Μέσα στην πολυνομία που επικρατεί στο ελληνικό νομικό σύστημα, επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας μία διάταξη που θέτει υπό περιορισμό τις επαγγελματικές μισθώσεις στην παραμεθόριο της πατρίδας μας. Ωστόσο μεσούσης της οικονομικής κρίσης και της δύσκολης για την χώρα μας οικονομικής συγκυρίας, η κατάργηση μίας τέτοιας ρύθμισης προβάλει ως αναγκαιότητα, ιδιαίτερα υπό το υπό το πρίσμα της αρχής ότι κάθε κρίση είναι και μία ευκαιρία για βελτίωση και αλλαγές.
Πρόκειται για τις διατάξεις των άρθρων 24§1α, 25§1, 26§1 και 30 του Νόμου 1892/1990 (Φ.Ε.Κ 101Α/31.7.1990), ο οποίος τιτλοφορείται «Για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη και άλλες διατάξεις». Σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις, οι μισθώσεις για χρονικό διάστημα άνω των έξι ετών απαγορεύονται στις παραμεθόριες περιοχές, εκτός εάν εγκριθούν από την επιτροπή του άρθρου 26 του ίδιου νόμου. Δηλαδή ο εν λόγω νόμος υποβάλλει τους εμπόρους σε μία διαδικασία, η οποία στην συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των παραμεθορίων περιοχών είναι άγνωστη: αφού συνυπογράψουν τη μισθωτική σύμβαση και εφόσον αυτή είναι εμπορική (δηλαδή καλύπτεται από το Π.Δ. 34/1995 και επομένως ο μισθωτής προστατεύεται μέχρι την συμπλήρωση της δωδεκαετίας) πρέπει αυτή η σύμβαση να εγκριθεί από την επιτροπή του άρθρου 26 του Ν. 1892/1990. Γίνεται αντιληπτό ότι αυτό είναι δεν είναι γνωστό στο μεγαλύτερο ποσοστό των εμπόρων των παραμεθορίων περιοχών και δη των νησιών μας, οι οποίοι πληροφορούνται την ύπαρξη αυτής της ρύθμισης μόνο όταν φτάσουν πια στην αίθουσα του Δικαστηρίου. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι εν μέσω κρίσης, αυτή η διάταξη έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα σε εμπόρους που αγνοούσαν την ύπαρξη της και οδηγήθηκαν στην πρόωρη λήξη της εμπορικής μίσθωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική τους κατάσταση.
Είναι προφανές ότι αυτές οι διατάξεις δυσχεραίνουν το επιχειρείν στα νησιά μας, δημιουργώντας επιπλέον προβλήματα στους ακρίτες εμπόρους. Σε μία εποχή που θα έπρεπε να τυγχάνουν μεγαλύτερης υποστήριξης, αφού είναι εκείνοι που αποτελούν τους πυλώνες της ανάπτυξης του τόπου και της συνακόλουθης δημιουργίας θέσεων εργασίας, αυτοί υφίστανται τις συνέπειες ενός παράλογου νομοθετήματος που ούτε εξυπηρετεί τον σκοπό του νομοθέτη για την προστασία των παραμεθορίων περιοχών αντιθέτως καταστρέφει τις επιχειρήσεις.
Τέλος είναι σημαντικό και αναγκαίο να υπογραμμιστεί, ότι ουδέποτε στο βαθμό που γνωρίζω, η επιτροπή του άρθρου 26 δεν έχει ακυρώσει καμία εμπορική μίσθωση.
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,
Γνωρίζοντας την ευαισθησία σας τόσο όσον αφορά τις παραμεθόριες περιοχές της χώρας, αλλά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους εμπόρους (οι οποίοι κυρίως πλήττονται), σας προτείνω την τροποποίηση των διατάξεων του εν λόγω νόμου προκειμένου να προστατευτούν οι εμπορικές μισθώσεις και στην παραμεθόριο όπως εξάλλου συμβαίνει σε ολόκληρη την Ελλάδα, σύμφωνα με το Π.Δ. 34/1995.
Με τιμή,
Κωνσταντίνος Δ. Τριαντάφυλλος
Δικηγόρος
