Από τις μνημειώδεις φράσεις πολιτικών, στρατιωτικών και διπλωματών που έχουν μείνει στην Ιστορία, μία συγκεκριμένη μου έρχεται στο μυαλό κάθε 25η Μαρτίου, και δεν είναι άλλη από την απάντηση που έδωσε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης (από τα μέρη του οποίου κατάγομαι) στο Τούρκο που του ζητούσε να προσκυνήσει. Την 1ην Ιουλίου 1823 ο Μαχμούτ πασάς στέλνει στον Καραϊσκάκη τη παρακάτω επιστολή:"Με λέγουν Μαχμούτ πασιά Σκόδρα. Είμαι πιστός, είμαι τίμιος. Το στράτευμά μου το περισσότερον σύγκειται από Χριστιανούς. Εδιορίσθην από τον Σουλτάνον να ησυχάσω τους λαούς. Δεν θέλω να χύσω αίμα. Μη γένοιτο. Όποιος θέλει να είναι με εμένα, πρέπει να είναι πλησίον μου. Όποιος δεν θέλει ας καρτερεί τον πόλεμό μου. Δέκα πέντε ημέραις σας δίδω καιρόν να σκεφτείτε".
Και φυσικά ο Καραϊσκάκης του απάντησε με το ξεχωριστό του τρόπο:
"Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω
κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον
κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω
κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω".
