έλλην πολίτης, 2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία, 3) Nα μην είναι κίναιδος και 4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία. Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε ο εν λόγω κύριος μπορούσε να γίνει βουλευτής. Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα. Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ. Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν: AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ ! Δηλαδή, το Σύστημα, μόλις διαπίστωνε την…απάτη… του έδινε αμέσως ένα δυνατό… σουτ στα…οπίσθιά του και τον έστελνε από εκεί που ήλθε!